Dyplomacja publiczna: teoria i praktyka 2102-FA-DPTP

W celu zapewnienia sobie mocnej pozycji w zglobalizowanym świecie, wiele państw oprócz posługiwania się metodami tradycyjnej dyplomacji, wzmacnia rolę dyplomacji Publicznej, w tym kulturalnej, ponieważ systematyczna komunikacja i dialog ze społeczeństwami i środowiskami opiniotwórczymi innych państw, pozyskiwanie ich zainteresowania, sympatii i zrozumienia dla racji stanu, interesów, problemów, punktu widzenia, hierarchii wartości, a wreszcie kultury, jest znakomitą metodą poprawy wizerunku danego kraju za granicą oraz wywierania „miękkiego” nacisku na instytucje i kręgi decyzyjne innych państw w duchu korzystnych rozwiązań. Zaś posługiwanie się w tym celu treściami i przekazami odnoszącymi się do szeroko rozumianej sfery kultury (dyplomacja kulturalna), jest rozwiązaniem sprawdzonym, chętnie akceptowanym przez zagranicznych partnerów i przynoszącym szczególnie owocne rezultaty. Należy pamiętać, ze dyplomacja publiczna stanowi często jedyną płaszczyznę kontaktów w kontaktach pomiędzy krajami, w których rozwijanie relacji politycznych jest niemożliwe.
W trakcie zajęć studenci zapoznają się z nowoczesnymi, bazującymi na dyplomacji publicznej metodami rozwijania relacji międzynarodowych, osiągania celów politycznych bez używania politycznych wywodzących się z tradycyjnej dyplomacji narzędzi.

1. Wstęp do przedmiotu. Szczegółowe zapoznanie z zakresem zajęć, formą ich prowadzenia oraz oczekiwaniami w stosunku do uczestników.
2. Dyplomacja tradycyjna a dyplomacja publiczna – definicje, różnice i podobieństwa, różne modele .
3. Realizacja projektów z dyplomacji publicznej przez różne podmioty w różnych warunkach oraz skierowanych do zróżnicowanych odbiorców. Dobór narzędzi pod kątem skuteczności podejmowanych działań.
4. Dyplomacja publiczna a polityka zagraniczna państwa. Podział kompetencji, współpraca, koordynacja, identyfikacja problemów.
5. Dyplomacja publiczna a polityka zagraniczna państwa. Podział kompetencji, współpraca, koordynacja, identyfikacja problemów - kontynuacja.
6. Dyplomacja publiczna a marka narodowa. Tworzenie marki polityki zagranicznej.
7. Organizacje pozarządowe i projekty przez nie realizowane. Współpraca z OPP na poziomie rządowym i samorządowym.
8. Dyplomacja publiczna a samorząd lokalny.
9. Dyplomacja kulturalna jako narzędzie do osiągania celów w sferze szeroko pojętej polityce zagranicznej.
10. Wizyty studyjne jako efektywne narzędzie dyplomacji publicznej.
11. Realizacja projektów medialnych i z wykorzystaniem nowych technologii.
12. Projekty z zakresu tzw. dyplomacji historycznej.
13. Język ojczysty jako język obcy - projekty promocyjne.
14. Projekty specjalne.
15. Projekty specjalne – kontynuacja.