Europejskie tradycje współczesnej edukacji 2300-NUSM1-FIJ
Celem seminarium magisterskiego jest zapoznanie studentów z metodami i warsztatem pracy humanisty oraz przygotowanie do pisania tekstów naukowych i pracy magisterskiej. Zajęcia kształtują umiejętności samodzielnej analizy źródeł charakterystycznych dla pedagoga-humanisty, interpretacji wydarzeń i procesów edukacyjnych z przeszłości, posługiwania się materiałami pomocniczymi oraz opracowaniami w celu uzyskania samodzielnego syntetycznego obrazu badanego zagadnienia. Badane będą formy przede wszystkim rzeczywistości wychowawczej, ich ewolucja pod wpływem poglądów pedagogicznych, przemian politycznych, kulturalnych i społeczno-gospodarczych.
Na to, jak współcześnie myślimy o wychowaniu, wpływ mają nie tylko przemiany polityczne, społeczno-gospodarcze i kulturalne ostatnich lat, ale także tradycje wychowawcze sięgające starożytności, średniowiecza, idei i praktyki wychowawczej humanizmu, oświecenia, wieku XIX i XX w Polsce i Europie. Czym jednak jest owo „dziedzictwo europejskie”? W ostatnich zwłaszcza latach słowo „Europa” bywa nadużywane, często staje się banałem, nudnym sloganem. Tymczasem kryje ono w sobie prawdziwe bogactwo treści – także w aspekcie wychowawczym. Celem seminarium magisterskiego jest badanie i analizowanie europejskich tradycji wychowawczych w aspekcie historycznym, uświadomienie sobie, w jakim stopniu nasze myślenie o wychowaniu jest zakorzenione w tradycji, a jakim jest nowatorskie, oryginalne i rzeczywiście nowe. Jak i dlaczego zmieniał się obraz dziecka, dzieciństwa i wychowania? Czy da się zauważyć jakieś prawidłowości? Czy to prawda, że myślenie o własnym szczęściu dorosłych ma bezpośredni wpływ na praktykę wychowawczą następnego pokolenia? Na te i inne pytania będziemy próbowali znaleźć własną i krytyczna odpowiedź na spotkaniach naszego seminarium.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Podczas seminarium magisterskiego studenci zapoznają się z metodami i warsztatem pracy pedagoga-humanisty. Zajęcia mają charakter monograficzny, prezentujący kluczowe zagadnienia rzeczywistości wychowawczej i dzieciństwa w dziejach. Seminarium ma kształtować u studenta zdolność pogłębionego myślenia humanistycznego oraz zapoznawać z krytyką różnych typów przekazów źródłowych (teoretyczne traktaty pedagogiczne, podręczniki szkolne, dzienniki, filmy itp.). Celem seminarium jest również nauczenie w praktyce metodyki pisania pracy naukowej (na poziomie pracy magisterskiej), umiejętności krytycznego gromadzenia materiałów w bibliotekach, archiwach, internecie, a także samodzielnego i krytycznego ich opracowania. Celem seminarium magisterskiego jest ponadto rozwijanie umiejętności krytycznego czytania literatury przedmiotu i ustosunkowywania się do naukowej dyskusji na dany temat.
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia seminarium magisterskiego, obok aktywnej obecności na zajęciach, jest także regularne prowadzenie kwerend, przygotowywanie referatów, prac zaliczeniowych (esejów) i poszczególnych fragmentów pracy przyszłej pracy magisterskiej. Podstawowym kryterium oceny pracy magisterskiej jest zakres przeprowadzonych kwerend, a nade wszystko umiejętność oryginalnego i krytycznego opracowania materiału.
Pierwszy rok seminarium magisterskiego kończy się prezentacją i zaliczeniem pierwszego rozdziału (lub dwóch pierwszych rozdziałów) pracy magisterskiej - po wspólnym ustaleniu na seminarium roboczego tematu, zakresu tematyki badawczej i bibliografii.
Zaliczenie drugiego roku seminarium magisterskiego polega na przedstawieniu i zaliczeniu całej pracy magisterskiej - zgodnie z tematem, zakresem badań, bibliografią i struktura pracy zaakceptowaną podczas spotkań i dyskusji na seminarium.
Literatura
M. Depaepe, Order in progress: everyday educational practice in primary schools Belgium, 1880-1970, Leuven 2000.
H.-E. Tenorth, Geschichte der Erziehung, Weinheim 2008
J.E. Wise, The history of education, New York 1964.
B. Miśkiewicz, Wstęp do badań historycznych, Warszawa-Poznań 1988.
Ch. Baylon, X. Mignot, Komunikacja, Kraków 2008.
S. Bach, Leni. Życie i twórczość Leni Riefenstahl, Wrocław 2008.
W. Theiss, Zniewolone dzieciństwo: socjalizacja w skrajnych warunkach społeczno-politycznych, Warszawa 1996.
A. Miller, Zniewolone dzieciństwo: ukryte źródła tyranii, Warszawa 1999.
D. Bavendamm, Der junge Hitler: Korrekturen einer Biographie 1889 - 1914, Graz 2009.
H. Schmidt, W.J. Siedler, Kindheit und Jugend unter Hitler, Monachium 1994.
M. Obarska, MDM - między utopią a codziennością, Warszawa 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: