Międzynarodowy obieg informacji 2122-MOIN-OG

Zajęcia służą prezentacji znaczących dla komunikowania międzynarodowego instytucji medialnych, narzędzi i instrumentów komunikowania masowego, a także uregulowań prawnych przyjętych w ramach ONZ, UNESCO, Unii Europejskiej i Rady Europy. Poza omówieniem terminologii i rozwoju historycznego mediów masowych, wzajemnych relacji pomiędzy mediami a społeczeństwem, polityką a gospodarką tematyka zajęć obejmuję także istotne przeobrażenia w sferze komunikowania międzynarodowego uwarunkowane postępem technologicznym i procesem globalizacji. Nie pominięto także aspektu komunikacji międzykulturowej, m.in. wpływ stereotypów i uprzedzeń narodowych na proces komunikacji międzynarodowej.

Szacunkowa, całkowita liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się:
Wykład: 30 godzin;
Przygotowanie do testu: 30 godzin;
Razem: 60 godzin.

1. Środki komunikowania społecznego - geneza, ewolucja, wzajemne relacje. Typologia mediów, rozwój historyczny

2. Komunikowanie masowe podstawowe pojęcia i modele.
Funkcje mediów, rola i znaczenie komunikacji.

3. Media a społeczeństwo, gospodarka i polityka.
Wzajemne relacje; mediatyzacja polityki; globalizacja ekonomiczna – centrum i peryferie, globalna wioska czy globalny świat?; glokalizacja; lobbing; system polityczny a media masowe.

4. - 5. Komunikowanie międzykulturowe.
Znaczenie tożsamości w komunikowaniu; teoria uramowienia przekazów; stereotypy a relacje medialne; reprezentacja mniejszościowych grup; mniejszości narodowych, etnicznych, społeczności imigranckich w sferze mediów; kulturowe uwarunkowania komunikowania werbalnego i niewerbalnego; postmodernizm.

6. Komunikowanie międzynarodowe a dyplomacja.
Dyplomacja kulturalna, dyplomacja medialna. Funkcje dyplomacji kulturalnej, ocena działań, podmioty dyplomacji kulturalnej.

7. Komunikowanie międzynarodowe. Narzędzia i instytucje, funkcje przez nie pełnione i zakres oddziaływania, część I – Agencje informacyjne.
Znaczenie agencji informacyjnych. Charakterystyka agencji: AP, AFP, Reuters, Itar-Tass, Xinhua.

8. Komunikowanie międzynarodowe. Narzędzia i instytucje, funkcje przez nie pełnione i zakres oddziaływania, część II – Międzynarodowe rozgłośnie radiowe.
Stacje radiowe dla zagranicy, typy radiostacji, cele nadawców, rola w czasie i po II wojnie światowej. Charakterystyka stacji: RWE, BBC World Service, Głos Ameryki, Głos Rosji, Deutsche Welle.

9. Komunikowanie międzynarodowe. Narzędzia i instytucje, funkcje przez nie pełnione i zakres oddziaływania, część III – Globalne telewizje informacyjne.
Globalne telewizyjne stacje informacyjne (dyktat czy uniwersalizacja). Charakterystyka stacji: CNN International, BBC World, France 24, Al Jazeera. Telewizje satelitarne – nowe możliwości.

10. Komunikowanie międzynarodowe. Narzędzia i instytucje, funkcje przez nie pełnione i zakres oddziaływania, część III – Internet, Public Relations.
Internet nowe medium w komunikowaniu międzynarodowym, możliwości i znaczenie. Internet a społeczeństwo obywatelskie. Konsekwencje społeczne zmian technologicznych. Public Relations - strategie komunikacyjne, kampanie PR.

11. – 12. Swobodny przepływ Informacji.
Polityczne i medialne podziały świata i ich wpływ na międzynarodową wymianę informacji. Światowe i regionalne organizacje a polityka medialna (ONZ, UNESCO, WTO, MFW, organizacje nadawców). Prawo do informacji, światowy i międzynarodowy ład informacyjny, doktryna „wolnego (swobodnego) przepływu informacji” (Free Flow of Information), projekty komunikacyjne CANA i NANAP.

13. Idea nowego światowego ładu informacji i komunikacji.
Geneza NIIO, NWICO, funkcje mediów według Raportu Komisji McBride’a, Międzynarodowy Program Rozwoju Komunikowania, wyzwania, zagrożenia i ocena.

14. Rada Europy i Unia Europejska a media masowe – wybrane aspekty
Europejski ład komunikacyjny, uregulowania, koncepcje i realizacja (m. in. Konwencja w Sprawie Cyberprzestępczości), znaczenie komunikacji dla tożsamości europejskiej, media a UE – perspektywa społeczna i gospodarcza, Dyrekcje Generalne przy Komisji Europejskie.

Rodzaj przedmiotu

ogólnouniwersyteckie

Tryb prowadzenia

w sali

Założenia (opisowo)

Brak.

Efekty kształcenia

Po zakończeniu wykładu student potrafi:
1. Posługiwać się siatką pojęć związaną z mediami i komunikowaniem;
2. Scharakteryzować podstawowe instytucje i procesy komunikowania we współczesnym świecie;
3. Określić powiązania pomiędzy systemem politycznym i społecznym a mediami;
4. Dokonać oceny znaczenia nowych technologii informacyjnych dla komunikowania.

Kryteria oceniania

Test.

Skala ocen:
Ocena bardzo dobra 91 - 100%
Ocena dobra plus 85 - 90%
Ocena dobra 75 - 84%
Ocena dostateczna plus 70 - 74%
Ocena dostateczna 51 - 69%
Ocena niedostateczna 0 – 50%.

Literatura

Bógdał - Brzezińska A., Gawrycki M. F., Cyberterroryzm i problemy bezpieczeństwa Informacyjnego we współczesnym świecie, Oficyna Wydawnicza ASPRA - JR, Warszawa 2003
Dul R., Komunikacja niewerbalna w teorii i badaniach, (w:) Komunikacja międzykulturowa. Zbliżenia i impresje (red.) A. Kapciak, L. Korporowicz, A. Tyszka, Instytut Kultury, Warszawa 1996.
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa- Kraków 2000.
Goban-Klas T., Zarys historii i rozwoju mediów (od malowideł naskalnych do multimediów), Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2001.
Jakubowicz K., Raport Komisji MacBride'a o komunikowaniu światowym, "Przekazy i Opinie" nr 4/1981.
Jaskiernia A., Rada Europy a problemy mediów masowych, Instytut Dziennikarstwa/ ASPRA-JR, Warszawa 2002.
Juza M., Elitarne i masowe formy komunikacyjnego wykorzystania Internetu, (w:) Ł. Jonak, P. Mazurek, M. Olcoń, A. Przybylska, A. Tarkowski, J. M. Zając, Re:Internet - społeczne aspekty medium. Polskie konteksty i interpretacje, Wydawnictwa Akademickie i profesjonalne, Warszawa 2006.
Karcz K. (red.), Komunikacja międzykulturowa w integrującej się Europie - aspekty metodologiczne, wyniki badań: praca zbiorowa, Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach, Katowice 2004.
Keane J., Media a demokracja, Aneks, Londyn 1992.
Komorowski A., Media za granicą. Agencje prasowe, dzienniki i tygodnik, [w:] Dziennikarstwo i świat mediów, Z. Bauer, E. Chudziński (red.), "Universitas", Kraków 2000.
Krzysztofek K., Komunikowanie międzykulturowe. Informacja, kultura, środki masowego przekazu, stosunki międzynarodowe, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983.
Kultura ma znaczenie. Jak wartości wpływają na rozwój społeczeństwa, red. L. E. Harrison, S. P. Huntington, Zysk i S - ka Wydawnictwo, Poznań 2004.
McQuail D., Teoria komunikowania masowego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
Międzynarodowe stosunki kulturalne. Teksty źródłowe. Wybór i opracowanie, Ł. Leszczenko (red.), "Arborterum", Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004.
Mikułowski-Pomorski J., Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialny, "Universitas", Kraków 2006.
Mikułowski-Pomorski J., Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Kraków 2003.
Mrozowski M., Media masowe. Władza, rozrywka i biznes, Oficyna Wydawnicza ASPRA - JR, wyd. II, 2001.
Nowe media w komunikacji społecznej XX wieku, projekt i redakcja naukowa Maryla Hopfinger, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002
Ociepka B., Komunikowanie międzynarodowe, Wydawnictwo ASTRUM, Wrocław 2002.
Olędzki J. (red.), Międzynarodowy Obieg informacji. Skrypt dla studentów dziennikarstwa: praca zbiorowa, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1992.
Olędzki J., Komunikowanie w świecie. Narzędzia, teorie, unormowania, Wyd. II - uzup., ASPRA-JR, Warszawa 2001.
Piontek D., Europejski ład komunikacyjny, Wydawnictwo Naukowe INPiDz UAM, Poznań 1997.
Polska w drodze do globalnego społeczeństwa informacyjnego. Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju, Warszawa 2002.
Sharp P., Making Sense of Citizen Diplomats: The People of Duluth, Minnesota, as International Actors, International Studies Perspectives, vol.2, May 2001.
Stasiak-Jazukiewicz E., Polityka medialna Unii Europejskiej, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2005.
Studia z teorii komunikowania masowego, pod red. B. Dobek - Ostrowskiej, 1999
Szopski M., Komunikowanie międzykulturowe, WSiP, Warszawa 2005.
Toffler A.i H., Wojna i antywojna, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza S.A., Warszawa 1997

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2122-MOIN-OG w USOSweb