Antropologia polityki 2102-L-Z4ANPO

Obowiązujący program studiów określa:
– przedmiot jako zajęcia związane z działalnością naukową dla profilu ogólnoakademickiego;
- formę przedmiotu jako konwersatorium;
- liczbę godzin zajęć z przedmiotu na 18 jednostek lekcyjnych;
- liczbę punktów ECTS na 3 (a zatem student powinien poświęcić od 75 do 90 godzin na osiągnięcie efektów kształcenia);
- test jako obowiązkową metodę weryfikacji efektów kształcenia (przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę).

Przedmiot ma pomóc studentom w zrozumieniu rzeczywistości politycznej przez pryzmat problematyki antropologii polityki. Historia dociekań antropologicznych w dziedzinie sfery tego, co polityczne ma wzbogacić warsztat teoretyczny studenta. W programie przewidziano zapoznanie studenta z klasycznym dorobkiem tej subdyscypliny. Jednak koncentracja w programie przedmiotu położona jest na kwestie współczesne, związane z symbolami politycznymi, wyobrażeniami politycznymi, nieformalnymi aspektami władzy. Dodatkowo, nacisk położony został na problematykę postrzegania władzy, a także jej funkcjonowania, dyskursu elit i o elitach. Przedmiot ma także sprzyjać umiejętności analitycznego myślenia o procesach społeczno-kulturowych i ich związkach z polityką oraz wzmacniać umiejętności dyskusji, a w niej wychodzenia poza formalne ramy zjawisk politycznych.

W cyklu 2023L:

Jak w podstawowych informacjach o przedmiocie (niezależnie od cyklu).

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Założenia (opisowo)

Student powinien posiadać status studenta studiów I stopnia na kierunku politologia.

Koordynatorzy przedmiotu

Piotr Załęski

Tryb prowadzenia

W cyklu 2023L:

w sali
lektura monograficzna

Ogólnie:

zdalnie
lektura monograficzna
w sali

Efekty kształcenia

K_W02. Wyjaśnia funkcjonowanie nieformalnych struktur społecznych w rzeczywistości społeczno-kulturowej i polityczno-gospodarczej, ukazując przykłady zmienności, w tym dostosowywania się tych struktur do transformujących się warunków.

K_W06. Charakteryzuje koncpecje z zakresu antropologii polityki, odnosząc się do odpowiednich badań politologicznych oraz antropologicznych i socjologicznych.

K_U04. Przedstawia i wyjaśnia postawy polityczne ludności zmarginalizowanej; uzasadnia wagę więzi w życiu publicznym.

K_U05. Uzupełnia swoją wiedzę politologiczną poprzez zaznajamianie sie z pozycjami naukowymi dotyczącymi antropologii polityki i nieformalnych aspektów władzy; uczestnicząc w dyskusjach oraz realizując projekt badawczy, doskonali umiejętności ważne dla politologa.

K_U06. Wyjaśnia relacje między polityką a zjawiskami społeczno-kulturowymi i społeczno-ekonomicznymi stanowiącymi przedmiot badawczy antropologii polityki.

K_U07. Rozważa funkcjonalność struktur nieformalnych, odwołując się także do różnych systemów aksjonormatywnych.

K_K01. Aktywnie realizuje zespołowy projekt badawczy, wykorzystując zdobytą wiedzę i umiejętności z zakresu antropologii polityki.

Kryteria oceniania

Warunkiem zaliczenia konwersatorium jest obecność (dopuszczalne nieobecności na dóch zajęciach, przy czym jeden zjazd to 2 zajęcia), aktywność podczas zajęć, wykonanie projektu badawczego którąs z technik analizy dyskursu oraz napisanie testu zaliczeniowego.

Praktyki zawodowe

Nie dotyczy

Literatura

Szczegółowo podana przy zakresie tematów.
Polskojęzyczne publikacje generalnie dotyczące przedmiotu a warte przeczytania to:
• W. Dohnal, Antropologiczne koncepcje plemienia. Studium z historii antropologii brytyjskiej, Poznań 2001.
• W. Dohnal, Od polityki pierwotnej do postpolityki. Z dziejów anglosaskiej antropologii politycznej, Poznań 2013.
• C. Geertz, Wiedza lokalna. Dalsze eseje z zakresu antropologii interpretatywnej, Kraków 2005.
• M. Hammersley, P. Atkinson, Metody badań terenowych, Poznań 2000.
• C. Hann, Antropologia społeczna, Kraków 2008.
• C. Hann, K. Hart, Antropologia ekonomiczna. Historia, etnografia, krytyka, Poznań 2015.
• M. Herzfeld, Antropologia. Praktykowanie teorii w kulturze i społeczeństwie, Kraków 2004.
• D. Kertzer, Rytuał, polityka, władza, Warszawa 2010.
• T. Lewellen, Antropologia polityczna. Wprowadzenie, Kraków bdw.
• A. Mączak, Nierówna przyjaźń. Układy klientalne w perspektywie historycznej, Wrocław 2003.
• Mity, symbole i rytuały we współczesnej polityce, red. B. Szklarski, Warszawa 2008.

W cyklu 2023L:

Szczegółowo podana przy zakresie tematów w informacjach wspólnych dla wszytskich grup.
Polskojęzyczne publikacje generalnie dotyczące przedmiotu a warte przeczytania podane w podstawowych informacjach o przedmiocie (niezależnie od cyklu).

Uwagi

W cyklu 2023L:

Poniżej literatura z podejściami do analizy dyskursu. Oczywiście nie trzeba wszystkiego czytać, można jedną rzecz, z której wybierzecie potrzebne Wam do realizacji badań podejście. Część pozycji jest czysto metodologiczna, część – to analizy autorów poprzedzone przedstawieniem metodologii.

1. L.M. Ahearn, Antropologia lingwistyczna. Wprowadzenie, Kraków 2013.
2. Analiza dyskursu w socjologii i dla socjologii, red. A. Horolets, Toruń 2008.
3. A. Duszak, Dyskurs w badaniach kontekstu społecznego, w: Pragmatyka, retoryka, argumentacja. Obrazy języka i dyskursu w naukach humanistycznych, Kraków 2014.
4. Dyskurs elit symbolicznych. Próba diagnozy, red. M. Czyżewski, K. Franczak, M. Nowicka, J. Stachowiak, Warszawa 2014.
5. Dyskurs jako struktura i proces, red. T.A. van Dijk, Warszawa 2001.
6. A. Horolets, Obrazy Europy w polskim dyskursie publicznym, Kraków 2006.
7. D. Howarth, Dyskurs, Warszawa 2008.
8. Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych, red. M. Krzyżanowski, R. Wodak, Warszawa 2011.
9. Krytyczna analiza dyskursu: interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, red. A. Duszak, N. Fairclough, Kraków 2008.
10. J.J. Matuszewska, Trzy światy. Modele polityki zagranicznej Unii Europejskiej, Stanów Zjednoczonych i Rosji w perspektywie analizy komparatystyczno-dyskursywnej, Warszawa 2010.
11. T. Rapley, Analiza konwersacji, dyskursu i dokumentów, Warszawa 2010,
12. Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, red. M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski, Warszawa 2010.
13. A. Zamarajewa, W poszukiwaniu utraconych obrazów. Nostalgia postsowiecka w polityce symbolicznej Rosji (2000–2008), Warszawa 2014, http://rcin.org.pl/Content/50806/WA004_70020_PED112_Zamarajewa-W-poszuki_0000.pdf?handler=pdf

Oto próbki takiej analizy dyskursu w tematyce politologicznej wykonane – na niewiele większej objętości niż ta wymagana od Was – przez osoby, które były w momencie badań w podobnym do Was wieku:
• B. Kapinos, Ratowanie Ukrainy przed upadkiem – program modernizacji kraju w dyskursie prezydenta Wiktora Janukowycza, „Społeczeństwo i Polityka” 2015, nr 1.
• K. Psujek, Odbudowa znaczenia Rosji na arenie międzynarodowej w dyskursie Władimira Putina i Dmitrija Miedwiediewa, „Społeczeństwo i Polityka” 2015, nr 1.
Oba dostępne:
https://www.academia.edu/42666086/Main_topic_of_journal_Problemy_polityczne_postradzieckiej_Europy_Wschodniej_ed_Myhajlo_Mozol_Piotr_Załęski

• B. Kapinos, Wizerunek prezydenta wybitnego – na podstawie dyskursu Wiktora Janukowycza, „Społeczeństwo i Polityka” 2015, nr 1.
• J. Baran, Źródło świętych prawd – obrazy Ukraińskiej Powstańczej Armii w czasopiśmie „Banderowski Region”, „Społeczeństwo i Polityka” 2015, nr 1.
• T. Reczko, Konflikt na wschodniej Ukrainie w dyskursie polskich tygodników opinii, „Społeczeństwo i Polityka” 2015, nr 1.
Te trzy dostępne:
https://www.academia.edu/42079020/Main_topic_of_journal_Oblicza_i_obrazy_działań_politycznych_na_Ukrainie_ed_Beata_Kapinos_Piotr_Załęski

• B. Kapinos, Wizerunek Ukrainy i Ukraińców w polskim dyskursie publicznym, „Społeczeństwo i Polityka” 2012, nr 2.
• K. Miller, Obrazy Europy i Unii Europejskiej w polskich środowiskach prawicowych, „Społeczeństwo i Polityka” 2012, nr 2.
Oba dostępne:
https://www.academia.edu/42666208/Main_topic_of_journal_Dyskurs_polityczny_ed_Piotr_Załęski

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2102-L-Z4ANPO w USOSweb