Psychologia edukacyjna 2300-NZ2-PE
Cele:
1. Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej:
zadań psychologii edukacyjnej, definicji uczenia się w kontekście wybranych nurtów psychologicznych; implikacji pedagogicznych wynikających z wybranych koncepcji psychologicznych; pamięci; samoregulacji uczenia się;
poznawczych, metapoznawczych i pozapoznawczych uwarunkowań uczenia się.
2. Pomoc studentom w nabywaniu kompetencji niezbędnych do:
rozpoznawania możliwości edukacyjnych uczniów wynikających z równic indywidualnych,dostosowywania metod pracy pedagogicznej z uwzględnieniem wiedzy dotyczącej równych uwarunkowań uczenia się, wspierania rozwoju własnego oraz podopiecznych poprzez wykorzystanie wiedzy z zakresu psychologii edukacyjnej.
Treści. Tematy zajęć:
1.Zadania i cele psychologii edukacyjnej. Definicje uczenia się: uczenie się konstruktywistyczna i tradycyjne; uczenie się w różnych nurtach psychologicznych: behawioralnym, psychodynamicznym, poznawczym. Efektywność wykorzystania czasu w szkole.
2.Implikacje pedagogiczne wynikające z wybranych koncepcji psychologicznych: E. Erikson, J. Piaget, L. Wygotski, J. Bruner oraz nurtów w psychologii: behawiorystycznego i poznawczego.
3. Pamięć: definicje, magazyny, typy pamięci. Techniki uczenia się wspomagające pamięć. Implikacje w zakresie zapamiętywania w odniesieniu do różnych koncepcji psychologicznych.
4. Samoregulacja uczenia się: etapy, czynniki warunkujące.
5. Różnice indywidualne i ich związek z edukacją i uczeniem się.
6. Strategie poznawcze w uczeniu się: definicje, typologia, kryteria opisujące. Strategie metapoznawcze w edukacji: metapamięć, grupy strategii metapoznawczych.
7. Pozapoznawcze uwarunkowania uczenia się: samoskuteczność, samoocena; motywacja i jej związek z uczeniem się; orientacja na cel; umiejętność wykorzystywania innych zasobów w edukacji (organizacja czasu, korzystanie ze wsparcia społecznego).
8. Osobowość nauczyciela: koncepcje rozwoju osobności nauczyciela; wypalenie zawodowe.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia.
1. Po zakończeniu wykładu student w zakresie wiedzy:
rozpoznaje i definiuje podstawy teoretyczne z zakresu psychologii edukacyjnej: zadania i cele psychologii edukacyjnej, uczenie się w różnych nurtach psychologicznych,
opisuje implikacje do uczenia się wynikające z wybranych koncepcji psychologicznych,
definiuje obszary poznawcze, metapoznawcze i pozapoznawcze związane z uczeniem się.
2. Po zakończeniu wykładu student w zakresie umiejętności:
potrafi wyjaśnić na czym polega proces uczenia się,
potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii edukacyjnej do analizowania i interpretowania różnych sytuacji pedagogicznych; planowania oddziaływań edukacyjnych podczas pracy wychowawczej,
potrafi pracować z uczniami i indywidualizować pracę z nimi wykorzystując wiedzę z zakresu psychologii edukacyjnej.
3. Po zakończeniu wykładu student w zakresie kompetencji społecznych:
ma świadomość, że pedagog powinien posiadać szeroką wiedzę z zakresu psychologii edukacyjnej,
ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych uwzględniających potrzebę dostosowania się do możliwości edukacyjnych podopiecznych.
Kryteria oceniania
Zaliczenie z całej tematyki wykładu. Studenci odpowiadają na pięć pytań otwartych. Kryteria oceniania zaliczenia końcowego: a) zgodność odpowiedzi z treściami z wykładu; b) uporządkowanie wypowiedzi; c) poprawność w zakresie użycia terminologii w powiązaniu z treścią z wykładu; d) poprawność językowa.
Literatura
1. Filipiak E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: GWP.
2. Kowalik S. (red.) (2011). Psychologia ucznia i nauczyciela. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Ledzińska M., Czerniawska E. (2011). Psychologia nauczania. Ujęcie poznawcze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
4. Mietzel G. (2009). Psychologia dla nauczycieli. Jak wykorzystać teorie psychologiczne w praktyce dydaktycznej. Gdańsk: GWP.
5. Phillips D., Soltis J. (2003). Podstawy wiedzy o nauczaniu. Gdańsk: GWP.
6. Przetacznik-Gierowska M., Włodarski Z. (2014). Psychologia wychowawcza. Tom 1-2. Warszawa: PWN.
7. Ridley D. (2005). Jak nauczyć dzieci odpowiedzialności. Gdańsk: GWP.
8. Siegel D. (2009). Rozwój umysłu. Jak stajemy się tym, kim jesteśmy. Kraków: Wyd. UJ.
9. Wood D. (2006). Jak dzieci uczą się i myślą. Społeczne konteksty rozwoju poznawczego. Kraków: Wydawnictwo UJ.
10. Wygotski L. (2005). Narzędzie i znak w rozwoju dziecka. Warszawa: PWN.
11. Zimmerman B. (2005). Poczucie własnej skuteczności ucznia. Gdańsk:GWP
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: