Bioremediacja środowiska 1400-228BIORS
Typy skażeń środowiska, zagrożenia biologiczne, metabolizm mikroorganizmów - biotransformacja związków organicznych i nieorganicznych. Metody Bioremediacji In Situ (hałdy, pryzmy, drenaż) i Ex Situ (bioreaktory). Metody selekcji naturalnych konsorcjów i doboru szczepów laboratoryjnych. Konstrukcja szczepów genetycznie modyfikowanych. Wybór i zastosowanie enzymów w celu zwiększenia wydajności bioremediacji. Metody oznaczania wydajności degradacji/usuwania skażeń. Określanie zmian struktury zespołu mikroorganizmów. Monitorowanie szczepów w środowisku; monitorowanie zmian ekspresji genów w korelacji z degradacją/usuwaniem skażenia. Biosorpcja, Bioakumulacja, Bioprecypitacja, Bioredukcja, Bioutlenianie, Biometylacja. Enzymatyczne transformacje metali i metaloidów. Usuwanie wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych. Usuwanie związków zawierających azot. Usuwanie związków halogenków organicznych. Fitoremediacja jako alternatywa dla technologii chemicznych usuwania skażeń z gleby i wody. Podstawowe mechanizmy tolerancji roślin na metale i związki organiczne. Hyperakumulatory w zastosowaniu do fitoekstrakcji. fitoremediacji w zastosowaniu do specyfiki skażonego miejsca.
Molekularne i biochemiczne podstawy efektywności fitoremediacji skażeń organicznych i nieorganicznych z uwzględnieniem różnych gatunków roślin niższych oraz jedno- i dwuliściennych. Włączenie biotechnologii roślin do opracowywania nowych, bezpiecznych dla środowiska rozwiązań w fitoremediacji. Indukcja w roślinie procesów usprawniających fitoremediację w obecności mikroorganizmów ryzosfery - na poziomie molekularnym i biochemicznym. Wpływ bakterii endofitycznych na wydajność fitoremediacji. Dodatki glebowe dla usprawnienia fitoekstrakcji – zalety i ograniczenia. Rola roślin w usuwaniu zanieczyszczeń powietrza.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA - zna i rozumie:
K_W01 - w pogłębionym stopniu złożone zjawiska i procesy ekologiczne,
K_W03 - rozumie w pogłębionym stopniu nowoczesne techniki stosowane w ocenie stanu oraz metody ochrony przyrody i środowiska.
K_W04- zna terminologię oraz metody (i urządzenia badawczo-pomiarowe) wykorzystywane w zakresie ochrony przyrody.
K_W06 - rozumie w pogłębionym stopniu zasady planowania badań oraz nowoczesne techniki zbierania danych.
K_W08 - rozumie molekularne metody stosowane w ochronie przyrody i ekologii.
K_W10 - rozumie w pogłębionym stopniu wiedzę dotyczącą zagrożeń i wie jakie zastosować współczesne metody ochrony przyrody.
UMIEJĘTNOŚCI – absolwent potrafi:
U_07 - potrafi identyfikować przyczyny degradacji ekosystemów wodnych i lądowych.
U_08 - potrafi określać aktualny stan środowiskowy konkretnego ekosystemu na podstawie dostarczonych danych fizyko-chemicznych i biologicznych oraz własnych obserwacji.
KOMPETENCJE społeczne: absolwent jest gotów do:
K_02 - Jest gotów do stałego aktualizowania i pogłębiania wiedzy z zakresu studiowanej dziedziny.
K_05 - Jest gotów do uaktualniania wiedzy z zakresu ochrony środowiska i ochrony przyrody, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
K_08 - Jest gotów do wykazywania odpowiedzialności za zagrożenia wynikające ze stosowanych technik badawczych,
K_10 - Jest gotów do wykazywania przedsiębiorczości, zdolności kierowania zespołem oraz świadomości pełnionej roli zawodowej.
Kryteria oceniania
WYKŁAD: Obecność na wykładzie obowiązkowa; jest monitorowana poprzez podpisywanie listy obecności. Możliwe 3 nieobecności w semestrze.
Ocena końcowa jest oceną z egzaminu. Egzamin w formie testu jednokrotnego wyboru (60% dobrych odpowiedzi odpowiada ocenie dostatecznej).
ĆWICZENIA: zaliczane na podstawie: (i) obecności (maksymalna liczba nieobecności – 2 ćwiczenia); (ii) kolokwium z I części (mikrobiologicznej) ćwiczeń, (iii) pisemnego raportu z II części ćwiczeń oddanego do oceny po zakończeniu ćwiczeń.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
•Biodegradation and bioremediation. Second edition by Martin Alexander. Cornell University, Ithaca, New York, U.S.A.; Academic Press
•Bioremediacja. W: Mieczysław K. Błaszczyk: Mikroorganizmy w ochronie środowiska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
•Bioremediation: Methods and Protocols (Methods in Molecular Biology), Stephen P. Cummings (Editor); Humana Press
•Biotechnologia Roślin, Stefan Malepszy, PWN
•Phytotechnologies. Edited by N.A Anjum i wsp. CRC Press, London, New York, 2012.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: