Historia myśli alternatywnej w edukacji 2300-MEA1-HMA
Alternatywne koncepcje i formy edukacji wielokrotnie pojawiały się na przestrzeni dziejów. Idea szkoły humanistycznej, w której mogą się kształcić chętni i zdolni niezależnie od pochodzenia społecznego, była odpowiedzią na średniowieczną edukację stanową. Popularne w oświeceniu pokazy naukowe były ciekawą zachętą do zgłębiania nauk eksperymentalnych, a uroczystości państwowe miały wychowywać społeczeństwo. Tajne nauczanie to odpowiedź na narzucony, obcy system edukacyjny. Podczas zajęć poznamy przyczyny i skutki pojawiania się ich.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy student/ka zna i rozumie: najistotniejsze historyczne teorie i praktyczne rozwiązania edukacji alternatywnej, z ich rodowodami, przesłankami i następstwami
W zakresie umiejętności student/ka potrafi:
dokonać analizy dorobku pedagogicznego z obszaru edukacji alternatywnej
W zakresie kompetencji społecznych student/ka:
Umie ocenić krytycznie posiadaną wiedzę z zakresu historii edukacji alternatywnej ze względu na dynamiczny rozwój pedagogiki
Kryteria oceniania
Obecność na zajęciach (dopuszczalne 2 nieusprawiedliwione nieobecności)
Aktywność podczas zajęć
Przygotowanie prezentacji z referatem w kilkuosobowych zespołach osobowych
Zdanie testu
Zaliczenie na podstawie: obecności, aktywności, zaprezentowania na zajęciach przygotowanej prezentacji, uzyskanie z kolokwium 51% punktów.
Literatura
Dzieło teatralne na dzień uroczystości w szkołach w roku teraźniejszym 1783, miesiąca października 12 dnia, z okazji wieku skończonego po zwycięstwie pod Wiedniem nad Turkami przez króla polskiego Jana III odniesionym, w jednym akcie napisane. Wilno:, 1784.
F. Fénelone; O wychowaniu młodzieży płci żeńskiej (fragmenty)
J. W. Mniszech, Myśli względem założenia Museaum Polonicum
Kalendarz obywatelski, Warszawa 1794
Pamiątka stuletnia zwycięstwa pod Wiedniem przez Jana III króla polskiego nad Turkami otrzymanego roku 1683. Z woli prześwietnej Komisji Edukacji Narodowej przez Szkołę Główną W. X. Lit. uroczyście obchodzona dnia 11 i 12 października roku 1783, Wilno
Ustawy Komissyi Edukacyi Narodowej dla stanu akademickiego i na szkoły w krajach Rzeczypospolitej przepisane roku 1783, oprac. K. Bartnicka Warszawa, 2015.
L. Vives, O naukach – fragmenty
K. Buczek, Nadawać duszom kształt narodowy. Święta o państwowym charakterze w czasach Komisji Edukacji Narodowej, Warszawa 2021
K. Buczek, „Rozmaite święta zawsze winnego uczczenia godne”. Uroczystości szkolne w czasach Komisji Edukacji Narodowej, Warszawa 2023.
K. Buczek „Niemałe czyniły ukontentowanie… doświadczenia”. Widowiskowa prezentacja nauki w czasach Komisji Edukacji Narodowej, „Rozprawy z Dziejów Oświaty” 2023, t. 60, s. 11-31
K. Buczek „Pokaz rybek magnetycznych”. Widowiskowa popularyzacja wiedzy w Gimnazjum/Liceum Wołyńskim w Krzemieńcu, „Pamiętnik Teatralny” 2019 nr 1, s. 5-21
c
Świat teatru, świat wartości. Wychowanie obywatelskie w teatrze szkolnym jezuitów w Rzeczypospolitej XVI–XVIII w., red. J. Okoń. Kraków 2017
J. Okoń, Wychowanie do społeczeństwa. W teatrach szkolnych jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Kraków 2018
M. Ozouf, Święto rewolucyjne 1789 – 1799, Warszawa 2008.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: