Praktikum sedymentologiczne 1300-OPSEDP
Przedmiot obejmuje zagadnienia związane z procesami zachodzącymi na powierzchni ziemi, zwłaszcza z procesami akumulacji i erozji, prowadzącymi do powstawania skał osadowych. Obejmuje szeroki zakres pojęć podstawowych oraz metodykę badań sedymentologicznych. Podczas wykładów przedstawione są zagadnienia obejmujące: procesy sedymentacyjne, ich energię, materiał osadowy, rolę biosfery; czas a sedymentacja; tempo depozycji i tempo sedymentacji, związek sedymentacji z diastrofizmem i klimatem; związek sedymentologii z hydrologią, petrologią, stratygrafią, analizą facjalną.
Ćwiczenia i laboratoria opis cech teksturalnych i strukturalnych skał osadowych, obejmują analizę profili skał osadowych jako zapisu przebiegu sedymentacji; interpretację modeli facjalnych w analizie basenów sedymentacyjnych.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu, zarówno części wykładowej jak i ćwiczeniowej, student poprawnie analizuje zapis kopalny procesów sedymentacyjnych. Potrafi opisywać skały osadowe, ich cechy teksturalne i struktury. Na tej podstawie odtwarza przebieg procesów sedymentacyjnych, interpretuje zmienność środowisk sedymentacyjnych, zarówno w czasie, jak i przestrzeni. Zgodnie z zasadą aktualizmu geologicznego rekonstruuje i porównuje środowiska sedymentacji w skali lokalnej i regionalnej. Uzyskuje tym samym podstawy do dalszej edukacji geologicznej, zwłaszcza w zakresie Analizy basenów sedymentacyjnych.
Efekty uczenia się w obszarze wiedzy – absolwent:
K_W01 – dostrzega wielorakie związki między składowymi środowiska przyrodniczego
K_W02 – w zaawansowanym stopniu zna problemy i metody badawcze z dziedziny nauk przyrodniczych
K_W03 – w zaawansowanym stopniu zna instrumentalne metody analityczne stosowane w badaniach skał, minerałów i substancji pochodzenia organicznego, chemizmu i dynamiki wód i innych elementów środowiska przyrodniczego
K_W12 – zna modele opisujące środowisko geologiczne
KW_18 – ma wiedzę na temat rozumienia i stosowania podstawowych terminów w języku obcym (j. angielskim) w zakresie profesjonalnym
K_W20 –
Efekty uczenia się w obszarze umiejętności – absolwent:
K_U01 – wykonuje i opisuje proste zadanie badawcze indywidualnie i zespołowo
K_U02 – dobiera właściwą metodologię do rozwiązania problemu badawczego lub projektowego
K_U05 – zna język obcy na poziomie B2, posługuje się specjalistyczną terminologią w zakresie geoinżynierii i geologii stosowanej w języku polskim i angielskim
K_U06 – wykorzystuje modele środowiskowe do interpretacji zmian zachodzących w przyrodzie ożywionej i nieożywionej
K_U09 – sporządza proste raporty oraz wytyczne do ekspertyz na podstawie zebranych danych
Efekty uczenia się w obszarze kompetencji społecznych – absolwent:
K_K01 – skutecznie komunikuje się w mowie i na piśmie ze społeczeństwem i specjalistami z różnych dziedzin w zakresie geoinżynierii
K_K05 – koordynuje pracę zespołu, w szczególności w zakresie przydziału obowiązków i zarządzania czasem
K_K08 – docenia wagę modelowania matematycznego przy opisie zjawisk przyrodniczych
K_K11 – wykazuje krytyczną postawę wobec plagiatu
K_K12 - dba o rzetelność i wiarygodność swojej pracy
Kryteria oceniania
Zajęcia składają się z 10 spotkań po 3h (10h wykładów i 20h ćwiczeń). Zajęcia zaliczane są na podstawie ocen operatów wykonywanych na poszczególnych ćwiczeniach oraz kolokwium końcowego. Kolokwium ma formę pisemną, obejmuje całość zagadnień prezentowanych podczas wykładów i ćwiczeń i ma formę pisemną. Składa się z części testowej, krótkich otwartych pytań, rysunków do objaśnienia oraz przekrojowego pytania, które wymaga szerszej odpowiedzi.
Skala ocen:
0-60% - ndst
>60-68% - dst
>68-76% - dst plus,
>76-84% - db,
>84-92% - db plus,
>92-100% - bdb
Aktywne uczestnictwo w zajęciach i prawidłowe wykonanie operatów może skutkować podwyższeniem oceny końcowej.
Dopuszczalna liczba nieobecności – 3, możliwe jest odrobienie części opuszczonych ćwiczeń poprzez uczestnictwo w analogicznych zajęciach dla innych grup.
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
1. Gradziński, R., Kostecka, A., Radomski, A. 1986. Zarys sedymentologii. Wydawnictwa Geologiczne; Warszawa.
2. Materiały do ćwiczeń z sedymentologii (skrypt).
Uzupełniająca:
1. Reading, H.G. 2004. Sedimentary Environments and Facies. Blackwell Science.
2. Allen, J.R.L. 1970. Physical Processes of Sedimentation.
3. Nichols, G. 1999. Sedimentology and Stratigraphy.
4. Roniewicz, P. (red.) 1999. Przewodnik do ćwiczeń z geologii dynamicznej. Wydanie VII. PAE; Warszawa.
5. Allen, P. H. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: