Propedeutyka pedagogiki 2300-NJ-MWP-PRP-K
- Konwersatorium ma za zadanie:
- uzupełnić wiedzę wyniesioną z wykładu;
- uczyć krytycznej analizy tekstów pedagogicznych;
- uczyć dyskusji dotyczącej prezentowanych tekstów;
- ukazać zróżnicowanie myśli pedagogicznej i jej powiązanie z różnymi
typami wiedzy;
- ukazać kulturowe i społeczne konteksty/myśli pedagogicznej;
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
Student:
1. znaczenie podstawowych pojęć z zakresu pedagogiki;
2. posiada elementarną wiedzę dotyczącą zróżnicowania myśli pedagogicznej i struktury pedagogiki;
3. posiada elementarną wiedzę dotyczącą tradycji myśli pedagogicznej i jej odniesień do współczesności;
4. posiada odstawową wiedzę dotyczącą relacji : pedagogika – inne dziedziny wiedzy.
UMIEJĘTNOŚCI
Student:
1. dokonuje analizy i syntezy treści wykładu;
2. wyjaśnia zależność między różnymi kontekstami teoretycznymi;
3. wyjaśnia zależność : kontekst teoretyczny myśli pedagogicznej –
rozumienie wychowania.
POSTAWY
Student:
1. dostrzega złożoność wychowania i myśli pedagogicznej;
2. otwiera się poznawczo na wychowanie jako zjawisko społeczne i kulturowe;
3. otwiera się poznawczo na zróżnicowanie stanowisk teoretycznych;
4. otwiera się na współpracę z innymi.
Kryteria oceniania
Metody: Metoda problemowa. Dyskusja.
WARUNKI ZALICZENIA:
- obecność;
- merytoryczna aktywność;
- referat;
- kolokwium na zakończenie zajęć.
Szczegółowe warunki zaliczenia zostaną podane na pierwszych zajęciach.
Literatura
1. J. Dewey, Jak myślimy?, rozdz. Czym jest myśl?
2. J. Dewey, Demokracja i wychowanie, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1972, rozdz. XXIV:, Co to jest filozofia wychowania?, s. 448 - 456;
3. E. Durkheim E., O wychowaniu, O kulturze pedagogicznej, [w]: Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, (red.: S. Wołoszyn, Kielce 1998, tom III, ks.1. , s.647 -660);
4. E. Durkheim: Metody zasady socjologicznej, Warszawa 2000, rozdział: Co to jest fakt społeczny?, s. 27- 41;
5. S. Hessen, O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1998, rozdz. VII O pojęciu i celu wychowania moralnego, s.156-178;
6. K. Jaspers, Filozofia egzystencji, Warszawa 1990, rozdz. Człowiek, s. 25-46;
7. A. Maslow: Motywacja a osobowość, Warszawa 1990, rozdział: Normalność, zdrowie, wartości, s.351 - 369;
8. E. Mounier: Co to jest personalizm ? Perspektywa - metoda - zobowiązanie. Osoba - osobowość - jednostka, [w]: Źródła do..., wyd. cyt. tom III, ks. 2, s.123 - 132;
9. Z. Freud: Poza zasadą przyjemności, [w:] Źródła do…, wyd. cyt. tom III, s. 560-582;
10. A. S. Neill, Nowa Summerhill, Poznań 2000, rozdz.: Idea Summerhill, Zabawa i samoregulacja, Seks i koedukacja, s. 30 - 40, 64 - 75, 136 -145;
11. C. Rogers, B. Stevens: Uczyć się jak być wolnym [w]: Źródła do..., wyd. cyt., tom III, s. 427 - 431;
12. Russell B., Wolność i autorytet w wychowaniu oraz Wychowanie a
ustrój społeczny, [w]: Źródła do..., wyd. cyt., tom III, ks.1, s.509-519, 519-526;
13. H. von Schoenebeck: Rozstanie z pedagogiką, [w]: Źródła do...,wyd. cyt, tom III, ks.2 s.460 - 464;
14. J. Watson : Behawioryzm. Psychologia jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1993; rozdz. I: Co to jest behawioryzm? rozdz. XII Osobowość, s.39 -52, 365 - 408;
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: