Socjotechnika polityki 2102-2ZU3SOPO

Zajęcia I. Socjotechnika. Psychotechnika. Sterowanie społeczne. Wpływ i wpływ społeczny. Kooperacja.
Wyznaczniki sprawnego działania - prakseologiczny aspekt działalności ludzkiej. Etymologia terminu: socjotechnika. Dosłowne rozumienie pojęcia. Socjotechnika jako metoda, technika oddziaływania. Socjotechnika, socjotechnika kameralna i psychotechnika według modelu A. Podgóreckiego - interferencja poziomów. Socjotechnika w oddziaływaniu na skalę masową. Sterowanie społeczne - wyznaczniki kategorialne oraz współczesny wymiar problemu. Inżynieria społeczna. Wpływ jako pokonywanie oporu - formy nacisku. Typy kooperacji. Kooperacja pozytywna i kooperacja negatywna.

Literatura podstawowa:
P. Pawełczyk. Socjotechniczne aspekty gry politycznej. Poznań 2000.
M. Karwat. Sztuka manipulacji politycznej. Toruń 1998; część I.
A. Podgórecki. Zasady socjotechniki. Warszawa 1966.
K. Mlicki. Socjotechnika. Zagadnienia etyczne i prakseologiczne. Wrocław 1986.

Literatura uzupełniająca:
T. Pszczołowski. Zasady sprawnego działania. Warszawa 1979. (lub późn. wyd.)
T. Kotarbiński. Dzieła wszystkie. Prakseologia. Część I. Wrocław 1999; fragm. pt. O istocie działania na tle paradoksów bierności pozornej.
R. Cialdini. Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Gdańsk 1994.
D. Doliński. Psychologia wpływu społecznego. Wrocław 2000.
N. Machiavelli. Książę. Wrocław 1979.
J. Kossecki. Tajniki sterowania ludźmi. Warszawa 1984.
T. Kotarbiński. Traktat o dobrej robocie. Warszawa 1975.
Z. J. Pietraś. Decydowanie polityczne, Lublin, różne wydania, (roz. dot. marketingu politycznego)

Zajęcia II. Systematyka form nacisku. Charakterystyka perswazji i sugestii.
Skala form i środków nacisku. Perswazja-> manipulacja-> przymus-> przemoc według modelu M. Karwata. Socjotechnika miękka i twarda. Warunki stosowalności poszczególnych metod. Różnice i podobieństwa. Perswazja jako forma nacisku- ujęcie szerokie i wąskie. Etymologia pojęcia, cechy charakterystyczne kategorii, techniki i narzędzia. Perswazja intelektualna i emocjonalna. Sugestia jako forma oddziaływania. Geneza zagadnienia, cechy konstytutywne. Formy sugestii. Repertuar środków i narzędzi. Atrakcyjność sugestii w praktyce życia politycznego.

Literatura podstawowa:
M. Karwat. Sztuka manipulacji politycznej. Toruń 1998,
J. Ziółkowski, Socjotechnika autorytetu politycznego, Warszawa 2007
K. Hogan. Psychologia perswazji. Strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi. Warszawa 2001.
E. Aronson, T. D. Wilson, R. M. Akert. Psychologia społeczna. Serce i umysł. Poznań 1997; fragment pt. Komunikaty perswazyjne i zmiana postaw.
V. A. Gheorghiu. Sugestia. Warszawa 1987.

Literatura uzupełniająca:
B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka. Teoria i praktyka propagandy. Wrocław 1997. (roz: Język propagandy politycznej),
Bralczyk Jerzy. Język na sprzedaż. Warszawa-Bydgoszcz 2000,
Korpikiewicz Honorata. Hipnoza i sugestia. Poznań 1992,
Leary Mark. Wywieranie wrażenia na innych. Gdańsk 2002,
Le Bon Gustave. Psychologia tłumu. Warszawa 1997,
Kwiatkowski Stanisław. Słowo i emocje w propagandzie. Warszawa 1974,
Mariusz Kolczyński, Janusz Sztumski. Marketing polityczny. Kształtowanie indywidualnych i zbiorowych opinii, postaw i zachowań. Wyd. Śląsk, Katowice 2000,
Goleman Daniel. Inteligencja emocjonalna. Poznań 1997

Zajęcia III. Oddziaływanie za pomocą autorytetu. Manipulacja jako forma gatunkowa.
Charakterystyka relacji autorytetu, ujęcie podmiotowe. Zakres stosowalności mechanizmów warunkujących skuteczność oddziaływania autorytetu w praktyce społeczno-politycznej. Autorytet jako narzędzie wpływu. Autorytet jako instrument sterowania społecznego. Nadużywanie autorytetów. Charakterystyka manipulacji jako czystej formy gatunkowej. Warunki stosowania. Manipulacja jako forma "gry politycznej".

Literatura podstawowa:
J. Ziółkowski, Socjotechnika autorytetu politycznego, Warszawa 2007
M. Karwat. Sztuka manipulacji politycznej. Toruń 1998;
B. Gołębiowski - red., Autorytety polskie, Łomża 2002,
Mrozowski M. Między manipulacją a poznaniem. Człowiek w świecie mass mediów. Warszawa 1992,
J. M. Bocheński, Logika i Filozofia. Wybór Pism, Warszawa 1993,
Mikołejko Anna. Poza autorytetem? Społeczeństwo polskie w dobie anomii. Warszawa 1991,

Literatura uzupełniająca:
Karwat Mirosław. O perfidii. Warszawa 2001,
Cialdini Robert. Wywieranie wpływu na ludzi: teoria i praktyka. Gdańsk 2000,
Leary Mark. Wywieranie wrażenia na innych. Gdańsk 2002,
Klemperer Victor. LTI. Notatnik filologa. Język Trzeciej Rzeszy. Kraków 1983,

Zajęcia IV. Przymus i przemoc jako metody oddziaływania. Terror i terroryzm.
Cechy konstytutywne przymusu jako formy wpływu. Przymus pośredni i bezpośredni. Formy przymusu. Przymus prawy i przymus bezprawny. Racjonalny charakter podporządkowania się przymusowi. Szantaż jako odmiana przymusu. Warunki stosowania przymusu. Przemoc jako czysta forma gatunkowa. Statut szkody i krzywdy w przemocy. Podstawowe formy przemocy. Możliwości wykorzystywania w praktyce- konsekwencje. Terror i terroryzm jako połączenie manipulacji, przymusu i przemocy. Status socjotechniczny terroru. Funkcje terroru. Mechanizmy oddziaływania i wykorzystywane narzędzia. Warunki i granice stosowalności.