Laboratorium rozwoju człowieka. Zaburzenia rozwoju dzieci i młodzieży 2300-J-MBPPP-L2
Cele:
1. Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej:
teoretycznych modeli definiujących zaburzenia rozwoju dzieci i młodzieży,
sposobów diagnozowania i klasyfikowania zaburzeń rozwoju
przyczyn, przebiegu, metod leczenia lub terapii poszczególnych zaburzeń rozwojowych, m. in. zaburzeń emocjonalnych okresu wczesnego dzieciństwa, zaburzeń zachowania, ADHD, zaburzeń lękowych, zaburzeń nastroju, zaburzeń odżywiania, specyficznych trudności uczenia się, całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń tikowych, zaburzeń snu.
2. Pomoc studentom w nabywaniu kompetencji niezbędnych do:
rozpoznawania sygnałów mogących świadczyć o występowaniu u dziecka określonego zaburzenia w rozwoju,
umiejętności różnicowania zachowań mieszczących się w normie rozwojowej i wykraczających poza normę,
wyboru metod wspierania dziecka z zaburzeniami rozwoju,
pracy pedagogicznej z dzieckiem z zaburzeniami rozwoju ,
uświadomienia rodziców dziecka z zaburzeniami w rozwoju o potrzebie leczenia/terapii,
umiejętności współpracy z rodziną dziecka z zaburzeniami rozwoju.
Treści. Tematy zajęć:
Teoretyczne modele zaburzeń okresu dziecięcego. Modele: biologiczny, poznawczy, psychodynamiczny, systemowy, podatność – stres. Psychopatologia rozwojowa. Diagnozowanie i klasyfikacja zaburzeń wieku dziecięcego. Zaburzenia emocjonalne we wczesnym dzieciństwie: reaktywne zaburzenia przywiązania w dzieciństwie; zaburzenia selektywności przywiązania w dzieciństwie, zaburzenia zachowania, ADHD, zaburzenia lękowe i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Zaburzenia nastroju u dzieci i młodzieży: zaburzenia depresyjne; mania i zaburzenia afektywne dwubiegunowe, Zaburzenia odżywiania: zaburzenia karmienia i odżywiania w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa; jadłowstręt psychiczny; żarłoczność psychiczna
Zaburzenia uczenia się – specyficzne trudności w uczeniu się. Całościowe zaburzenia rozwojowe: autyzm; inne całościowe zaburzenia rozwoju: zespół Retta, zespół Aspergera, dziecięce zaburzenie dezintegracyjne. Zaburzenie snu
Zaburzenia tikowe, Zaburzenia psychiczne w chorobach somatycznych
W trakcie omawiania poszczególnych zaburzeń rozwojowych zostaną omówione ich przyczyny, przebieg oraz sposoby leczenia/terapii.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia
I. W zakresie wiedzy - student:
1. Ma podstawową wiedzę na temat teoretycznych modeli oraz sposobów klasyfikowania zaburzeń w rozwoju dzieci i młodzieży
2. Posiada podstawową wiedzę na temat przyczyn, przebiegu i sposobów leczenia/terapii poszczególnych zaburzeń rozwoju dzieci i młodzieży: m. in. zaburzeń emocjonalnych okresu wczesnego dzieciństwa, zaburzeń zachowania, ADHD, zaburzeń lękowych, zaburzeń nastroju, zaburzeń odżywiania, specyficznych trudności uczenia się, całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń tikowych, zaburzeń snu.
II. W zakresie umiejętności - student:
1. Potrafi wyjaśnić na czym polegają objawy poszczególnych objawów oraz potrafi rozróżnić zachowania mieszczące się w normie rozwojowej i poza nią.
2. Rozumie dlaczego ważna jest wczesna interwencja psychologiczna oraz wczesna rozpoznanie objawów zaburzenia rozwojowego u dziecka
3. Potrafi zaplanować pracę z dzieckiem z określonym zaburzeniem rozwojowym
4. Potrafi nawiązać współpracę z rodzicami dziecka z zaburzeniami rozwojowymi.
III. W zakresie kompetencji społecznych – student:
1. Rozumie, że pedagog powinien posiadać wiedzę na temat zaburzeń rozwoju dzieci i młodzieży.
2. Ma świadomość, że pedagog jest często pierwszą osobą, która sygnalizuje rodzicom nieprawidłowości w rozwoju psychospołecznym ich dziecka
3. Ma świadomość, że w trakcie współpracy z rodzicami nie powinien sugerować rodzicom rzeczy, które nie są potwierdzone pełną diagnozą. Może ich jedynie wspierać przed i po procesie diagnostycznym dziecka.
4. Rozumie, że dobór właściwej metody pracy z dzieckiem z zaburzeniami rozwojowymi w dużym stopniu determinuje jego sukcesy.
Kryteria oceniania
Warunki zaliczenia:
• Student może opuścić jedno zajęcie, każda następna nieobecność musi być usprawiedliwiona zaświadczeniem lekarskim i zaliczona przez studenta w formie uzgodnionej z prowadzącym.
• Zaliczenie uzyskuje student, który:
opuścił nie więcej niż 1 zajęcie lub zaliczył nieobecności,
brał udział w projekcie i uzyskał pozytywną ocenę podczas jego prezentacji. Ocena obejmuje wiedzę, umiejętności i kompetencje z wybranego efektu kształcenia.
Zaliczenie na podstawie kolokwium końcowego; zadań realizowanych w trakcie lektorium; aktywności w trakcie zajęć.
Literatura
Literatura podstawowa:
Gmitrowicz A., Janas-Kozik M. (red.) (2018). Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Warszawa: Medical Tribune Polska.
Jerzak M. (red.) (2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kendall P.C. (2018). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Techniki terapeutyczne dla profesjonalistów i rodziców. Sopot:
Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kołakowski A., Skowrońska M., Wolańczyk T. (2013). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: Wydawnictwo PZWL.
Marcelii D. Cohen D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Warszawa: Elsevier Urban & Partner.
Literatura uzupełniająca: spis literatury uzupełniającej na temat poszczególnych zaburzeń studenci otrzymują na początku zajęć.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: