Podstawy antropologii kulturowej 2100-PK-M-D1PANK
Obowiązujący program studiów określa:
– przedmiot jako związany z naukami o sztuce oraz naukami o kulturze i religii (program projektowany przed wyodrębnieniem prawnym – z NoKiR – etnologii i antropologii kulturowej, z którą to dyscypliną przedmiot musi być najbardziej związany);
– formę przedmiotu jako wykład oraz ćwiczenia;
– liczbę godzin zajęć z przedmiotu na 60 jednostek lekcyjnych, po 30 na każdą z form;
– liczbę punktów ECTS na 8 (a zatem student powinien poświęcić od 200 do 240 godzin na osiągnięcie efektów kształcenia);
– test zaliczeniowy, w tym test kompetencji, i projekt badawczy wykonywany poprzez którąś z technik analizy dyskursu jako obowiązkowe metody weryfikacji efektów kształcenia.
Ujęcie przedmiotu w niniejszym sylabusie nie zawsze jest charakterystyczne dla typowego kursu antropologii kulturowej – treści dobrano także w związku z kierunkiem studiów, przydziałem efektów kształcenia dla przedmiotu, jak i obecnością w programie studiów innych bazowych pokrewnych przedmiotów dotyczących problematyki kulturowej (Wiedza o kulturze, Socjologia kultury) oraz przedmiotów metodologicznych. Przydzielone efekty kształcenia dla przedmiotu nie są w pełni kompatybilne z określonymi w programie studiów treściami programowymi tego przedmiotu; także – choć nie tylko – dlatego dane efekty dla kierunku nie mogą być realizowane na przedmiocie w sposób pełny; sformułowane efekty przedmiotowe odnoszą się do poszczególnych efektów kierunkowych, ale musiały zostać przeformułowane. W toku przedmiotu studenci powinni nabyć umiejętność posługiwania się specjalistycznym językiem z zakresu antropologii kulturowej. Przedmiot ma pomóc kreować umiejętność analitycznego myślenia o procesach społeczno-kulturowych.
Wykład ma za zadanie zaznajomienie studentów z podstawami założeń teoretycznych szkół i prądów w etnologii, w tym ukazania na tym tle specyfiki etnologii polskiej (w ujęciu dynamicznym). Kolejny blok wykładów to elementy etnografii historycznej Europy. Na wykładzie podjęta zostanie także problematyka folkloru słownego i obrzędowości dorocznej i przejścia (głównie na polskim materiale empirycznym).
Ćwiczenia zostaną zogniskowane wokół problematyki tożsamości kulturowej, ale problematyka ta będzie ukazana w związku z polityką państwa – różne rodzaje tożsamości i różna ich treść są bowiem często praprzyczynami określonych procesów politycznych, treść tożsamości jest z kolei w niemałym stopniu konstruowana przez władze publiczne. W programie ćwiczeń przewidziano m.in. kwestie roli podziałów „my-oni”, „swoi-obcy” dla kreacji i wzmocnienia tożsamości, próby naukowej konstrukcji obrazu kultury własnej, problematykę treści tożsamości, w tym kwestię płaszczyzn tożsamości, oraz problemy retradycjonalizacji i odrodzenia narodowego, jak również zjawiska asymilacji i konwersji. Poprzez analizę konkretnych przypadków roli odgrywanej przez kulturę w polityce edukacyjnej i miejsca dla jej elementów, studenci będą mogli rozwijać umiejętności niezbędne do prowadzenia badań własnych nad tymi zjawiskami. Przeprowadzenie takich badań sprzyjać będzie z kolei samodzielnemu pogłębianiu wiedzy.
|
W cyklu 2024Z:
Podany w informacjach o przedmiocie niezależnie od cyklu. |
W cyklu 2025Z:
Podany w informacjach o przedmiocie niezależnie od cyklu. |
Koordynatorzy przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
lektura monograficzna
Efekty kształcenia
– charakteryzuje szkoły teoretyczne w antropologii kulturowej (K_W02);
– wyjaśnia zjawiska kulturowe, także w ujęciu dynamicznym (K_W05);
– uzasadnia rolę czynników kulturowych w tożsamościach społeczno-kulturowych (K_W07);
– rozważa znacznie dorobku kulturalnego społeczeństwa dla tożsamości, spójności społecznej i polityki kulturalnej państwa (K_W08);
– charakteryzuje polityki publiczne państwa (na przykładzie polityki historycznej i edukacyjnej) w kwestiach kulturowych, rozważając możliwe przyczyny i cele poszczególnych działań (K_W02, K_W07);
– analizuje i syntezuje procesy zachodzące w życiu społeczno-kulturowym oraz analizuje konkretne rozwiązanie w zakresie polityk publicznych w dziedzinie kultury (K_U06);
– przyswaja wiedzę z poleconych publikacji naukowych, krytycznie analizuje treść tych publikacji oraz prezentuje sądy w tym zakresie (K_U07, K_K01, K_K02, K_K04);
– analizuje programowe opracowania z zakresu polityk publicznych w dziedzinie kultury, wskazując ich słabe i mocne strony oraz możliwe konsekwencje (K_U07, K_K01);
– prezentuje własne wyniki badań z zakresu polityk publicznych w zakresie kultury (K_U06, K_K02, K_W07).
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność (dopuszczalne 2 nieobecności na ćwiczeniach), udział w projekcie badawczym (warunkuje zaliczenie cwiczeń; waga 25%), aktywność podczas zajęć (waga 15%) i egzamin pisemny (waga 60%).
Egzamin pisemny weryfikuje wiedzowe i umiejętnościowe efekty uczenia się. Składa się w większości z zadań otwartych typu KOO i RO, przy tym część zadań może być wyposażona w materiał źródłowy. Rozwiązanie części zadań wymaga nie tylko prezentacji wiedzy naukowej, ale pozwala na weryfikację umiejętności analizy i syntezy z wykorzystaniem tej wiedzy.
Udział w projekcie weryfikuje nade wszystko umiejętnościowe i społeczne efekty uczenia się, choć w sposób oczywisty w jego wykonaniu należy wykorzystać efekty wiedzowe. Zasadnicza część projektu badawczego wykonywana jest jednoosobowo, przy tym osoby dobierają się w pary dla wzajemnej dyskusji nad projektem i jego efektami. Metodą badawczą jest któraś z technik analizy treści lub któraś z technik analizy dyskursu.
Materiałem empirycznym do badania są fragmenty podręcznika szkolnego (lub podręczników) z zakresu któregoś z przedmiotów społecznych lub humanistycznych, który to podręcznik został dopuszczony do użytku szkolnego przez właściwego ministra ds. edukacji (na 2., 3. lub 4. poziomie PRK) w Polsce. Fragmenty te powinny dotyczyć problematyki związanej z programem niniejszego przedmiotu.
Pracę badawczą należy projektować z użyciem 4. poziomu korzystania z SI (krtytyczna ewaluacja zadań wykonanych przez SI). Sztuczna inteligencja jest wykorzystywana do wykonywania określonych elementów zadania, a studenci (w dobranych zespołach) dyskutują nad treściami wygenerowanymi przez sztuczną inteligencję. Ten poziom wymaga krytycznego zaangażowania w treści generowane przez SI oraz oceny ich wyników. Używanie SI jest dozwolone do wykonania określonych zadań, ale każda wygenerowana treść musi być cytowana.
Aktywność podczas zajęć jest odnotowywana przez prowadzącego. Nota ta jest zależna od poziomu udziału w dyskusji oraz elementach rozmowy nauczającej.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Szczegółowo podana w danym cyklu przy zakresie tematów z ćwiczeń.
W przypadku wykładu literatura nie jest obowiązkowa – także w związku z tym, że problematyka wykładu stanowi syntetyczne ujęcie kilku przedmiotów etnologicznych (z pewnością lektura typowych podręcznikowych pozycji z zakresu etnologii może poszerzyć wiedzę Osoby Studiującej, niemniej wymóg jej przeczytania oznaczałby przekroczenie godzin na pracę z przedmiotem ustalonych w związku z punktacją ECTS).
|
W cyklu 2024Z:
Szczegółowo podana przy zakresie tematów. |
W cyklu 2025Z:
Szczegółowo podana przy zakresie tematów. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: