Tektonika planet 1300-OTPL2W
Zasadniczy wykład zaczyna się dla studentów Wydziału Geologii w II tygodniu semestru zimowego, gdyż jest poprzedzony wprowadzającym wykładem na temat podstaw tektoniki dla osób pozbawionych dotąd kontaktu z tą dziedziną. Po 3 wykładach wstępnych, omawiających głównie metody badania innych planet, następuje przegląd poszczególnych planet typu ziemskiego, a następnie lodowych księżyców – czyli wszystkich obiektów w Układzie Słonecznym posiadających sztywną, zdolną do odkształceń skorupę. Każdy z tych obiektów jest omawiany poczynając od budowy wewnętrznej (geosfery), poprzez wielkie jednostki strukturalne (geotektonikę), po struktury tektoniczne wszystkich typów widoczne na powierzchni.
Wykład 1: Tektonika i planety - definicje. Źródła danych
Wykład 2: Budowa wewnętrzna planet - "geotektonika".
Wykład 3: Powierzchnie planet i procesy je kształtujące.
Wykład 4: Księżyc - budowa wewnętrzna.
Wykład 5: Powierzchnia Księżyca.
Wykład 6: Merkury.
Wykład 7: Wenus – budowa wewnętrzna.
Wykład 8: Wenus - czynniki kształtujące powierzchnię.
Wykład 9: Mars - budowa wewnętrzna.
Wykład 10: Mars - czynniki kształtujące powierzchnię.
Wykład 11: Daleki Układ Słoneczny - księżyce Jowisza.
Wykład 12: Daleki Układ Słoneczny - księżyce Saturna, Urana i Neptuna.
Wykład 13: Test.
Pełny opis (konspekt) przedmiotu znajduje się na: https://geo.uw.edu.pl/wp-content/uploads/sites/65/2022/05/Tektonika_Planet_konspekt_WG.pdf
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć student zna problematykę geologiczną wszystkich prac magisterskich wykonywanych w danym roczniku dla określonej specjalności. Posiada umiejętność zwięzłego zaprezentowania podstawowych problemów geologicznych terenu swojej pracy magisterskiej. Potrafi objaśnić podstawowe problemy, które rozwiązał w pracy magisterskiej.
K_W01 - ma wiedzę na temat procesów i czynników kształtujących Ziemię w zakresie geologii ogólnej ze szczególnym uwzględnieniem hydrogeologii, geologii inżynierskiej, tektoniki i kartografii geologicznej, gospodarki surowcami mineralnymi jak również ochrony środowiska
K_W02 - ma wiedzę na temat wielorakich związków między elementami środowiska, powiązaniami abiotyczno-biotycznymi oraz oddziaływaniami antropogenicznymi, zna podstawowe parametry i schematy opisujące te oddziaływania oraz metody ich zapisu matematycznego i analizy statystycznej.
K_W14 - ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów z innymi dziedzinami nauki i dyscyplinami naukowymi obszaru albo obszarów, z których został wyodrębniony studiowany kierunek studiów, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych
K_U02 - korzysta z zasobów internetowych danych geologicznych, potrafi dokonać ich weryfikacji, wykorzystuje do obliczeń geologicznych proste oraz zaawansowane programy komputerowe (np. Visual MODFLOW, AutoCAD czy Arc GIS), interpretuje wyniki obliczeń w sposób opisowy lub graficzny
K_K01 - rozumie konieczność ciągłego podnoszenia swoich zawodowych kompetencji oraz znajdowania nowych technologii w celu rozwiązywania problemów badawczych poprzez zapoznawanie się z literaturą fachową i aktami prawnymi
Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie końcowego testu (wyboru i uzupełnień), obejmującego materiał zamieszczony w internetowych konspektach wykładów. Egzamin poprawkowy – powtórny test.
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Wykład opracowany i aktualizowany na podstawie znacznej ilości artykułów w pismach, głównie „Icarus”i „Earth and Planetarny Scence Letters” (dostępnych przez ICM Scence Server).
Wymagania egzaminacyjne ograniczają się do materiału zawartego w konspektach do wykładu (http://www.geo.uw.edu.pl/ztkg/planety.php).
Literatury „podręcznikowej” dotąd brak, właśnie się ukazała:
Watters T.R., Schultz R.A. (Eds.), 2009. „Planetary Tectonics”, Cambridge University Press.
Po polsku nieliczne pozycje, m.in.:
Atlas Układu Słonecznego NASA, 1999, Prószyński I S-ka.
Bullock M.A., Grinspoon D.H. Globalna zmiana klimatu na Wenus. Świat Nauki nr 5, 1999:26-33.
Nelson R.M. Merkury, zapomniana planeta. Świat Nauki 1/98.
McSween H.Y.1996. Od gwiezdnego pyłu do planet. Prószyński I S-ka.
Pappalardo R.T.et al. Ukryty ocean Europy. Świat Nauki, nr 3, 2000:46-55.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: