Rozwiązywanie konfliktów 2102-BW-M-D4ROKO-DW
Tematyka kursu obejmuje kluczowe zagadnienia praktyczne i teoretyczne z zakresu zarządzania konfliktami. W toku realizacji zajęć studenci zdobywają i pogłębiają wiedzę na temat konfliktów różnego typu, a także rozwijają umiejętności w zakresie metod ich rozwiązywania. Istotną częścią zajęć jest analiza psychospołecznych przyczyn, mechanizmów i skutków konfliktów rozgrywających się w różnych wymiarach życia społecznego. Są to kompetencje szczególnie przydatne dla osób, które pragną rozwijać umiejętności kierownicze i interesują się procesami współczesnego świata. Podczas zajęć omawiane są różne socjologiczne i psychologiczne teorie konfliktu, a także powszechnie stosowane metody i strategie rozwiązywania, łagodzenia i stymulowania konfliktów (m. in. mediacja). Uczestnicy zajęć analizują konkretne przypadki, co pozwala rozwinąć umiejętności diagnozowania i rozwiązywania konfliktów. Demonstrowane są zastosowania różnych modeli konfliktów społecznych oraz kształcone umiejętności w zakresie kierowania konfliktami. Przekazywana jest podstawowa wiedza na temat wyników badań dotyczących dynamiki konfliktów społecznych. Ukazana jest rola komunikacji w powstawaniu i rozwiązywaniu konfliktów.
Szacowana całkowita liczba godzin, którą student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych efektów kształcenia wynosi 75 godz. Konwersatorium obejmuje 30 godz., czas potrzebny na przygotowanie zajęć wynosi 25 godz., przygotowanie do kolokwium końcowego – 5 godz. Uczestnicy kursu przygotowują pod kierunkiem wykładowcy prezentację na temat wybranego zagadnienia z tematyki zajęć (15 godz.).
Zakres tematów:
1. Socjologiczne i psychologiczne teorie konfliktu. Źródła konfliktów społecznych z perspektywy ujęć psychoanalitycznych i poznawczych. Przedmiot oraz dynamika konfliktu w świetle różnych ujęć.
2. Rozwiązywanie konfliktów: typologie i podejścia. Prewencyjne i eskalacyjne modele rozwiązywania konfliktów.
3. Konflikty w organizacjach formalnych. Zarządzanie konfliktem: podstawowe strategie.
4. Rola cech osobniczych i środowiskowych w procesie eskalacji i rozwiązywania konfliktów. Asertywność i kooperatywność.
5. Rola komunikacji w powstawaniu i rozwiązywaniu konfliktów. Normatywny model komunikacji – przeciwdziałanie konfliktom.
6. Konflikt wewnętrzny a dynamika grupy. Model rozwoju grupy Tuckmana. Role w zespole (koncepcja M.L. Belbina). Konflikty międzygrupowe – geneza i dynamika.
7. Rola przywództwa w rozwiązywaniu konfliktów.
8. Biurokratyzacja i biurokracja jako źródło konfliktów organizacyjnych. Konflikty w administracji publicznej.
9. Mediacja jako strategia rozwiązywania konfliktów. Przygotowanie i prowadzenie mediacji.
10. Konflikt a zmiana i procesy innowacyjne.
11. Konflikty międzykulturowe i międzynarodowe. Prezentacja systemu CASCON.
12. Dialog społeczny jako koncepcja zapobiegania i rozwiązywania konfliktów społecznych. Warunki do prowadzenia dialogu społecznego. Cele i poziomy dialogu. Ocena stanu dialogu w Polsce.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
WIEDZA
EK1 Zna najważniejsze techniki rozwiązywania konfliktów i warunki ich zastosowania.
EK2 Zna podstawowe koncepcje socjologiczne i psychologiczne, które opisują genezę, uwarunkowania i przebieg konfliktów.
EK3 Zna zasady poprawnej komunikacji, które mają znaczenie w zapobieganiu konfliktów interpersonalnych
UMIEJĘTNOŚCI
EK4 Potrafi interpretować i wyjaśniać najważniejsze zjawiska psychospołeczne, które zachodzą w sytuacjach konfliktowych - wskazać najważniejsze prawidłowości rządzące przebiegiem konfliktu.
EK5 Potrafi oceniać przydatność najważniejszych technik i strategii rozwiązywania konfliktów
EK6 Potrafi analizować najważniejsze przyczyny i konsekwencje konfliktów
KOMPETENCJE
EK7 Potrafi pracować w grupie przyjmując w niej różne role.
EK8 Potrafi pogłębiać, uzupełniać i doskonalić zdobytą wiedzę w zakresie problematyki rozwiązywania konfliktów.
Kryteria oceniania
Podstawowym warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze). Przekroczenie liczby dopuszczalnych nieobecności skutkuje dodatkową pracą, np. koniecznością zaliczenia zajęć podczas dyżuru wykładowcy. Nieobecność na ponad połowie spotkań prowadzi do niezaliczenia zajęć.
Ocena końcowa jest wypadkową aktywności w trakcie zajęć, zrealizowanych prac i prezentacji, zaliczenia pisemnego.
Liczba punktów/udział w ocenie końcowej:
a) ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) 20%
b) końcowe zaliczenie pisemne 30%
c) prezentacja 40%
d) kontrola obecności 10%
Algorytm oceny końcowej:
2 poniżej 50%
3 50% lub powyżej 50%, ale nie więcej niż 60%
3,5 powyżej 60%, ale nie więcej niż 70%
4 powyżej 70%, ale nie więcej niż 80%
4,5 powyżej 80%, ale nie więcej niż 90%
5 Powyżej 90%
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
1. Binsztok A. (red.), Sztuka skutecznego prowadzenia mediacji i negocjacji. Zagadnienia psychologiczne i komunikacyjne, Wydawnictwo MARINA, Warszawa 2013
2. Bohm F., Laurell S., Rozwiązywanie konfliktów. Praktyczny poradnik dla pracodawców i menedżerów, BL Info Polska Sp. z o.o., Białystok 2009
3. Chełpa S., Witkowski T., Psychologia konfliktów, Oficyna Wydawnicza UNUS, 1999
4. Dana D., Rozwiązywanie konfliktów, PWE, Warszawa 1993
5. Deutsch M., Coleman P.T. (red.), Rozwiązywanie konfliktów. Teoria i praktyka, Kraków 2005, Wydawnictwo UJ
6. Dziewiecki M., Psychologia porozumiewania się, Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 2000
7. Doherty N., Guyler M., Mediacja i rozwiązywania konfliktów w pracy, Oficyna a Wolters Kluwer, Warszawa 2010
8. Głodowski W., Komunikowanie interpersonalne, Wydawnictwo HANSA COMMUNICATION, Warszawa 2001
9. Kostecki W., Zaawansowanie zapobieganie konfliktom, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2011
10. Moore Ch. W., Mediacje. Praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Oficyna a Wolters Kluwer, Warszawa 2012
11. Thompson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 1998
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: