Mikroekonomia III 2400-PP2MI3
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami mikroekonomii:
• równowagą cząstkową na rynku dóbr finalnych;
• problematyką interwencji rządowej na rynku konkurencyjnym i w monopolu (w tym: różnych form podatków, ceł, subsydiów, skupów interwencyjnych, dopłat bezpośrednich, kwot importowych, ograniczeń na ceny i ograniczeń ilościowych) oraz jej wpływu na ceny, poziom sprzedaży, nadwyżki konsumenta i producenta, efektywność ekonomiczną;
• podstawowymi pojęciami i narzędziami ekonomii dobrobytu – modelem czystej wymiany, pojęciem równowagi ogólnej, diagramem Edgewortha, Prawem Walrasa, prawami ekonomii dobrobytu;
• produkcją a pierwszym twierdzeniem ekonomii dobrobytu, produkcją a drugim twierdzeniem ekonomii dobrobytu, przewagą komparatywną, efektywnością Pareta;
• agregacją preferencji, funkcją dobrobytu społecznego, maksymalizacją dobrobytu;
• efektami zewnętrznymi, metodami internalizacji efektów zewnętrznych, twierdzeniem Coase’a, podatkiem Pigou;
• pojęciami dóbr publicznych i klubowych, jazdą na gapę, głosowaniem, mechanizmem Vickreya-Clarke’a-Grovesa;
• podstawowymi zagadnieniami z zakresu asymetrii informacji (ex ante i ex post) - w tym pojęciem poprawności motywacyjnej, selekcji negatywnej i pokusy nadużycia, modelem pryncypał-agent, modelem rynku edukacyjnego, sygnalizowaniem.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
- rozumie pojęcie równowagi cząstkowej na rynku dóbr finalnych i na rynku czynników produkcji;
- zna najważniejsze narzędzia interwencji rządowych w rynek, rozumie ich wpływ na ceny, wielkość sprzedaży, nadwyżki konsumentów i producentów oraz dochody budżetowe;
- zna i rozumie Prawo Walrasa i Prawa Ekonomii Dobrobytu oraz ważniejsze wnioski z tych praw;
- ma wiedzę w zakresie funkcjonowania podatków motywacyjnych korygujących niedoskonałości rynku;
- zna pojęcia negatywnej selekcji, sygnalizowania i prześwietlania, pokusy nadużycia, warunku udziału i warunku poprawności motywacyjnej;
- potrafi interpretować zjawiska gospodarcze w kategoriach zmian w funkcjach popytu i podaży, cenach i ilościach dóbr stanowiących przedmiot transakcji rynkowych;
- umie rozwiązywać typowe zadania dotyczące cen i ilości równowagowych, nadwyżek i efektywności oraz dochodów budżetu dla różnych założeń dotyczących struktury rynku;
- umie rozwijać i prezentować argumenty ekonomiczne w mowie i piśmie;
- potrafi dokonywać wyboru odpowiednich instrumentów ekonomicznych do realizacji określonego celu, potrafi przewidzieć wpływ zastosowania tych instrumentów na dobrobyt społeczny i jego redystrybucję;
- potrafi określić różnicę między efektywnym a sprawiedliwym podziałem zasobów;
- umie identyfikować niedoskonałości rynku takie jak efekty zewnętrzne i dobra publiczne, określać wynikające z nich straty efektywności i proponować sposoby ich ograniczenia;
- potrafi rozwiązywać podstawowe modele z asymetryczną informacją, w tym modele pryncypała-agenta;
- potrafi wskazać różnice oraz słabe i mocne strony różnych metod wyboru społecznego.
Kryteria oceniania
Ocena z przedmiotu zależy od liczby zdobytych punktów, będącej średnią ważoną liczby punktów za poszczególne składowe (wagi podano w nawiasach):
a) aktywny udział w zajęciach (25%) – do prowadzącego grupy należy decyzja, w jaki sposób naliczać punkty (np. wejściówki, omówienie pracy domowej, rozwiązywanie zadań w trakcie lekcji, itd.)
b) udział w debacie lub/oraz prezentacja (15%) - do prowadzącego grupy należy decyzja, które z tych elementów wprowadzić i na jakich zasadach, ale co najmniej jeden z tych elementów musi zostać wprowadzony
c) wspólny dla wszystkich grup kursu egzamin końcowy w formie testu jednokrotnego wyboru (60%) – zakres materiału obejmuje teorie i zadania według tematów podanych w „Pełnym opisie przedmiotu” (materiał z powyższego pkt (b) nie wchodzi bezpośrednio do tego zakresu)
Do zaliczenia przedmiotu niezbędne jest uzyskanie min 50% maksymalnej liczby punktów za końcowy egzamin ORAZ min 50% maksymalnej łącznej liczby punktów uzyskanych za składowe a), b) i c).
W sesji poprawowej można poprawić jedynie egzamin. Pozostałe składowe oceny końcowej nie podlegają poprawie.
Używane narzędzia - platformy do zajęć zdalnych dopuszczone przez UW oraz dodatkowe wspomagające narzędzia wybrane przez prowadzącego grupę.
Weryfikowanie obecności – zasady będą ogłoszone przez każdego prowadzącego na pierwszych zajęciach.
Obowiązująca skala ocen:
punkty (%) ocena
<0,50) 2
<50,60) 3
<60,70) 3,5
<70,80) 4
<80,90) 4,5
<90,100> 5
Ewa Aksman
Obowiązujące zasady dotyczące ppkt. a) i b):
a) aktywny udział w zajęciach = 25%: rozwiązywanie zadań przy tablicy i konstruktywny udział w dyskusji o wartości 10% oraz kilka zapowiedzianych kartkówek w formie testu o wartości 15%
b) prezentacja = 15%: omówienie wybranego zagadnienia analizowanego wcześniej na zajęciach (pogłębienie analizy teoretycznej lub zilustrowanie na przykładzie z gospodarki Polski lub innego kraju); w celu kształtowania umiejętności pracy w zespole prezentacje będą w grupach 3-osobowych (będą one na koniec semestru).
Olga Kiuila
Zajęcia będą prowadzone zróżnicowanymi metodami dydaktycznymi z uwzględnieniem pracy zespołowej w celu rozwijania umiejętności społecznych oraz krytycznego myślenia. Obecność nie będzie sprawdzana. Obowiązują następujące zasady dotyczące pkt. a) i b):
a) Punkty z podstawowej aktywności (max 25pkt) można zdobyć w następujący sposób: (i) prace domowe (max 13pkt), (ii) zespołowe rozwiązywanie wejściówek (max 13pkt), (iii) dodatkowe zadania dla aktywnych (max 10pkt), (iv) przykłady zastosowania zadań (max 5pkt).
b) Punkty z dodatkowej aktywności (max 15pkt): (i) debata na wybrany przez studentów temat albo (ii) przygotowanie 3 infografik do przykładów przedstawionych na zajęciach, w tym 1 powinna być zaprezentowana na zajęciach.
Przebieg debaty oraz szczegóły wszystkich zasad będą podane na stronie zajęć.”
Anna Kukla-Gryz
Obowiązujące zasady dotyczące ppkt. a) i b):
a) aktywny udział w zajęciach (25%): 7 wejściówek (6 po 2 punkty i jedna za 1 punkt) i aktywność podczas zajęć (rozwiązanie zadania całego lub jego części, konstruktywne włączanie się w dyskusje). Max. liczba punktów możliwa do uzyskania to 14 punktów.
b) udział w debacie (15%). Szczegóły dotyczące przebiegu debaty zostaną ogłoszone podczas pierwszych zajęć.
Adam Piłat
Obowiązujące zasady dotyczące ppkt. a) i b):
a) Aktywny udział w zajęciach (25%), na który składają się: 3-5 zapowiedzianych kartkówek (o łącznej wadze 20%) oraz udział w rozwiązywaniu zadań podczas zajęć (o wadze 5%).
b) Prezentacje (15%) przygotowywane w 3-osobowych grupach w terminach przydzielonych losowo z dwutygodniowym wyprzedzeniem. Celem prezentacji będzie zobrazowanie zagadnień poznanych na zajęciach z wykorzystaniem ciekawych przykładów z otoczenia społeczno-gospodarczego.
Obecność na zajęciach: dopuszczalne 2 nieusprawiedliwione nieobecności.
Marta Sylwestrzak
Obowiązujące zasady dotyczące ppkt. a) i b):
a) aktywny udział w zajęciach (25%) - w trakcie semestru można zdobyć max 30 pkt, na które składają się punkty z: sześciu prac domowych (max 12 pkt), sześciu wejściówek (max 12 pkt); cotygodniowych aktywności za rozwiązywanie zadań w trakcie zajęć i/lub przesyłanie rozwiązań do zadań dodatkowych (max 6 pkt). Dodatkowo można zdobyć punkty za obecność przy założeniu, że suma punktów nie przekroczy 30 (0 nieobecności: 2 pkt, 1 nieobecność: 1 pkt, >1 nieobecność: 0 pkt). Obecność na zajęciach nie jest obowiązkowa .
b) prezentacja (15%) - pod koniec semestru studenci w grupach 3-osobowych będą prezentować zagadnienia, z którymi zapoznali się podczas kursu. Prezentacje będą miały na celu wykorzystanie teorii przedstawionej podczas kursu przy analizie konkretnych przypadków rynkowych.
Literatura
Obowiązkowa:
• Varian H.R. (2016), Mikroekonomia: kurs średni - ujęcie nowoczesne, PWN, Warszawa (także w formacie ebook)
• Bergstrom T.C., H.R. Varian (2009), Test bank for Intermediate Microeconomics A Modern Approach, W.W.Norton
Dodatkowa:
• Bergstrom T.C., H.R. Varian (2003), Mikroekonomia: ćwiczenia, PWN, Warszawa
• Borland J. (2008), Microeconomics: case studies and applications, Cengage Learning Australia
• Mansfield E., G.W. Yohe (2003), Microeconomics: theory and applications, W.W. Norton
• Mansfield E., J. Peoples (2003), Microeconomic Problems: case studies and exercises for review, W.W. Norton
• Pindyck, R.S., D.L. Rubinfeld (2018), Microeconomics, Prentice Hall (także w formacie ebook)
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: