W cyklu 2023Z:
Konwersatorium/w systemie dziennym stacjonarnym w salach wykładowych I. Psychologia polityki jako subdyscyplina politologii Zajęcia merytoryczno-organizacyjne (psychologia w życiu politycznym; rozwój subdyscypliny i jej instytucjonalizacja; przedmiot i metody badań; tematyka konwersatorium) Zalecana literatura: • U. Jakubowska, Podejścia, procedury, metody i techniki badawcze [w:] K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002. • F. Ryszka, Psychologia polityki, w: tenże, Nauka o polityce, Warszawa 1984, s. 106–121. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej, Warszawa 2005, rozdział 1. • D.O. Sears, L. Huddy, R. Jervis (red.), Psychologia polityczna, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008, 1-201.
II/III. Charakter narodowy Polaków 1) Charakter narodowy – problemy definicyjne; 2) uwarunkowania charakteru narodowego; 3) romantyzm-pragmatyzm w charakterze narodowym; 4) charakter narodowy w świadomości własnej i obcej; 5) dylematy tożsamościowe Polaków w integrującej się Europie.
• E. Lewandowski, Charakter narodowy Polaków i innych. Londyn-Warszawa 1995, s. 9-16,87-203. • T. Bodio, Między romantyzmem i pragmatyzmem. Psychopolityczne oblicze polskiej transformacji, Warszawa, 1999 i nast. wydania. • S. Bednarek, Charakter narodowy w koncepcjach i badaniach współczesnej humanistyki, Wrocław 1980. • S. Wójcik, Cechy narodowe Polaków w polemikach okresu międzywojennego, Lublin 1989. • Polacy wobec siebie i „innych”. Stosunek do innych narodów, mniejszości narodowych i etnicznych, migrantów i uchodźców, „Opinie i Diagnozy” nr 32, CBOS wrzesień 2015; Patriotyzm Polaków. Komunikat z badań CBOS, nr 105/sierpień 2018. Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
IV. Świadomość – postawy – zachowania polityczne. 1) Podmiotowa interpretacja polityki; 2) pojęcie świadomości i postaw politycznych; 3) zachowania polityczne i ich typologie; 4) świadomość – podświadomość - myślenie polityczne; 5) błędy w myśleniu politycznym; 6) mity, stereotypy, uprzedzenia i emocje w myśleniu politycznym.
• J. Reykowski, Myślenie polityczne, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002; Myślenie polityczne w: K. Skarżyńska, Człowiek a polityka, wyd.cyt. (rozdz. II,). • T. Bodio, Świadomość i zachowania polityczne, „Studia Nauk Politycznych”, nr 5–6, 1985. tegoż: Świadomość i postawy polityczne (podstawowe współzależności), „Edukacja Polityczna” 1985, vol. 6-7. • L. Sobkowiak, Świadomość i socjalizacja polityczna, w: A.W. Jabłoński, L. Sobkowiak (red.), Studia z teorii polityki. Tom I, Wrocław 1999, s. 155 – 160. • Murphy, Potęga podświadomości, Warszawa 1994. • A. Siewierska-Chmaj, Mity w polityce. Funkcje i mechanizmy aktualizacji, Warszawa 2016. • M. Marody, Sens teoretyczny a sens empiryczny pojęcia postawy, Warszawa 1976 (definicja, komponenty, klasyfikacje, postawy społeczno-polityczne, s. 12 i nast.). • R. Zyzik, Błędy poznawcze w decyzjach politycznych: perspektywa nowych mediów, w: M. Zwierżyński, M. Lakomy, K. Oświecimski (red.), Technopolityka w świecie nowych mediow, Kraków 2016.
(praca własna ze źródłami: inne opracowania - monografie, artykuły, badania empiryczne, środki masowego przekazu)
V. Osobowość i polityka 1) Pojęcie i koncepcje osobowości politycznej; 2) metody badań osobowości politycznej (na „odległość”, biograficzna, psychobiograficzna); 3) cechy osobowości charyzmatycznej, neurotycznej, narcystycznej; 3) typy osobowości a preferencje polityczne; 4) rozpoznawanie i profilowanie osobowości polityków – nowe technologie, algorytmy i ich skuteczność (przykłady).
• W. McKinley Runyan, Historie życia a psychobiografia, Warszawa 2003 (metody) • D.G. Winter, Osobowość a zachowania polityczne, w: J.Russell,Hans-Dieter Klingemann (red.),Zachowania, wyd.cyt. • A. Chodubski, Neurastenicy i władza w dziejach cywilizacji, w: T. Bodio (red.), Przywództwo polityczne, wyd. cyt. • Z. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998 (rozdz.I). • T.W. Adorno, Osobowość autorytarna, Warszawa 2010. • E.M. Marciniak, Personalizacja zachowań wyborczych w Polsce w kontekście Modelu Zgodności Preferencji Politycznych, Warszawa 2013 (rozdz. IV. Osobowość jako kategoria wyjaśniająca zachowania wyborcze). • L.A. Pervin, Psychologia osobowości: najnowsze koncepcje, Gdańsk 2002. • R. Zyzik, Błędy poznawcze w decyzjach politycznych: perspektywa nowych mediów, w: M. Zwierżyński, M. Lakomy, K. Oświewcimski (red.), Technopolityka w świecie nowych mediow, Kraków 2016.
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
VI. Zachowania wyborcze 1)Paradygmaty badań wyborczych; 2) empiryczno-pragmatyczne modele zachowań wyborczych (E.M. Marciniak); 3) cechy osobowościowe kandydata a głosowanie; 4) specyfika psychologiczna zachowań Polaków na przykładzie ostatnich wyborów prezydenckich i parlamentarnych i do Parlamentu Europejskiego; 5) Nowe technologie manipulacji procesem wyborczym zagrożeniem dla demokracji (kazus Cambridge Analitics, Rosja – wybory w USA i in.).
• E.M. Marciniak, Personalizacja zachowań wyborczych, wyd. cyt.. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka, wyd. cyt. (rozdział 6: Zachowania wyborcze). • W. Cwalina, A. Falkowski, Modele zachowań wyborczych obywateli, w: Marketing polityczny, wyd.cyt. s. 55–103. • M. Cichosz, Portrety wyborców. Próba segmentacji elektoratu w oparciu o kryterium stylu życia, w: D. Walczak–Duraj (red.), Marketing polityczny a postawy i zachowania wyborcze społeczeństwa polskiego, Płock–Łódź 2002, s. 273–290; tejże: Autokreacja wizerunku polityka na przykładzie wyborów prezydenckich w III RP, Toruń 2003. • D. F. Mutz, Psychologia polityczna a wybór, w: J. Russell, Hans-Dieter Klingemann (red.), Zachowania polityczne, wyd.cyt. (T. 1, s. 132 i nast.). • I. Plich, Sześcioczynnikowy model osobowości jako narzędzie analizy osobowościowych różnic pomiędzy grupami wyborców,” Political Preferences” No 5/2013.
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.) na temat przebiegu kampanii wyborczych w 2015 roku
VII. Psychologia zachowań masowych 1) Pojęcie i rodzaje tłumów; cechy tłumu; 2) kwestia przywództwa w tłumie; 3) współczesne formy zachowań tłumu; 4) fenomen tłumu w warunkach globalizującego się świata i technologii sieciowych (nowe technologie w służbie masowej inwigilacji, manipulacji i kontroli, Chiny i in.).
• G. Le Bon, Psychologia tłumu, Warszawa 1994. • E. Canetti, Masa i władza, Warszawa 1996 (rozdz.Masa, Sfora, Masa a historia). • R. Caldini, Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańsk 2011 • S. Freud, Psychologia zbiorowości i analiza „ja”, w: tenże, Dzieła. Tom IV: Pisma społeczne, Warszawa 1998. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej, Warszawa 2005, rozdz. 7. • E. Stanisławiak, Co tak naprawdę dzieje się w tłumie?, Wybrane problemy psychologii społecznej, Warszawa 2004, s. 194–204 • D. Riesman, Samotny tłum, wyd. Vis-a-Vis/Etiuda 2017 • J. Ortega y Gasset, Bunt mas, Replika 2016
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
VIII. Agresja w polityce. 1) Agresja – siłą napędową czy patologią w polityce; rodowód agresji (Freud, From, Lorentz, Wilson); 2) rodzaje i formy zachowań agresywnych w polityce; 3) specyfika agresji werbalnej i niewerbalnej; 4) studia przypadków – zachowania agresywne na scenie politycznej; 5) jak przeciwdziałać agresji?
• O. Wilson, O naturze ludzkiej, Warszawa 1988 (rozdz..5, Agresja) • J. Duckitt, Uprzedzenia i wrogość między grupami, w: D.O. Sears, L. Huddy, R. Jervis (red.), Psychologia polityczna, Kraków 2008. • J. Reykowski, Konflikty polityczne, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej, Warszawa 2005, rozdz. 7. • I. Kamińska-Szmaj, Agresja językowa w życiu publicznym. Leksykon inwektyw politycznych 1918-2000.Wrocław 2007. • A. Kasińska-Metryka, R. Miernik (red.), My i Oni. Rola, miejsce i znaczenie konfliktów w polityce, Kielce 2010 (część pierwsza – Konflikty w demokracji; część druga – Konflikty w kampaniach wyborczych).
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
IX. Podmiotowość i alienacja polityczna 1) Podmiotowość polityczna – wymiar psychologiczny; 2) alienacja jako przeciwieństwo podmiotowości; 3) źródła i przejawy alienacji; 4) poczucie podmiotowości-alienacji w społeczeństwie polskim; 5) Podmiotowość-alienacja a zachowania wyborcze.
• K. Korzeniowski, Alienacja polityczna a uczestnictwo polityczne w warunkach transformacji systemu, w: J. Reykowski (red.), Wartości i postawy społeczne a przemiany systemowe. Szkice z psychologii politycznej, Warszawa 1993, s. 155 – 187; tegoż: Między rewolucją a normalnością. Rzecz o alienacji politycznej na przełomie dekad, w: B. Wojcieszke, M. Jarymowicz (red.), Psychologia rozumienia zjawisk społecznych, Warszawa-Łódź 1999; • M. Urban, Polityka jako alienacja, w: B. Kaczmarek (red.), Metafory polityki, Warszawa 2001, s. 127 – 132. • L. Huddy, Tożsamość grupowa a spójność polityczna, w: D.O. Sears, L. Buddy, R. Jervis (red.), Psychologia polityczna, wyd.cyt. (s. 467 i nast.). • K. Korzeniowski, R. Zieliński, W. Danecki, Podmiotowość jednostki w koncepcjach psychologicznych i organizacyjnych, Ossolineum 1983.
X. Psychopatologie w polityce 1) Natura psychopatologii polityce; 2) paranoja polityczna i jej mutacje; 3) myślenie spiskowe w polityce i jego współczesne przejawy; 4) psychopatologia władzy i przywództwa; 5) wymiary psychopatologii w polityce (autorytaryzm ekstremizm, terroryzm, klanowość, korupcja, fundamentalizm religijny i in.).
• R.S. Robins, J.M. Post, Paranoja polityczna. Psychopatologia nienawiści, Warszawa 1999. • K. Korzeniowski, Polska paranoja polityczna. Źródła, mechanizmy i konsekwencje spiskowego myślenia o polityce, Warszawa 2010; tegoż: Autorytaryzm i jego psychopolityczne konsekwencje, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej; • A. Chmielewski, Psychopatologia życia politycznego, Wrocław 2009 • A. Neumayer, Dyktatorzy i medycyna, Warszawa 1999. • Pascal de Sutter, Szaleńcy u władzy, Wyd. „Dialog” 2009. • A. Chodubski, Neurastenicy i władza w dziejach cywilizacji, w: T. Bodio (red.), Przywództwo polityczne”, Studia Politologiczne”, vol V, 2002. • P. Żukiewicz, Przywództwo polityczne. Teoria i praktyka, Warszawa 2011 (rozdział 4: Psychologiczne uwarunkowania przywództwa politycznego). • Przywódca polityczny elementem konstytutywnym reżimu politycznego, Toruń 2012 (s.2545;95-126;146170;199-247;253-267). • A. Kępiński, Rytm życia, Kraków 2000 (wybrane aspekty: psychopatologia władzy, decyzji, ludobójstwa, urazy psychiczne, schiozofremia i in.); tegoż; Podstawowe zagadnienia współczesnej psychiatrii, Warszawa 19789 (przegląd stanowisk).
XI. Psychologiczne wymiary transformacji Transformacja jako psychologia stanu przejściowego; 2) romantyzm – pragmatyzm jako mentalne wymiary transformacji polskiej; 3) zderzenia tradycji z modernizacją polityczną i ich skutki psychologiczne; 4) przegrani i wygrani transformacji; 5) poczucie sukcesu, marginalizacja, trauma, zjawisko „rozwartych nożyc” i inne osobliwości polskiej „psychotransformacji.
• T. Bodio, Między romantyzmem i pragmatyzmem. Psychopolityczne aspekty transformacji w Polsce, Warszawa, 1999 i in. wyd., s. 13–21, 72–126. • T. Bodio, P. Załęski, Psychopolityczne aspekty transformacji systemowej, w: K.A. Wojtaszczyk, W. Jakubowski (red.), Społeczeństwo i polityka, Warszawa 2007 (wyd. IV, rozdz. LVII), lub tychże: Psychologiczne aspekty transformacji systemowej w Polsce, „Społeczeństwo i Polityka. Pismo Edukacyjne”, nr 2 (3)/2005. • M. Kofta, A. Leszczyński (red.), Psychologia okrągłego stołu, Sopot 2019 (s.131-152;279-334). • J. Reykowski, Pułapki demokratycznej transformacji, w: U. Jakubowska, K. Skarżyńska (red.), Demokracja w Polsce. Doświadczanie zmian, Warszawa 2005, s. 15–30. • P. Sztompka (red.), Imponderabilia wielkiej zmiany. Mentalność, wartości i więzi społeczne czasów transformacji, Warszawa–Kraków 1999. • H. Świda–Ziemba, Człowiek wewnętrznie zniewolony. Problemy psychosocjologiczne minionej formacji, Warszawa 1998, s. 364–435. • P. Załęski, A. Szałański, Ł. Żołądek, Przegrani i wygrani transformacji wobec rzeczywistości społeczno-politycznej, Raport z badań warszawskich bezrobotnych i przedsiębiorców, Warszawa 2007, rozdział V. • T. Orbacz, Podział Polski na solidarna i liberalną w świetle pluralizmu politycznego, Kraków 2018.
Praca własna z aktualnymi źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
XII-XIII. Okrągły stół: a) Psychologiczne szanse i bariery integracji europejskiej. Postawy społeczeństwa polskiego wobec dalszej integracji. Próba diagnozy i prognozy. Sukcesy, zagrożenia i wyzwania integracji europejskiej; psychologia jako ważny wyznacznik procesów integracyjnych; świadomość bycia Europejczykiem; dylematy tożsamościowe; solidarność a pragmatyka polityczna; przemiany w myśleniu Polaków o Unii Europejskiej alternatywa: b) KOVID 19 i jego wpływ na psychologiczne wymiary życia politycznego. Próba diagnozy i prognozy Pandemie w historii i ich skutki psychopolityczne; Kovid 19 i jego wpływ na psychologiczne wymiary życia społeczno-politycznego i gospodarczego; zmiany w mentalności, postawach i zachowaniach politycznych; poczucie zagrożenia i polityka bezpieczeństwa; strategie walki z pandemia w różnych regionach świata; zmiany w standardach funkcjonowania społeczeństw i instytucji oraz ich skutki psychopolityczne; próba prognozy – co dalej z pandemią i jej eliminacją z życia społeczno-politycznego. (wybór tematyki debaty i jej organizacji będzie stanowiła przedmiot szczegółowych konsultacji i uzgodnień ze studentami)
|
W cyklu 2024Z:
Konwersatorium/w systemie dziennym stacjonarnym w salach wykładowych I. Psychologia polityki jako subdyscyplina politologii Zajęcia merytoryczno-organizacyjne (psychologia w życiu politycznym; rozwój subdyscypliny i jej instytucjonalizacja; przedmiot i metody badań; tematyka konwersatorium) Zalecana literatura: • U. Jakubowska, Podejścia, procedury, metody i techniki badawcze [w:] K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002. • F. Ryszka, Psychologia polityki, w: tenże, Nauka o polityce, Warszawa 1984, s. 106–121. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej, Warszawa 2005, rozdział 1. • D.O. Sears, L. Huddy, R. Jervis (red.), Psychologia polityczna, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008, 1-201.
II/III. Charakter narodowy Polaków 1) Charakter narodowy – problemy definicyjne; 2) uwarunkowania charakteru narodowego; 3) romantyzm-pragmatyzm w charakterze narodowym; 4) charakter narodowy w świadomości własnej i obcej; 5) dylematy tożsamościowe Polaków w integrującej się Europie.
• E. Lewandowski, Charakter narodowy Polaków i innych. Londyn-Warszawa 1995, s. 9-16,87-203. • T. Bodio, Między romantyzmem i pragmatyzmem. Psychopolityczne oblicze polskiej transformacji, Warszawa, 1999 i nast. wydania. • S. Bednarek, Charakter narodowy w koncepcjach i badaniach współczesnej humanistyki, Wrocław 1980. • S. Wójcik, Cechy narodowe Polaków w polemikach okresu międzywojennego, Lublin 1989. • Polacy wobec siebie i „innych”. Stosunek do innych narodów, mniejszości narodowych i etnicznych, migrantów i uchodźców, „Opinie i Diagnozy” nr 32, CBOS wrzesień 2015; Patriotyzm Polaków. Komunikat z badań CBOS, nr 105/sierpień 2018. Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
IV. Świadomość – postawy – zachowania polityczne. 1) Podmiotowa interpretacja polityki; 2) pojęcie świadomości i postaw politycznych; 3) zachowania polityczne i ich typologie; 4) świadomość – podświadomość - myślenie polityczne; 5) błędy w myśleniu politycznym; 6) mity, stereotypy, uprzedzenia i emocje w myśleniu politycznym.
• J. Reykowski, Myślenie polityczne, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002; Myślenie polityczne w: K. Skarżyńska, Człowiek a polityka, wyd.cyt. (rozdz. II,). • T. Bodio, Świadomość i zachowania polityczne, „Studia Nauk Politycznych”, nr 5–6, 1985. tegoż: Świadomość i postawy polityczne (podstawowe współzależności), „Edukacja Polityczna” 1985, vol. 6-7. • L. Sobkowiak, Świadomość i socjalizacja polityczna, w: A.W. Jabłoński, L. Sobkowiak (red.), Studia z teorii polityki. Tom I, Wrocław 1999, s. 155 – 160. • Murphy, Potęga podświadomości, Warszawa 1994. • A. Siewierska-Chmaj, Mity w polityce. Funkcje i mechanizmy aktualizacji, Warszawa 2016. • M. Marody, Sens teoretyczny a sens empiryczny pojęcia postawy, Warszawa 1976 (definicja, komponenty, klasyfikacje, postawy społeczno-polityczne, s. 12 i nast.). • R. Zyzik, Błędy poznawcze w decyzjach politycznych: perspektywa nowych mediów, w: M. Zwierżyński, M. Lakomy, K. Oświecimski (red.), Technopolityka w świecie nowych mediow, Kraków 2016.
(praca własna ze źródłami: inne opracowania - monografie, artykuły, badania empiryczne, środki masowego przekazu)
V. Osobowość i polityka 1) Pojęcie i koncepcje osobowości politycznej; 2) metody badań osobowości politycznej (na „odległość”, biograficzna, psychobiograficzna); 3) cechy osobowości charyzmatycznej, neurotycznej, narcystycznej; 3) typy osobowości a preferencje polityczne; 4) rozpoznawanie i profilowanie osobowości polityków – nowe technologie, algorytmy i ich skuteczność (przykłady).
• W. McKinley Runyan, Historie życia a psychobiografia, Warszawa 2003 (metody) • D.G. Winter, Osobowość a zachowania polityczne, w: J.Russell,Hans-Dieter Klingemann (red.),Zachowania, wyd.cyt. • A. Chodubski, Neurastenicy i władza w dziejach cywilizacji, w: T. Bodio (red.), Przywództwo polityczne, wyd. cyt. • Z. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998 (rozdz.I). • T.W. Adorno, Osobowość autorytarna, Warszawa 2010. • E.M. Marciniak, Personalizacja zachowań wyborczych w Polsce w kontekście Modelu Zgodności Preferencji Politycznych, Warszawa 2013 (rozdz. IV. Osobowość jako kategoria wyjaśniająca zachowania wyborcze). • L.A. Pervin, Psychologia osobowości: najnowsze koncepcje, Gdańsk 2002. • R. Zyzik, Błędy poznawcze w decyzjach politycznych: perspektywa nowych mediów, w: M. Zwierżyński, M. Lakomy, K. Oświewcimski (red.), Technopolityka w świecie nowych mediow, Kraków 2016.
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
VI. Zachowania wyborcze 1)Paradygmaty badań wyborczych; 2) empiryczno-pragmatyczne modele zachowań wyborczych (E.M. Marciniak); 3) cechy osobowościowe kandydata a głosowanie; 4) specyfika psychologiczna zachowań Polaków na przykładzie ostatnich wyborów prezydenckich i parlamentarnych i do Parlamentu Europejskiego; 5) Nowe technologie manipulacji procesem wyborczym zagrożeniem dla demokracji (kazus Cambridge Analitics, Rosja – wybory w USA i in.).
• E.M. Marciniak, Personalizacja zachowań wyborczych, wyd. cyt.. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka, wyd. cyt. (rozdział 6: Zachowania wyborcze). • W. Cwalina, A. Falkowski, Modele zachowań wyborczych obywateli, w: Marketing polityczny, wyd.cyt. s. 55–103. • M. Cichosz, Portrety wyborców. Próba segmentacji elektoratu w oparciu o kryterium stylu życia, w: D. Walczak–Duraj (red.), Marketing polityczny a postawy i zachowania wyborcze społeczeństwa polskiego, Płock–Łódź 2002, s. 273–290; tejże: Autokreacja wizerunku polityka na przykładzie wyborów prezydenckich w III RP, Toruń 2003. • D. F. Mutz, Psychologia polityczna a wybór, w: J. Russell, Hans-Dieter Klingemann (red.), Zachowania polityczne, wyd.cyt. (T. 1, s. 132 i nast.). • I. Plich, Sześcioczynnikowy model osobowości jako narzędzie analizy osobowościowych różnic pomiędzy grupami wyborców,” Political Preferences” No 5/2013.
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.) na temat przebiegu kampanii wyborczych w 2015 roku
VII. Psychologia zachowań masowych 1) Pojęcie i rodzaje tłumów; cechy tłumu; 2) kwestia przywództwa w tłumie; 3) współczesne formy zachowań tłumu; 4) fenomen tłumu w warunkach globalizującego się świata i technologii sieciowych (nowe technologie w służbie masowej inwigilacji, manipulacji i kontroli, Chiny i in.).
• G. Le Bon, Psychologia tłumu, Warszawa 1994. • E. Canetti, Masa i władza, Warszawa 1996 (rozdz.Masa, Sfora, Masa a historia). • R. Caldini, Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańsk 2011 • S. Freud, Psychologia zbiorowości i analiza „ja”, w: tenże, Dzieła. Tom IV: Pisma społeczne, Warszawa 1998. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej, Warszawa 2005, rozdz. 7. • E. Stanisławiak, Co tak naprawdę dzieje się w tłumie?, Wybrane problemy psychologii społecznej, Warszawa 2004, s. 194–204 • D. Riesman, Samotny tłum, wyd. Vis-a-Vis/Etiuda 2017 • J. Ortega y Gasset, Bunt mas, Replika 2016
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
VIII. Agresja w polityce. 1) Agresja – siłą napędową czy patologią w polityce; rodowód agresji (Freud, From, Lorentz, Wilson); 2) rodzaje i formy zachowań agresywnych w polityce; 3) specyfika agresji werbalnej i niewerbalnej; 4) studia przypadków – zachowania agresywne na scenie politycznej; 5) jak przeciwdziałać agresji?
• O. Wilson, O naturze ludzkiej, Warszawa 1988 (rozdz..5, Agresja) • J. Duckitt, Uprzedzenia i wrogość między grupami, w: D.O. Sears, L. Huddy, R. Jervis (red.), Psychologia polityczna, Kraków 2008. • J. Reykowski, Konflikty polityczne, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002. • K. Skarżyńska, Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej, Warszawa 2005, rozdz. 7. • I. Kamińska-Szmaj, Agresja językowa w życiu publicznym. Leksykon inwektyw politycznych 1918-2000.Wrocław 2007. • A. Kasińska-Metryka, R. Miernik (red.), My i Oni. Rola, miejsce i znaczenie konfliktów w polityce, Kielce 2010 (część pierwsza – Konflikty w demokracji; część druga – Konflikty w kampaniach wyborczych).
Praca własna ze źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
IX. Podmiotowość i alienacja polityczna 1) Podmiotowość polityczna – wymiar psychologiczny; 2) alienacja jako przeciwieństwo podmiotowości; 3) źródła i przejawy alienacji; 4) poczucie podmiotowości-alienacji w społeczeństwie polskim; 5) Podmiotowość-alienacja a zachowania wyborcze.
• K. Korzeniowski, Alienacja polityczna a uczestnictwo polityczne w warunkach transformacji systemu, w: J. Reykowski (red.), Wartości i postawy społeczne a przemiany systemowe. Szkice z psychologii politycznej, Warszawa 1993, s. 155 – 187; tegoż: Między rewolucją a normalnością. Rzecz o alienacji politycznej na przełomie dekad, w: B. Wojcieszke, M. Jarymowicz (red.), Psychologia rozumienia zjawisk społecznych, Warszawa-Łódź 1999; • M. Urban, Polityka jako alienacja, w: B. Kaczmarek (red.), Metafory polityki, Warszawa 2001, s. 127 – 132. • L. Huddy, Tożsamość grupowa a spójność polityczna, w: D.O. Sears, L. Buddy, R. Jervis (red.), Psychologia polityczna, wyd.cyt. (s. 467 i nast.). • K. Korzeniowski, R. Zieliński, W. Danecki, Podmiotowość jednostki w koncepcjach psychologicznych i organizacyjnych, Ossolineum 1983.
X. Psychopatologie w polityce 1) Natura psychopatologii polityce; 2) paranoja polityczna i jej mutacje; 3) myślenie spiskowe w polityce i jego współczesne przejawy; 4) psychopatologia władzy i przywództwa; 5) wymiary psychopatologii w polityce (autorytaryzm ekstremizm, terroryzm, klanowość, korupcja, fundamentalizm religijny i in.).
• R.S. Robins, J.M. Post, Paranoja polityczna. Psychopatologia nienawiści, Warszawa 1999. • K. Korzeniowski, Polska paranoja polityczna. Źródła, mechanizmy i konsekwencje spiskowego myślenia o polityce, Warszawa 2010; tegoż: Autorytaryzm i jego psychopolityczne konsekwencje, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej; • A. Chmielewski, Psychopatologia życia politycznego, Wrocław 2009 • A. Neumayer, Dyktatorzy i medycyna, Warszawa 1999. • Pascal de Sutter, Szaleńcy u władzy, Wyd. „Dialog” 2009. • A. Chodubski, Neurastenicy i władza w dziejach cywilizacji, w: T. Bodio (red.), Przywództwo polityczne”, Studia Politologiczne”, vol V, 2002. • P. Żukiewicz, Przywództwo polityczne. Teoria i praktyka, Warszawa 2011 (rozdział 4: Psychologiczne uwarunkowania przywództwa politycznego). • Przywódca polityczny elementem konstytutywnym reżimu politycznego, Toruń 2012 (s.2545;95-126;146170;199-247;253-267). • A. Kępiński, Rytm życia, Kraków 2000 (wybrane aspekty: psychopatologia władzy, decyzji, ludobójstwa, urazy psychiczne, schiozofremia i in.); tegoż; Podstawowe zagadnienia współczesnej psychiatrii, Warszawa 19789 (przegląd stanowisk).
XI. Psychologiczne wymiary transformacji Transformacja jako psychologia stanu przejściowego; 2) romantyzm – pragmatyzm jako mentalne wymiary transformacji polskiej; 3) zderzenia tradycji z modernizacją polityczną i ich skutki psychologiczne; 4) przegrani i wygrani transformacji; 5) poczucie sukcesu, marginalizacja, trauma, zjawisko „rozwartych nożyc” i inne osobliwości polskiej „psychotransformacji.
• T. Bodio, Między romantyzmem i pragmatyzmem. Psychopolityczne aspekty transformacji w Polsce, Warszawa, 1999 i in. wyd., s. 13–21, 72–126. • T. Bodio, P. Załęski, Psychopolityczne aspekty transformacji systemowej, w: K.A. Wojtaszczyk, W. Jakubowski (red.), Społeczeństwo i polityka, Warszawa 2007 (wyd. IV, rozdz. LVII), lub tychże: Psychologiczne aspekty transformacji systemowej w Polsce, „Społeczeństwo i Polityka. Pismo Edukacyjne”, nr 2 (3)/2005. • M. Kofta, A. Leszczyński (red.), Psychologia okrągłego stołu, Sopot 2019 (s.131-152;279-334). • J. Reykowski, Pułapki demokratycznej transformacji, w: U. Jakubowska, K. Skarżyńska (red.), Demokracja w Polsce. Doświadczanie zmian, Warszawa 2005, s. 15–30. • P. Sztompka (red.), Imponderabilia wielkiej zmiany. Mentalność, wartości i więzi społeczne czasów transformacji, Warszawa–Kraków 1999. • H. Świda–Ziemba, Człowiek wewnętrznie zniewolony. Problemy psychosocjologiczne minionej formacji, Warszawa 1998, s. 364–435. • P. Załęski, A. Szałański, Ł. Żołądek, Przegrani i wygrani transformacji wobec rzeczywistości społeczno-politycznej, Raport z badań warszawskich bezrobotnych i przedsiębiorców, Warszawa 2007, rozdział V. • T. Orbacz, Podział Polski na solidarna i liberalną w świetle pluralizmu politycznego, Kraków 2018.
Praca własna z aktualnymi źródłami (artykuły, raporty, materiały konferencyjne, dane empiryczne i in.)
XII-XIII. Okrągły stół: a) Psychologiczne szanse i bariery integracji europejskiej. Postawy społeczeństwa polskiego wobec dalszej integracji. Próba diagnozy i prognozy. Sukcesy, zagrożenia i wyzwania integracji europejskiej; psychologia jako ważny wyznacznik procesów integracyjnych; świadomość bycia Europejczykiem; dylematy tożsamościowe; solidarność a pragmatyka polityczna; przemiany w myśleniu Polaków o Unii Europejskiej alternatywa: b) KOVID 19 i jego wpływ na psychologiczne wymiary życia politycznego. Próba diagnozy i prognozy Pandemie w historii i ich skutki psychopolityczne; Kovid 19 i jego wpływ na psychologiczne wymiary życia społeczno-politycznego i gospodarczego; zmiany w mentalności, postawach i zachowaniach politycznych; poczucie zagrożenia i polityka bezpieczeństwa; strategie walki z pandemia w różnych regionach świata; zmiany w standardach funkcjonowania społeczeństw i instytucji oraz ich skutki psychopolityczne; próba prognozy – co dalej z pandemią i jej eliminacją z życia społeczno-politycznego. (wybór tematyki debaty i jej organizacji będzie stanowiła przedmiot szczegółowych konsultacji i uzgodnień ze studentami)
|