Procedury i metody deliberacyjne w doradztwie politycznym (spec. AiDP) 2102-M-D3PIMD

Student po zakończonych zajęciach:

K_W01 – zna mechanizmy działania politycznego i podejmowania decyzji w ramach różnych praktyk deliberatywnych.
K_W06 – zna zasady funkcjonowania instytucji deliberatywnych w ramach systemów politycznych.

K_U03 – potrafi wskazać znaczenie deliberacji dla różnych koncepcji polityki.
K_U05 – potrafi samodzielnie oraz krytycznie zdobywać i uzupełniać wiedzę dotycząca deliberacji oraz proponować innowacyjnie rozwiązania w tym zakresie
K_U06 – potrafi prezentować własne wyjaśnienia zjawisk związanych z ideą deliberacji, uzasadniać je oraz konfrontować z poglądami innych studentów.

K_K03 – jest gotów do reprezentowania w różnorodnych przedsięwzięciach deliberatywych, tych zinstytucjonalizowanych jak i niezinstytucjonalizowanych, zróżnicowanych interesów grup społecznych, uwzględniając polityczne, ekonomiczne i prawne aspekty podejmowanych inicjatyw.

Efekty zdefiniowane dla specjalności:

S3_W01 – zna i rozumie idee deliberacji.
S3_W05 – zna i rozumie znaczenie deliberacji w demokracji i wpływ tej idei na rozwój społeczeństwa obywatelskiego.
S3_U03 – potrafi w sposób pogłębiony i poszerzony wykorzystywać wiedzę dotyczącą deliberacji w celu formułowania kompetentnych opracowań o charakterze analityczno-doradczym.
S3_K02 – jest gotów do prowadzenia działań w sferze analizy i doradztwa politycznego, dotyczących wykorzystania instytucji demokracji deliberatywnej.

Podstawą zaliczenia jest zaplanowanie, realizacja i przedstawienie przygotowanego w grupach projektu poświęconego praktycznym problemom rozwoju instytucji deliberatywnych.

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność na zajęciach, systematyczne przygotowanie do zajęć i aktywność w dyskusji.

Nie dotyczy.

Zalecana literatura:
1. J. Grygieńć, Demokracja na rozdrożu. Deliberacja czy partycypacja polityczna? Kraków 2017, r. 1.
2. D. Held, Modele demokracji, Kraków 2010, r. 9;
3. J. Sroka, Współdecydowanie w wielopasmowej polityce publicznej, Warszawa 2018, r. 1.
4. J. Sroka, Deliberacja i rządzenie wielopasmowe, Wrocław 2009;
5. K.W. Frieske, Fatamorgana deliberacji, [w:] J. Sroka (red.), Wybrane instytucje demokracji partycypacyjnej w polskim systemie politycznym, Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa 2008;
6. A. Antoszewski, Współczesne teorie demokracji, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2016.
7. R. Markowski, Demokracja i demokratyczne innowacje. Z teorią w praktykę, Instytut Obywatelski, Warszawa 2014, część trzecia s. 70-93.
8. A. Waśkiewicz, Jak bardzo demokratyczna może być władza przedstawicielska? Deliberacja, reprezentacja grupowa i paradoksy idei reprezentacji, Studia Socjologiczno-Polityczne, nr 1/2014.
9. W. Kłębowski, Budżet Partycypacyjny. Krótka instrukcja obsługi, Instytut Obywatelski, Warszawa 2013;
10. D. Kraszewski, K. Mojkowski, Budżet obywatelski w Polsce, Fundacja im. Stefana Batorego, Warszawa 2014;
11. W. Kębłowski, Budżet partycypacyjny. Ewaluacja, Instytut Obywatelski, Warszawa 2014;
12. M. Miessen, Koszmar partycypacji, Warszawa 2013;
13. J. Wasilewski, Czy demokracja deliberatywna naprawi współczesną demokrację? w: (red.) J. Reykowski, Konflikt i porozumienie. Psychologiczne podstawy demokracji deliberatywnej, Warszawa 2007;
14. J. Wasilewski, Demokracja deliberatywna: stanowiska i nadzieje, w: Konflikty międzygrupowe. Przejawy, źródła i metody rozwiązywania, red. K. Skarżyńska, U. Jakubowska, J. Wasilewski, Warszawa 2007.
15. I. Shapiro, Stan teorii demokracji, Warszawa 2006;
16. A. Hess, Polskie think tanki jako społeczni uczestnicy dyskursu publicznego, [w:] Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, vol. 37/2013;
17. J. Węgrzecki, Przyszłość demokracji deliberatywnej, [w:] Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, vol. 22/2009;
18. Podniesienie jakości procesów decyzyjnych w administracji rządowej poprzez wykorzystanie środowisk naukowych i eksperckich, Raport, Warszawa 2011;
19. Standardy procesów budżetu partycypacyjnego w Polsce, Fundacja Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” Warszawa 2015;
20. T. Buksiński T., Dylematy demokracji deliberatywnej Johna Rawlsa i Jürgena Habermasa, [w:] R. Marszałek, E. Nowak-Juchacz (red.), Rozum jest wolny, wolność – rozumna, Warszawa 2001;
21. A. Bukowski, Sondaż deliberatywny, [w:] S. Rudnicki (red.), Nowe perspektywy. Nauki społeczne dla gospodarki, Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera, Kraków 2011;
22. B. Szlachta, A. Krzyżówek, Polityka deliberatywna: realistyczna utopia czy zbędny eksperyment?, [w:] A. Mania, P. Laider (red.), Amerykańska demokracja w XXI wieku, Kraków 2006;
23. M. Walzer, Polityka i namiętność. O bardziej egalitarny liberalizm, Warszawa 2006;
24. A. Krzewińska, Sądy obywatelskie - kilka refleksji o metodzie, Acta Universitatis Lodziensis, Foilia Sociologica 42, 2012.
25. A. Kubiak, A. Krzewińska, Sondaż deliberatywny – inwentarz problemów, cejsh.icm.edu.pl/cejsh/ element/bwmeta1.../Anna_Kubiak__Aneta_Krzewinska.pdf.
26. Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej, red. A. Olech, ISP Warszawa 2011;

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 2102-M-D3PIMD w USOSweb