MS2-Alternatywne metody terapii pedagogicznej 2300-NZ2-MS2-PWT-AM

Obszary tematyczne zajęć dotyczące profilaktyki i terapii muzycznej:
Muzyka – sztuka wielowymiarowa - w profilaktyce i terapii. Kiedy i w jakiej sytuacji słuchanie muzyki na wymiar terapeutyczny? Wpływ muzyki na procesy neurofizjologiczne, układ wegetatywny, emocje, proces myślenia i psychomotorykę człowieka. Muzykoterapia percepcyjna (np. zadaniowe, kierunkowane słuchanie muzyki) i aktywna (np. choreoterapia, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, improwizacja na instrumentach perkusyjnych) - jako pośrednik w nawiązywaniu kontaktu ze swoim "ja" i kontaktów interpersonalnych. Muzykoprofilaktyka i muzykoterapia dla dzieci: profilaktyczne i terapeutyczne możliwości muzyki oraz działań muzycznych we wspomaganiu dzieci z zaburzeniami rozwojowymi. Kto może prowadzić zajęcia z muzykoterapii: czy każdy muzyk jest muzykoterapeutą? Kiedy nauczyciel – terapeuta może włączać elementy muzykoprofilaktyki do swoich zajęć z dziećmi?
I. Rola i funkcje muzyki w poszczególnych fazach życia i różnych obszarach rozwoju i funkcjonowania człowieka - w tym - specyfika oddziaływania jej struktur: akustycznej, semantycznej i estetycznej. Różnice między estetycznym a terapeutycznym ujmowaniem muzyki: kiedy słuchanie muzyki jest przeżyciem estetycznym a kiedy - i w jakim zakresie - narzędziem samopoznania i terapii.
II. Formy, metody i techniki muzykoterapii w medycynie i w edukacji. Wybrane techniki muzykoterapii aktywnej i percepcyjnej, jako środki ułatwiające kontakty interpersonalne w różnych sytuacjach życiowych - w tym- w sytuacjach dydaktycznych i terapii pedagogicznej.
1. Muzyka - metafora emocji, izomorfizm emocji muzyki i emocji człowieka. Rozpoznanie, nazwanie i komunikowanie emocji powstałych pod wpływem słuchania specjalnie dobranej muzyki jak również uczestniczenia w zadaniach choreoterapii psychologicznej, orientacja w osobistych strategiach zachowań w sytuacjach trudnych - praca nad samoświadomością i samokontrolą emocjonalną. Rundka terapeutyczna, reakcje terapeuty na wypowiedzi uczestników zajęć: czy podczas zajęć z elementami muzykoterapii można stosować parafrazowanie i odzwierciedlanie? Czym jest słuchanie refleksyjne wypowiedzi innych osób?
2. Techniki muzykoterapii odreagowująco - wyobrażeniowe oraz aktywizujące emocjonalnie: improwizacje ruchowe, ruchowo-brzmieniowe (gestodźwięki), instrumentalne (na instrumentach Orffa) odzwierciedlające m.in. różne uczucia, emocje, nastroje.
3. Poczucie ciała: świadomość oddechu, odkrywanie możliwości ruchowo-brzmieniowych ciała, wyczuwanie stanu napięcia i odprężenia mięśni, odczytywanie napięć i odprężeń ciała, jako informacji o przeżywanych emocjach.
4. Stres mobilizujący a stres szkodliwy. Techniki radzenia sobie ze stresem - w tym - różne techniki relaksacji z odpowiednio dobraną muzyką, jako sposoby poprawy nastroju, zdrowia i funkcjonowania człowieka. Mobilna Rekreacja Muzyczna (MRM) - technika aktywnego relaksu wg dr Macieja Kieryła.
5. Zabawy ruchowo-muzyczne i tańce w muzykoterapii, jako specyficzne sposoby przeżywania czasu i przestrzeni, nawiązywania i podtrzymywania kontaktów interpersonalnych oraz powstawania i odczuwania więzi z grupą. Czy zabawy rytmiczne i logorytmiczne są tożsame?
III. Muzykoprofilaktyka i muzykoterapia dziecięca.
1. Rodzaje aktywności muzycznych i techniki pracy muzykoterapeutycznej z dziećmi. Dobór ilustracji dźwiękowych, muzyki, ćwiczeń ruchowo-muzycznych, piosenek do potrzeb i możliwości emocjonalnych oraz percepcyjnych dzieci z niektórymi zaburzeniami rozwojowymi (dzieci z dysleksją, ADHD, ADD, autyzmem). Studium przypadku dziecka z zaburzeniem autystycznym – film obrazujący metodę muzykoterapii kreacyjnej wg P. Nordoffa i C. Robbinsa.
2. Słuchowe i wzrokowe sygnały porozumienia awerbalnego (gesty, umowne znaki, obrazki), cechy dźwięków i elementy muzyki, jako specyficzne środki komunikacji interpersonalnej. Dialogi instrumentalne (na łatwych instrumentach perkusyjnych) uczące poprawnej komunikacji interpersonalnej, uczenie strategii zachowań pożądanych społecznie.
3. Rola i funkcje rekwizytów w terapii dzieci. Rekwizyt wykonany przez dziecko lub / i /terapeutę, jako współtwórca wypowiedzi bądź zachowania dziecka oraz czynnik uprzyjemniający terapię.
4.Wchodzenie w bezpieczny kontakt interpersonalny za pośrednictwem rekwizytu, "zabawy w naśladowanie"(improwizacje ruchowe do muzyki), jako początek budowania empatycznych kontaktów wśród dzieci. Poczucie sprawstwa i odpowiedzialności kształcone w " zabawach w naśladowanie"
i "w dyrygenta" – formułowanie poleceń nadających sprawstwo i uczących za nie odpowiedzialności
5. Repertuar muzyczny, kryteria jego doboru oraz sposoby wykorzystywania w terapii pedagogicznej i na zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych. Różnice między dydaktycznym a terapeutycznym stosowaniem materiału muzycznego.
6. Planowanie i struktura zajęć uwzględniających elementy muzykoterapii. Przykład sposobu konstruowania kontraktu zajęć w dialogu z grupą terapeutyczną, określającego wyraziste, społecznie akceptowalne granice zachowań. Prezentacje przykładowych scenariuszy zajęć z elementami muzykoterapii.