Seminarium specjalizacyjne (proseminarium) - Prawo w historii, historia w prawie 2200-1F086
Celem seminarium specjalizacyjnego jest: 1) ukazanie wpływu historii na rozwiązania i uzasadnienia w prawie, zarówno w wymiarze międzynarodowym, jak i wewnętrznym
2) ukazanie wpływu prawa na postrzeganie historii, zarówno w aspekcie "przezwyciężania historii", jak i "polityki historycznej" tudzież odbioru przeszłości w społeczeństwie (ustanawianie świąt, dekretowanie ciągłości państwa itp.)
3) wprowadzenie do badań historycznoprawnych.
Warte prześledzenia jest m.in. przekształcanie się źródeł prawnych (Kodeks Hammurabiego, Księga Henrykowska i in.) - po wyczerpaniu "okresu prawnej przydatności " - w źródło historyczne.
Mamy nadzieję na dostrzeżenie instrumentalnego wykorzystania historii przez XX i XXI- wiecznych polityków i prawników.Nie tylko Katarzyna Wielka była mediewistką, Władimir Putin nadal nim jest...
Pragniemy też zweryfikować twierdzenie J. Bardacha: " prawo jako zjawisko społeczne jest tworem historii". Wymaga ono - w dobie rewolucji informatycznej - refleksji. Przynajmniej na poziomie: czy zawsze? w jakiej skali?
Warto też ukazać problemy związane z postępowaniem dowodowym w zakresie dawnego prawa, w którym sąd – wbrew zasadzie iura novit curia – obecnie nie jest kompetentny, musi więc powołać biegłego.
Możliwa jest modyfikacja tematów - zależnie od indywidualnych preferencji Uczestniczek i Uczestników. Dla osób najbardziej zainteresowanych zajęcia bowiem mogą być wstępem do pracy na seminarium magisterskim w roku kolejnym, co – naturalnie – nie jest obowiązkowe. Jeśli praca powstała na naszych zajęciach będzie spełniała wymogi – możliwa będzie jej publikacja.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA. Uczestniczka/Uczestnik będzie potrafić:
1. opisać mechanizmy tworzenia się dawnego prawa – w jego kontekście historycznym, społecznym i kulturowym
2. dostrzegać funkcjonowanie instytucji ustrojowych i prawnych nie tylko w przeszłości, ale i zauważać ich funkcję w - szeroko rozumianej - teraźniejszości, zarówno w polityce, jak i współczesnych regulacjach prawnych i sądowej praktyce.
UMIĘJĘTNOŚCI. Uczestniczka/Uczestnik będzie umieć: 1. interpretować teksty prawne 2. widzieć nie tylko rozwiązania prawne, ale również przesłanki ich powstania tudzież funkcje pełnione we współczesności 3. dostrzegać instrumentalne traktowanie prawa, zarówno w przeszłości, jak i teraźniejszości.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE: Uczestniczka/Uczestnik: 1. widzi prawo jako element kultury 2. umie samodzielnie poszukiwać opracowań i źródeł związanych z problematyka zajęć 3. umie spokojnie dyskutować, szanuje cudze poglądy, w polemice stosuje argumenty merytoryczne, umie wycofywać się z własnych błędnych założeń 4. umie pracować w grupie.
Kryteria oceniania
Ocena aktywności na zajęciach, ponadto: krótka lecz sensowna praca pisemna (oceniana na podstawie: doboru literatury i samodzielności w ujęciu problemu).
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
1)J. Bardach, Themis a Clio czyli prawo a historia, Warszawa 2001
2) A. Czarnota, Prawo, historia a pamięć zbiorowa. Przyczynek do związków między historią a socjologią prawa, „Miscellanea Historico-Iuridica” XII: 2013, s. 203-217 ttps://repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/1887/1/MiscHI_2013_12_Czarnota.pdf
3) F. Cyuńczyk: Konstytucyjne ramy pamięci, [w:] Nowy konstytucjonalizm, red. A. Czarnota, M. Stambulski, M. Paździora, Wrocław 2019
4) F. Cyuńczyk, Prawo, historia, pamięć zbiorowa. Odwołania do przeszłości w preambułąch do konstytucji Łotwy i Węgier na tle innych państw postkomunistycznych, „Miscellanea Historico- Iuridica”, T. XV: 2016, z.1, s. 221-234, http://miscellanea.uwb.edu.pl/article/view/125/113
5) M. Halbwachs, Społeczne ramy pamięci, Warszawa 2008.
6) W. Kriegseisen, Katarzyna II jako mediewistka: przyczynek do genezy drugiego rozbioru, Kwartalnik Historyczny R. CXI: 2004, nr 3, s. 127-140.
7) Lietuvos statutas: Temidės ir Klėjos teritorijos, red. I. Valikonytė, N. Šlimienė,
Vilnius 2017
8) J. Maziarz, Biegły sądowy z zakresu historii prawa, Kraków 2014).
8) K. Wigura, Wina narodów: przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki, Warszawa - Gdańsk 2011
9) Sz. Zaręba, Ciągłość państwa polskiego od 1918 r. z punktu widzenia prawa międzynarodowego, „Sprawy Międzynarodowe” 2018, nr 3, s. 261-291. http://isppan.waw.pl/wp-content/uploads/2019/07/ZAR%C4%98BA-SM-3-2018-F-netto-www-16.pdf
Ponadto: pozycje podawane i wynajdowane na bieżąco zależnie od konkretnych zainteresowań Uczestników.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: