Mikropaleobotanika 1300-OMIB501

Na wykładach omawiane są grupy mikroskamieniałości roślinnych reprezentowane w stanie kopalnym. Fitolity. Okrzemki, kokolity i silikoflagellaty: budowa szkieletów, znaczenie skałotwórcze, stratygraficzne i w rekonstrukcjach paleośrodowiska. Palinologia jako metoda paleobotaniczna. Budowa cyst bruzdnic i znaczenie stratygraficzne. Morfologia ziaren pyłku i spor. Klucze pyłkowe, kolekcje pyłkowe. Produkcja i rozprzestrzenianie się pyłku i spor – współczesny deszcz pyłkowy. Zachowanie ziarn pyłku i zarodników w różnych środowiskach sedymentacyjnych. Sposoby pozyskiwania materiału do badań palinologicznych. Procedury laboratoryjne. Przygotowanie preparatów. Metody zliczania ziarn pyłku. Spektrum pyłkowe. Diagram pyłkowy. Idea analizy pyłkowej jako metody statystycznej. Zastosowanie analizy pyłkowej w badaniach czwartorzędu i trzeciorzędu. Analiza pyłkowa osadów paleozoicznych i mezozoicznych. Inne zastosowania metody analizy pyłkowej – analizy opadu pyłkowego, analizy miodu.
Na ćwiczeniach studenci zapoznają się z praktycznym oznaczaniem sporomorf różnego wieku, wykonują analizę pyłkową jednej próbki z osadów czwartorzędowych, zestawiają i interpretują interglacjalny diagram pyłkowy, oznaczają miospory i megaspory z osadów starszych od trzeciorzędowych. Uczą się rozpoznawać inne mikroskamieniałości roślinne.