MS1 - Warsztat umiejetnosci wychowawczych 2300-NZ2-MS1-SDR-WU
Celem zajęć jest rozwijanie wiedzy teoretycznej i praktycznych kompetencji wychowawczych i komunikacyjnych, opartych na szacunku, empatii oraz wspieraniu rozwoju dziecka. Podczas kursu uczestnicy poznają i ćwiczą sposoby budowania wspierających relacji z dziećmi, uwzględniające ich potrzeby emocjonalne i rozwojowe. Omawiane są strategie towarzyszenia dziecku w przeżywaniu emocji, wzmacniania jego poczucia własnej wartości oraz wspólnego rozwiązywania konfliktów. Zajęcia obejmują również refleksję nad sposobami reagowania dorosłego w sytuacjach trudnych, pracę z własnymi emocjami, a także rozwijanie umiejętności stawiania granic w sposób konstruktywny i bez przemocy. Uczestnicy uczą się alternatyw wobec tradycyjnych metod dyscyplinujących, takich jak kary, oraz technik zachęcających dziecko do współpracy i samodzielności. Szczególną uwagę poświęca się także uwalnianiu dziecka od szkodliwych etykietek i ról oraz wzmacnianiu relacji poprzez adekwatne chwalenie i wsparcie.
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
-zna i rozumie podstawowe metody i techniki komunikacji wspierającej rozwój dziecka, w tym sposoby towarzyszenia w przeżywaniu emocji, zachęcania do współpracy, stawiania granic z poszanowaniem potrzeb dziecka i dorosłego, rozwijania samodzielności i innych;
-posiada wiedzę na temat teoretycznych podstaw i uwarunkowań psychologiczno-pedagogicznych determinujących skuteczność oddziaływań wychowawczych, w tym: postaw rodzicielskich, wpływu kar i nagród oraz mechanizmów internalizacji ról i etykiet.
W zakresie umiejętności:
-potrafi zaprojektować i zastosować działania sprzyjające budowaniu relacji wychowawczej opartej na szacunku, empatii i wzmacnianiu autonomii dziecka.
-potrafi formułować komunikaty dostosowane do emocjonalnych i rozwojowych potrzeb dziecka, w tym udzielać konstruktywnej informacji zwrotnej, adekwatnie wzmacniać oraz wspierać w rozwiązywaniu trudnych sytuacji.
-umie identyfikować sytuacje wymagające zmiany podejścia wychowawczego i dostosować działania do potrzeb dziecka i własnych możliwości.
W zakresie postaw:
- ma świadomość znaczenia jakości relacji dorosły–dziecko dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego, społecznego i poznawczego dziecka.
-uznaje konieczność refleksji nad własnym stylem wychowawczym, dąży do jego świadomego doskonalenia oraz gotów/a jest do pracy nad własnymi emocjami i przekonaniami.
-dostrzega wartość wspierania pozytywnych postaw wychowawczych w środowisku społecznym i zawodowym oraz dzielenia się doświadczeniem i dobrymi praktykami w pracy z dziećmi i ich opiekunami.
Kryteria oceniania
Obecność na zajęciach (liczba nb wskazana przez os. prowadzącą), aktywne uczestnictwo w zajęciach, pisemna praca zaliczeniowa weryfikująca wiedzę i trenowane umiejętności.
Praktyki zawodowe
-
Literatura
Przykładowa literatura:
A.Faber, E.Mazlish, „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły” i inne pozycje autorek
J. Sakowska, „Szkoła dla rodziców i wychowawców cz. 1”
J.Sakowska, E.Puchała, „Szkoła dla rodziców i wychowawców cz. 2”
T. Gordon, „Wychowanie bez porażek w praktyce”
T. Gordon, „Wychowanie bez porażek w szkole”
M. Całusińska „Trening umiejętności wychowawczych”
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: