Symulacja komputerowa polimerów i biopolimerów 1200-2SPEC172M
Symulacja komputerowa: przyczyny powstania oraz współczesne zastosowania; systemy, modele i symulacja systemów, podstawy mechaniki statystycznej układów wielkocząsteczkowych. Metoda Monte Carlo i jej warianty. Metoda dynamiki molekularnej i brownowskiej. Szczegóły techniczne procesów symulacyjnych. Modele łańcuchów polimerowych: ciągłe, pełnoatomowe, zredukowane, sieciowe; potencjały oddziaływania. Symulacja pojedynczych łańcuchów polimerowych; algorytmy Verdiera-Stockmayera, DLL, CMA, pivot, łańcuchy giętkie i sztywne, ciecze polimerowe, łańcuchy o różnej topologii. Symulacja układów polimerowych: przejście kłębek-globula, adsorpcja, zeszklenie i krystalizacja, uporządkowanie lokalne, własności lepkosprężyste, funkcje autokorelacyjne, mechanizmy ruchu makrocząsteczek, polimeryzacja. Modele układów białkowych: pełnoatomowe, zredukowane, sieciowe, pola siłowe, potencjały statystyczne oparte na analizie baz danych. Symulacja białek globularnych: struktury natywne, trajektorie zwijania białek, przejścia fazowe typu "wszystko albo nic", termodynamika procesu zwijania białka, charakterystyka stanów przejściowych; predykcja struktur natywnych ab initio i z więzami. Symulacja białek wielołańcuchowych: asocjaty białkowe, superhelisy, układy receptor-ligand. Proste modele polipeptydów (HP), DNA, RNA, tworzenie i trwałość struktur drugorzędowych.
W cyklu 2023L:
Symulacja komputerowa: przyczyny powstania oraz współczesne zastosowania; systemy, modele i symulacja systemów, podstawy mechaniki statystycznej układów wielkocząsteczkowych. Metoda Monte Carlo i jej warianty. Metoda dynamiki molekularnej i brownowskiej. Szczegóły techniczne procesów symulacyjnych. Modele łańcuchów polimerowych: ciągłe, pełnoatomowe, zredukowane, sieciowe; potencjały oddziaływania. Symulacja pojedynczych łańcuchów polimerowych; algorytm Verdiera-Stockmayera, łańcuchy giętkie i sztywne, ciecze polimerowe, łańcuchy o różnej topologii. Symulacja układów polimerowych: przejście kłębek-globula, adsorpcja, zeszklenie i krystalizacja, uporządkowanie lokalne, własności lepkosprężyste, funkcje autokorelacyjne, mechanizmy ruchu makrocząsteczek, polimeryzacja. Modele układów białkowych: pełnoatomowe, zredukowane, sieciowe, pola siłowe, potencjały statystyczne oparte na analizie baz danych. Symulacja białek globularnych: struktury natywne, trajektorie zwijania białek, przejścia fazowe typu "wszystko albo nic", termodynamika procesu zwijania białka, charakterystyka stanów przejściowych; predykcja struktur natywnych ab initio i z więzami. Symulacja białek wielołańcuchowych: asocjaty białkowe, superhelisy, układy receptor-ligand. Proste modele polipeptydów (HP), DNA, RNA, tworzenie i trwałość struktur drugorzędowych. |
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student poznaje fizykochemiczne podstawy teorii polimerów, peptydów i białek, ich podstawowe modele oraz zaznajamia się z najważniejszymi metodami obliczeniowymi
Kryteria oceniania
Egzamin testowy (ocenia pozytywna, gdy student uzyska co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi)
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
1. M. P. Allen, D. J. Tildesley, Computer Simulation of Liquids, Clarendon Press, Oxford 1989.
Encyclopedia of Computational Chemistry, Vol. I-V, ed. Paul von Ragué Schleyer, Chichester 1998.
2. Daan Frenkel, Berend Smit, Understanding Molecular Simulation, Academic Press, San Diego 2002.
3. Dieter W. Heermann, Podstawy symulacji komputerowych w fizyce, WNT, Warszawa 1997.
4. Simulation Methods for Polymers, ed. Michael Kotelyanskii and Doros N. Theodorou, Marcel Dekker, New York-Basel 2004.
W cyklu 2023L:
1. M. P. Allen, D. J. Tildesley, Computer Simulation of Liquids, Clarendon Press, Oxford 1989. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: