Ekohydrologia 1900-3-EKH-HK-W

Wykład dotyczy następujących zagadnień:
- Jak zwiększyć odporność środowiska w erze antropocenu.
- Paradygmaty ekohydrologii i zasada "dual regulation"
- Jak właściwości zlewni kształtują jej reakcje na opad i transport rozotworów i osadów.
- Sposoby szacowania punktowych i rozproszonych źródeł zanieczyszczeń wody.
- Teoria "river continuum" i główne parametry biotyczne w opisie środowiska rzecznego.
- Problem eutrofizacji Jeziora Sulejowskiego.

Ćwiczenia składają się z dwóch części. Pierwsza ma za zadnie przybliżyć stosowane w Polsce oceny stanu i odporności jezior w okresie poprzedzającym wejście do UE, oraz współczesne podejście zgodne z zaleceniami Ramowej Dyrektywy Wodnej UE. W drugiej części ćwiczeń analizowane są zdolności buforowe stref brzegowych wybranych starorzeczy na terenie Warszawy. Badane są możliwości możliwości zwiększenia odporności zbiorników poprzez zmiany zagospodarowania przestrzennego. Wyniki 2 części opracowywane są w Power Poincie i referowane pod koniec ćwiczeń. Prace terenowe i opracowanie wyników wykonywane są w grupach 2 osobowych.

Nakład pracy studenta:
Wykłady 20%
Udział w sesji wyjazdowej 5%
Ćwiczenia w sali 25%
Praca własna;
Studia literaturowe 5% Przygotowanie eseju 10%
Własne prace terenowe 20%
Przygotowanie prezentacji i zreferowanie wyników 15%

Kierunek podstawowy MISMaP

gospodarka przestrzenna
geografia

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Tryb prowadzenia

w sali i w terenie
w sali

Założenia (opisowo)

Ekohydrologia łączy wiedzę z zakresu ekologii i hydrologii. Jej przedmiotem badań są obiekty hydrologiczne znajdujące się w granicach zlewni. W realizacji ćwiczeń pomocna jest znajomość pakietu ArcGIS.

Koordynatorzy przedmiotu

Barbara Nowicka

Efekty kształcenia

K_W02 student zna i rozumie
- skomplikowane powiązania między ekologią, hydrologią i działalnością człowieka;
- opis właściwości zlewni i szacowania transportu osadów i roztworów;
- problem eutrofizacji wód powierzchniowych i i źródła biogenów;
- konflikty funkcjonalno przestrzenne w strefach ochronnych stref brzegowych jezior
- zasady gospodarowania przestrzennego w zlewni.

K_U05 student umie:
- opracować diagnozę stanu komponentów środowiska oraz- prawidłowo - interpretować korzyści i konflikty pomiędzy procesami przyrodniczymi i potrzebami człowieka;
- wyjaśnić różnice w ocenie stanu ekologicznego wód powierzchniowych wynikające ze zmiany metodyki badań;
- zaplanować i przeprowadzić pracę badawczą i zaprezentować wyniki

K_K05 podejmuje działania z poczuciem odpowiedzialności za stan ekosystemów i zasobów Ziemi

Kryteria oceniania

Zaliczenie wykładów na podstawie eseju 50%
Zaliczenie ćwiczeń:
średnia z oceny z 2 części 40%
przygotowanie do ćwiczeń aktywność podczas zajęć 10%
Obecność na zajęciach obowiązkowa. W przypadku usprawiedliwionej nieobecności (2 nieobecności) konieczne jest ustalenie z prowadzącym formy nadrobienia i zaliczenia zaległości. W przypadku większej liczby nieobecności decyzje zależą od KJD.

Praktyki zawodowe

brak

Literatura

Bajkiewicz-Grabowska E., 1987, Ocena naturalnej podatności jezior na degradację i roli zlewni w tym procesie. Wiad. Ekol., 33, 3, 279-289
Kajak Z., 2001, Hydrobiologia - Limnologia. Ekosystemy wód śródlądowych PWN Warszawa
Nowicka B., Nadolna A. , Bałandin M. ,2012, Shorezone Functionality Index – Lake Charzykowskie, Poland: Full Report for EULAKES Project Ref. Nr. 2CE243P3
Nowicka B., Bałandin M., Nadolna A., 2017, Sensitivity of a large flow-through lake to meteorological condition and anthropogenic stress (hydromorphological assessment). Geographia Polonica. vol. 90, iss. 4, pp. 401-415 doi: https://doi.org/10.7163/GPol.010
Siligardi M., Zennaro B., Nowicka B., Nadolna A., 2016, SFI – Metoda oceny funkcjonalności stref brzegowych jezior. Gospodarka Wodna 12; ISSN: 0017-2448 e-ISN 2449-9439; 410-417
-Soszka H., Kutyła S., 2015, Obserwacje hydromorfologiczne jezior. IOŚ-PIB, Warszawa
Soszka H., Pasztaleniec A., Koprowska K., Kolada A., Ochocka A., 2012, Wpływ przekształceń hydromorfologicznych jezior na zespoły organizmów wodnych –przegląd piśmiennictwa.Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych. 51: 24-52
Zalewski M. (red.), 2002, Guidlines for the integrated management of the watershed. UNEP,
Zalewski M., Wagner-Lotkowska I., 2004, Integrated Wateeshed Management Ecohydrology @ Phytotechnology Manual, UNESCO, Paris.
Zalewski M. (red.) Ekohydrologia. PWN, Warszawa

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1900-3-EKH-HK-W w USOSweb