Dokumentacja powierzchniowych ruchów masowych 1300-ODPM4P
W pierwszej części omawiane są wszelkie rodzaje powierzchniowych ruchów masowych ze szczególnym uwzględnieniem osuwisk. Studenci poznają różne rodzaje osuwisk i kryteria ich rozpoznawania. Omawiane są okoliczności sprzyjające powstawaniu osuwisk wynikające z budowy geologicznej, morfologii terenu oraz przyczyn zewnętrznych takich jak katastrofalne opady, czy podcięcia stoku przez płynące wody. Omawiane są charakterystyczne formy morfologiczne związane z osuwiskami, rzeźba wewnątrzosuwiskowa oraz sposoby oceny aktywności osuwisk. Studenci poznają również kartograficzne metody rejestracji osuwisk. Omawiany jest także wpływ osuwisk na zagospodarowanie terenu. Studenci zapoznają się z najsłynniejszymi i największymi osuwiskami na świecie, poznają najbardziej katastrofalne osuwiska spowodowane siłami natury, jak i wywołanymi przez człowieka. Studenci uczą się rozpoznawania istniejących i przewidywania możliwości powstania nowych osuwisk oraz zapobiegania ich powstaniu, a także monitorowania i stabilizacji osuwisk.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty uczenia w obszarze wiedzy:
K_W01 - dostrzega wielorakie związki między składowymi środowiska przyrodniczego
K_W02 - w zaawansowanym stopniu zna problemy i metody badawcze z dziedziny nauk przyrodniczych
K_W03 - w zaawansowanym stopniu zna instrumentalne metody analityczne stosowane w badaniach skał, minerałów i substancji pochodzenia organicznego, chemizmu i dynamiki wód i innych elementów środowiska przyrodniczego
K_W08 - rozróżnia narzędzia i procedury prawno – administracyjne i ekonomiczno - finansowe w geologii stosowanej
K_W14 - w zaawansowanym stopniu zna zasady korzystania z zasobów naturalnych (złóż surowców mineralnych, wody, powietrza, biologicznych, itp.)
K_W15 - ma wiedzę w zakresie parametrów geologicznej powierzchni strukturalnej na mapie i charakterystyki geometrycznej podstawowych struktur geologicznych
K_W16 - ma wiedzę na temat kartowania struktur geologicznych dla celów poszukiwania i eksploatacji wód podziemnych, złóż rud metali i węglowodorów, rozpoznawania krasu i in. metodami geofizycznymi
K_W17 - zna zakres geologicznej i geofizycznej obsługi wierceń, zróżnicowane metody prac wiertniczych i wymagania dotyczące koniecznych uprawnień geologicznych
K_W18 - ma wiedzę na temat rozumienia i stosowania podstawowych terminów w języku obcym (j. angielskim) w zakresie profesjonalnym
Efekty uczenia w obszarze umiejętności:
K_U01 - wykonuje i opisuje proste zadanie badawcze indywidualnie i zespołowo
K_U02 - dobiera właściwą metodologię do rozwiązania problemu badawczego lub projektowego
K_U07 - w zaawansowanym stopniu umie stosować nowoczesne techniki informacyjne (np. GIS, teledetekcja, AutoCad)
K_U09 - sporządza proste raporty oraz wytyczne do ekspertyz na podstawie zebranych danych
K_U11 - planuje zawodową karierę i stosuje zasady rozwoju zrównoważonego w pracy własnej
K_U12 - planuje i wykorzystuje odpowiednie metody i techniki do rozwiązania zadanego problemu w geoinżynierii
Efekty uczenia w obszarze kompetencji społęcznych:
K_K01 - skutecznie komunikuje się w mowie i na piśmie ze społeczeństwem i specjalistami z różnych dziedzin w zakresie geoinżynierii
K_K02 - docenia rolę edukacji praktycznej, ekologicznej i zdrowotnej
K_K03 - doskonali swoje umiejętności zawodowe
K_K04 - jest przygotowany do podjęcia pracy zawodowej związanej z geologią stosowaną
K_K08 - docenia wagę modelowania matematycznego przy opisie zjawisk przyrodniczych
K_K09 - rozumie potrzeby poszukiwania nowych technologii
K_K11 - wykazuje krytyczną postawę wobec plagiatu
K_K12 - dba o rzetelność i wiarygodność swojej pracy
Kryteria oceniania
Egzamin testowy obejmujący materiał wykładowy.
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Bober L. 1984. Rejony osuwiskowe w Polskich Karpatach fliszowych i ich związek z budową geologiczną regionu. Biul. Inst. Geol., 340; 115-158.
Bajgier-Kowalska M., Ziętara T. 2002. Sukcesja ruchów osuwiskowych w ostatnim 5-leciu w Karpatach fliszowych. Problem zagospodarowania Ziem Górskich, 48; 31-42
Grabowski D, Marciniec P., Mrozek T., Nescieruk P., Rączkowski W., Wójcik A., Zimnal Z., 2008. Instrukcja opracowania mapy osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi w skali 1:10 000. PIG
Poprawa D., Rączkowski W., 2003 – Osuwiska Karpat. Prz. Geol., nr 8/2003.
Starkel L., 1972 ― Charakterystyka rzeźby polskich Krapat (i jej znaczenie dla gospodarki ludzkiej). Problemy Zagospodarowania Ziem Górskich, Z. 10, s. 75-150, Kraków.
Starkel L., 2006 – Geomorphic hazards in the Polish Flysch Carpathians. Studia Geomorph. Carpatho-Balcanica, 40: 7-19.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: