Metodologia stratygrafii 1300-OMSTP-GES
Praktikum polega na rozwiązywaniu zadań graficznych i pracy z okazami litologicznymi; każde zajęcia poprzedzone są krótkim wprowadzeniem teoretycznym. Praktyczna część zajęć obejmuje następujące elementy:
1. zasady wyróżniania i nomenklaturę jednostek litostratygraficznych, pracę z okazami litologicznymi pokazującymi zakres zmienności litologicznej w obrębie jednostek litostratygraficznych; konstrukcję schematu litostratygraficznego;
2. zasady wyróżniania i nomenklaturę jednostek biostratygraficznych, korelację biostratygraficzną, interpretację zapisu luki stratygraficznej i kondensacji stratygraficznej; interpretację wpływu tektoniki synsedymentacyjnej na zapis stratygraficzny;
3. wykreślanie i interpretację diagramów Shaw’a;
4. korelację magnetostratygraficzną;
5. korelacje chemostratygraficzną;
6. wykorzystanie prostych metod statystycznych w interpretacji cykliczności sedymentacji
a. taksonomii numerycznej;
b. łańcuchów Markowa;
c. diagramu cykliczności Fischera;
7. podstawy modelowania sekwencyjnego: konstrukcję schematu chronostratygraficznego; interpretację sekcji sejsmicznych z wyróżnianiem: granic sekwencji, ciągów systemów depozycyjnych wysokiego i niskiego stanu względnego poziomu morza, oraz systemów transgresywnych, powierzchni maksymalnej transgresji.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu ćwiczeń student wybiera odpowiednią metodę do rozwiązania dowolnego zadania stratygraficznego oraz zna podstawy zasadniczych metod stosowanych do korelacji profili geologicznych. Umie konstruować i interpretować kladogramy i diagramy Fischera oraz Shaw’a. Stosuje proste metody statystyczne dla celów korelacji, rozpoznania cykliczności, klasyfikacji zespołów skamieniałości. Umie zinterpretować wyniki badań geochemicznych używanych dla celów stratygraficznych.
K_W01 Wie jak zbudowana jest planeta Ziemia oraz zna najważniejsze struktury tektoniczne i generalne zasady rządzące tektoniką płyt litosferycznych oraz procesami tektonicznymi w obrębie różnych struktur, w tym również na obszarze Polski. Zna główne struktury tektoniczne, strukturę i ewolucję kontynentów i oceanów oraz terminologię dotyczącą opisu basenów sedymentacyjnych współczesnych i kopalnych. Zna współczesne metody odtwarzania procesów tektonicznych i neotektonicznych.
K_W02 zna współczesne metody stratygrafii oraz ich genezę i związki z historycznymi koncepcjami rozwoju skorupy ziemskiej, rozumie zasady aplikacji różnych metod stratygraficznych
K_W12 zna metodykę prac laboratoryjnych i dokumentacyjnych w badaniach skał osadowych. Ma wiedzę o procesach diagenetycznych zachodzących w niezlityfikowanym i częściowo zlityfikowanym materiale osadowym
K_U07 potrafi wyjaśnić zasadnicze różnice pomiędzy koncepcjami rozwoju skorupy ziemskiej, wybrać odpowiednią metodę do rozwiązania dowolnego zadania stratygraficznego oraz zna podstawy zasadniczych metod stosowanych do korelacji profili geologicznych,
K_K04 zdobywa wiedzę i umiejętności przydatne do ewentualnego podjęcia studiów III stopnia
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest:
- obecność na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności);
- wykonanie wszystkich załączników graficznych;
- pozytywna ocena z pisemnego testu (pytania otwarte i ćwiczenia graficzne).
Poprawa ma postać pisemnego testu (pytania otwarte i ćwiczenia graficzne).
Praktyki zawodowe
nie są wymagane
Literatura
Birkenmajer, K. (red.) 1975. Zasady polskiej klasyfikacji, terminologii i nomenklatury stratygraficznej. Instrukcje i Metody Badań Geologicznych, 33; Warszawa.
Kutek, J. 1972. Poziomy biostratygraficzne - zarys problematyki. Postępy Nauk Geologicznych, 4; Warszawa.
Raup, D. i Stanley, S. 1984. Podstawy paleontologii. Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa.
Racki, G. i Narkiewicz M. (red.) 2006. Polskie zasady stratygrafii. Państwowy Instytut Geologiczny
Porębski, S.J. 1996. Podstawy stratygrafii sekwencji w sukcesjach klastycznych. Przegląd Geol., 1996, nr 10 s. 995-1006.
Szulczewski, M. 2007. Konodonty jako narzędzie stratygrafii w dynamicznych systemach depozycji. W: Żylińska A. (red.) Granice paleontologii, XX Konferencja Naukowa Paleobiologów i Biostratygrafów PTG, Św. Katarzyna pod Łysicą, 10-13 września 2007 r., materiały konferencyjne, 19-23.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: