MNP - Andragogika 2300-MNP-A
Celem wykładu jest wyposażenie studentów w podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne niezbędne w pracy andragoga. Studenci będą zdobywać podstawową i najnowszą wiedzę andragogiczną, która pozwoli im zrozumieć współczesne problemy edukacji dorosłych w szerokich kontekstach oraz ocenić zastosowane rozwiązania praktyczne tych problemów. Studenci będą poznawać wiedzę dotyczącą współczesnych koncepcji edukacji dorosłych oraz praktycznych aplikacji tych koncepcji. Ponadto, studenci zostaną wyposażeni w kompetencje potrzebne do zaplanowania własnego rozwoju poznawczego w toku studiów, a także pomagające im w samodzielnym zdobywaniu wiedzy pedagogicznej.
TREŚCI:
1. Andragogika w systemie nauk o wychowaniu. Podstawowe pojęcia, przedmiot analiz, teren badań, związki z innymi naukami. Główne wątki refleksji teoretycznej.
2. Teoria i praktyka edukacji dorosłych - geneza, prekursorzy i przedstawiciele.
3. Tradycyjne cele i funkcje (osobowe i społeczne) edukacji dorosłych.
4. Edukacja dorosłych w ponowoczesnym, neoliberalnym świecie. Edukacyjne Cele Zrównoważonego Rozwoju 2030, problem alfabetyzacji, emancypacji, inkluzji, równości.
5. Społeczne funkcje całożyciowego uczenia się dorosłych.
6. Wskaźniki charakteryzujące aktywność edukacyjną dorosłych Polaków.
7. Dorosłość jako kategoria andragogiczna. Fazy rozwoju człowieka dorosłego. Zadania rozwojowe, role społeczne.
8. Uczący się dorosły. Potrzeby, motywacje, bariery edukacyjne, postawy.
9. Kształcenie ustawiczne, edukacja dorosłych, edukacja permanentna, całożyciowe uczenie się – zmiana andragogicznego paradygmatu
10. Tradycja i nowoczesność w kształceniu dorosłych. Główne modele (technologiczny, krytyczny, humanistyczny) dydaktyki dorosłych.
11. Nurty i wiodące formy organizacyjne oświaty dorosłych – charakterystyka.
12. Różnorodność edukacji nieformalnej, przestrzenie uczenia się dorosłych
13. Andragog - nauczyciel dorosłych. Warunki skutecznego działania
14. Edukacja dorosłych jako szansa i narzędzie wzmocnienia kapitału intelektualnego (społecznego i ludzkiego) jednostek, grup i środowisk lokalnych, analiza przypadku.
15. Geragogika – pedagogika starości.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
Student:
1. zna podstawowe pojęcia andragogiczne oraz rozumie prawidłowości dotyczące podłoża ich cech konstytutywnych i zakresów znaczeniowych
2. posiada wiedzę na temat prawidłowości rozwoju człowieka w okresie wczesnej, średniej i późnej dorosłości, konsekwencji zmian rozwojowych dla procesu uczenia się oraz możliwości edukacyjnego wspomagania rozwoju człowieka dorosłego
3. zna podstawowe koncepcje rozwoju człowieka dorosłego, rozumie ich istotę, potencjał i ograniczenia
4. zna podstawowe modele pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi, rozumie różnice między nimi oraz tkwiący w nich potencjał edukacyjny
Umiejętności:
Student
1. potrafi zidentyfikować stadia rozwoju człowieka dorosłego z uwzględnieniem specyficznych zadań rozwojowych
2. potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do autorefleksji na temat zmian zachodzących w poszczególnych fazach i obszarach życia człowieka dorosłego
3. wykorzystując zdobytą wiedzę potrafi zaproponować różne edukacyjne formy wspomagania rozwoju
Kompetencje:
Student
1. odpowiedzialnie realizuje przebieg własnego procesu edukacji wypełniając sumiennie swoje obowiązki
2. ustosunkowuje się krytycznie do analizowanych podczas zajęć problemów
Kryteria oceniania
Test pisemny identyfikujący zakres orientacji studentów w omawianej podczas wykładów problematyce.
Test uznaje się za zaliczony po uzyskaniu 60 procent pozytywnych odpowiedzi.
Literatura
1. Aleksander T. (2013): Andragogika. Podręcznik akademicki. Radom.
2. Brzezińska A. (2002), Dorosłość – szanse i zagrożenia dla rozwoju, [w:] A. Brzezińska, K. Appelt, J. Wojciechowska (red.), Szanse i zagrożenia rozwoju w okresie dorosłości, Poznań, s. 11–22.
3. Demetrio D. (2006), Edukacja dorosłych, [w:] B. Śliwerski (red.), Pedagogika, tom III: Subdyscypliny wiedzy pedagogicznej, Gdańsk, s. 113–236.
4. Illeris K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław.
5. Jarvis P. (2004). Adult Education and Lifelong Learning. Theory and Practice (3 ed.) London-New York.
6. Kargul J. (2005): Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych. Przesłanki do budowy teorii edukacji całożyciowej. Wrocław
7. Knowles M. S., Holton III E. F., Swanson R .A. (2009). Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki. Warszawa.
8. Malewski M. (2019). Andragogika. W: Pedagogika. Podręcznik akademicki. Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.). Warszawa, s. 391-404.
9. M. Malewski: Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice
10. Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H. (2009). Dorośli uczą się inaczej. Toruń.
11. Oleś P. (2012), Psychologia człowieka dorosłego Ciągłość – zmiana - integracja, Warszawa.
12. Rubenson K. (2010). Barriers to participation in adult education. International Encyclopedia of Education. DOI: 10.1016/B978-0-08-044894-7.00036-1
13. Szarota Z. (2017). Andragogika. W: Encyklopedia starości, starzenia się i niepełnosprawności, A. A. Zych (red.). Katowice, s. 88-91
Uwagi
|
W cyklu 2023Z:
online |
W cyklu 2024Z:
online |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: