Badanie polityki zagranicznej państwa 1600-SZD-SPEC-BPZ-SM
Na zajęciach omawiane są główne koncepcje związane z podejściem badawczym jakim jest analiza polityki zagranicznej. Kurs ma charakter przede wszystkim teoretyczny. Jednocześnie studenci są zachęcani, by wykorzystywać zdobytą wiedzę dla opracowania własnego projektu badawczego. Program zajęć: charakterystyka badania polityki zagranicznej (PZ); teorie stosunków międzynarodowych i ich zastosowanie w badaniu PZ; wpływ decydentów i biurokracji na kształtowanie PZ; wpływ instytucji i aktorów społecznych na PZ. Relacje kultury i PZ; praktyczna implementacja badania polityki zagranicznej (studia przypadków).
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza | Zna i rozumie:
WG_01 w stopniu umożliwiającym rewizję istniejących paradygmatów - światowy dorobek, obejmujący podstawy teoretyczne oraz zagadnienia ogólne i wybrane zagadnienia szczegółowe – właściwe dla danej dyscypliny w ramach nauk społecznych
WG_02 - główne tendencje rozwojowe dyscyplin w ramach nauk społecznych, w których odbywa się kształcenie
WG_03 - metodologię badań naukowych w obrębie dyscyplin naukowych z dziedziny nauk społecznych
WK_01 - fundamentalne dylematy współczesnej cywilizacji z perspektywy nauk społecznych
Umiejętności | Potrafi:
UK_05 - posługiwać się językiem obcym na poziomie B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego z wykorzystaniem fachowej terminologii właściwej danej dyscyplinie w ramach nauk społecznych w stopniu umożliwiającym uczestnictwo w międzynarodowym środowisku naukowym i zawodowym
Kompetencje społeczne | Jest gotów do:
KO_01 - wypełniania zobowiązań społecznych badaczy i twórców
KO_02 wypełniania zobowiązań społecznych i podejmowania działań na rzecz interesu publicznego, zwłaszcza w zakresie inicjowania działań na rzecz interesu publicznego
KO_03 - myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy
Kryteria oceniania
Opis wymagań związanych z uczestnictwem w zajęciach, w tym dopuszczalnej liczby nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: Obecność na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność) oraz aktywny udział w dyskusji na zajęciach i przygotowanie projektu (poniżej).
Zasady zaliczania zajęć i przedmiotu (w tym zaliczania poprawkowego): Warunki uzyskania zaliczenia z przedmiotu: realizacja zadania grupowego oraz obecność na zajęciach. Każda grupa przygotowuje mini-projekt dotyczący polityki zagranicznej wybranego państwa wobec konkretnego problemu/państwa. W formie pisemnej (max. 2 strony, w punktach) grupa definiuje problem badawczy, formułuje hipotezę, pytania badawcze, cel oraz wskazuję przydatną metodę z zakresu analizy polityki zagranicznej. Na zajęciach grupy prezentują swoje projekty. Ostateczną ocenę można podwyższyć poprzez udział w dyskusji na zajęciach.
Metody weryfikacji efektów uczenia się: Ewaluacja przygotowanego przez studentów projektu w ramach pracy grupowej oraz ocena aktywności w dyskusji podczas zajęć. Evaluation of the project prepared by students as part of a team work and evaluation of discussion activity during classes.
Kryteria oceniania: Realizacja mini-projektu badawczego 0-80%; aktywność w dyskusji podczas zajęć: 0-20%; warunek obecności na zajęciach (jw.). Implementation of a mini-research project 0-80%; active discussion during classes: 0-20%; attendance requirement (see above).
Literatura
D. Beach, Analyzing Foreign Policy, Basingstoke 2012. S. Burchill, The National Interest in International Relations Theory, New York 2005.
C, Cantir, J. Kaarbo, Contested Roles and Domestic Politics: Reflections on Role Theory in Foreign Policy Analysis and IR Theory, Foreign Policy Analysis (2012) 8.
A. Dudek, Decydowanie w polskiej polityce zagranicznej (1992-1997), Warszawa 2019.
J.D. Hagan, Does Decision Making Matter? Systemic Assumptions vs.Historical Reality in IR Theory, International Studies Review 2001, no. 3 (2).
E. Haliżak (red.), Badanie polityki zagranicznej państwa, Warszawa 2018. D.P. Houghton, Reinvigorating the Study of Foreign Policy DecisionMaking: Toward a Constructivist Approach, Foreign Policy Analysis 2007, no. 3 (1).
V.M. Hudson, Foreign Policy Analysis: Actor-Specific Theory and the Groundof International Relations, Foreign Policy Analysis 2005, no. 1 (1).
A.I. Johnston, Strategic Cultures Revisited. Reply to Colin Gray. Review of International Studies 1999, no. 25 (3).
J. Kaarbo, Foreign Policy Analysis in the Twenty-First Century: Back toComparison, Forward to Identity and Ideas, International Studies Review 2003, no. 5 (2).
L. Klymenko, M. Siddi, Exploring the link between historical memory and foreign policy: an introduction, International Politics (2020) 57.
T. Knecht, M.S. Weatherford, Public Opinion and Foreign Policy: The Courses of Presidential Decision Making, International Studies Quarterly 2006, no. 50 (3). H. Morgenthau, Politics among Nations: The Struggle for Power and Peace, New York 1948.
J.-F. Morin, J. Paquin, Foreign Policy Analysis. A Toolbox, Cham, 2018.
N. Pijović, How States Order the World: A Typology of “Core” and “Peripheral” Foreign Policy, Foreign Policy Analysis (2020) 16.
T. Pugacewicz, Teorie polityki zagranicznej, Kraków 2017. J.N. Rosenau (ed.), The Scientific Study of Foreign Policy, New York-London 1966.
M. Schafer, Science, Empiricism and Tolerance in the Study of Foreign Policy Making, International Studies Review 2003, no. 5 (2).
S. Smith, A. Hadfield, T. Dunne, Foreign Policy. Theories, Actors, Cases, Oxford 2008.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: