Krystalografia z elementami teorii grup 1200-2INZ24
Zakres tematyczny wykładu i ćwiczeń jest identyczny.
Celem wykładu jest przedstawienie podstawowych treści teoretycznych, natomiast
ćwiczenia mają charakter rachunkowy i poświęcone są praktycznemu zastosowaniu pojęć prezentowanych na wykładzie. Podczas ćwiczeń rozwiązujemy zadania związane z treścią wykładu.
Zakres tematyczny zajęć obejmuje: definicję kryształu; omówienie podstawowych pojęć takich jak projekcje sferyczne, projekcje dwuwymiarowe, cyklograficzne i stereograficzne, symetria punktowa, grupy punktowe, ilustracja symetrii punktowej za pomocą projekcji, reguły współistnienia elementów symetrii, symetria translacyjna, układy krystalograficzne, sieć przestrzenna, komórka elementarna, wskaźniki Millera, proste obliczenia krystalograficzne, sieci Bravais, grupy przestrzenne, interpretacja grup przestrzennych w Międzynarodowych Tablicach Krystalograficznych, sieć odwrotna, symetria sieci odwrotnych, podstawowe cechy promieniowania rentgenowskiego, podstawy dyfrakcji promieni rentgenowskich, teorie dyfrakcji oraz ogólny tok rentgenowskiej analizy strukturalnej, strukturalne bazy danych krystalograficznych, interpretacja informacji dyfrakcyjnej.
Zajęcia te związane są również z poznaniem konwencji i symboli stosowanych w krystalografii, a to wymaga samodzielnej pracy studentów .
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Oczekujemy poznania, zrozumienia i kreatywnego używania symetrii, grup punktowych oraz grup przestrzennych w celu rozwiązywania problemów dotyczących ciała stałego. Oczekujemy także poznania podstawowych idei krystalografii rentgenowskiej, toku rentgenowskiej analizy strukturalnej, prawidłowej interpretacji wyników badań strukturalnych
Kryteria oceniania
Na początku większości cwiczeń związanych z tym przedmiotem odbywają się krótkie 10 minutowe sprawdziany oceniane w skali od 1 do 10 punktów. Suma punktów zdobytych na tych kolokwiach jest przeskalowywana do skali od 0 do 100 punktów.
Mniej więcej w środku kursu odbywa się 2-godzinne kolokwium z ok. połowy materiału (krystalografii geometrycznej) oceniane w skali od 0 do 100 punktów i po zakończeniu kursu odbywa sie drugie kolokwium, także ok. 2 godzinne, oceniane w skali od 0 do 100 punktów (z krystalografii rentgenowskiej).
Ocena - identyczna z wykładu i ćwiczeń - wystawiana jest na podstawie sumarycznej liczby punktów zdobytych odniesionych do maksymalnej liczby punktów możliwych do zdobycia.
Punkty zdobyte (x) przeliczane są na oceny w/g skali:
x>90% max. liczby punktów (mlp) ocena 5+ celująca
80% < x < 90% mlp ocena 5
70% < x < 80% mlp ocena 4+
60% < x < 70% mlp ocena 4
50% < x < 60% mlp ocena 3+
40% < x < 50% mlp ocena 3
x < 40% mlp ocena 2
Możliwa jest ustna poprawa na wyższą ocenę w przypadku przekonania studenta, że jego wiedza i umiejętności z tego przedmiotu zasługują na wyzszą ocenę. Poprawa ustna na wyższą ocenę możliwa jest po indywidualnym umówieniu się z osobą prowadzącą ten przedmiot.
Praktyki zawodowe
nie
Literatura
1. Z. Bojarski, M. Gigla, K. Stróż, M. Surowiec, Krystalografia. Podręcznik wspomagany komputerowo, PWN, Warszawa, 1996, 2001, 2007.
2. Z. Trzaska Durski, H. Trzaska Durska, Podstawy krystalografii, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003.
3. M. van Meerssche i J. Feneau-Dupont, Krystalografia i chemia strukturalna, PWN, Warszawa 1984.
4. C. Giacovazzo, H. Z. Monaco, D. Biterbo, F. Scordari, G. Gilli, G. Zanotti, M. Catti, Fundamentals of Crystallography, IUCR, Oxford University Press, 2000.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: