Ochrona przyrody nieożywionej - w Polsce i na Świecie (parki narodowe) 1300-WOPB3L

Współczesne pojmowanie „ochrony” przyrody w głównej mierze wiąże się z czynną, lub bierną ochroną przyrody ożywionej. Według autora – aby móc chronić przyrodę ożywioną, zwierzęta, roślinność, człowieka – należy równie dużą uwagę poświęcić ochronie przyrody nieożywionej. Bez tej ochrony – rozwój życia biologicznego na Ziemi – będzie po prostu niemożliwy. Ochrona wód, atmosfery – ale również form morfologicznych, krajobrazu, a nawet procesów geologicznych – powinna być także, a może nawet przede wszystkim ośrodkiem zainteresowania naukowców, ekologów. Parki Narodowe – jako uznane na całym świecie najwyższe formy ochrony przyrody, są najlepszym miejscem zarówno do realizacji ochrony przyrody nieożywionej, jak i do prezentacji – na ich przykładach – prawidłowości, zależności i błędów związanych z tego typu ochroną.