Chemia jądrowa 1200-2CHJADW1M
Tło historyczne odkrycia promieniotwórczości (promieniowanie katodowe, promieniowanie rentgenowskie). Odkrycie promieniotwórczości: Becquerel, M. Skłodowska-Curie. Modele budowy atomu (Thomson, Rutherford, Bohr). Zjawisko izotopii. Odkrycie zjawiska izotopii, właściwości izotopów; reguła przesunięć Soddy'ego i Fajansa, szeregi promieniotwórcze. Promieniotwórczość sztuczna. Odkrycie I.Curie i F.Jolliot. Nowe pierwiastki promieniotwórcze. Jądro atomowe. Składniki jądra atomowego i siły jądrowe; energia przemian; cząstki elementarne. Samorzutne przemiany jądrowe: rozpad α, rozpad β, rozpad γ, samorzutne rozszczepienie jądra. Kinetyka rozpadu promieniotwórczego. Pomiary intensywności promieniowania – radiometria. Detektory gazowe, scyntylacyjne, półprzewodnikowe. Spektrometria γ. Reakcje jądrowe. Podstawowe charakterystyki reakcji jądrowych. Metody przyspieszania cząstek – akceleratory. Naturalne i sztuczne pierwiastki promieniotwórcze. Występowanie naturalnych pierwiastków promieniotwórczych w przyrodzie. Metody syntezy sztucznych pierwiastków promieniotwórczych. Charakterystyka superciężkich pierwiastków. Oddziaływanie promieniowania jądrowego z materią. Charakterystyczne cechy oddziaływania promieniowania α, β, γ z materią. Oddziaływanie neutronów z materią. Chemiczne skutki oddziaływania promieniowania jonizującego - elementy chemii radiacyjnej. Dozymetria. Oddziaływanie promieniowania jądrowego na organizmy żywe, problemy ochrony radiologicznej. Zastosowanie izotopów: metody wskaźnikowe w chemii (chemia analityczna, chemia fizyczna, chemia organiczna), biologii, medycynie (medycyna nuklearna). Zastosowanie izotopów w technice: efekty izotopowe (termodynamiczne, kinetyczne, strukturalne) i ich zastosowanie. Rozdzielanie izotopów. Metody fizyczne (separacja elektromagnetyczna, metody dyfuzyjne, destylacja, ultrawirówki) i chemiczne (wymiana izotopowa, metody elektrolityczne, fotochemiczne). Energetyka jądrowa: (i) reakcje kontrolowane – reaktory jądrowe, (ii) niekontrolowane reakcje rozszczepienia jądra i reakcje termojądrowe, oraz (iii) perspektywy rozwoju energetyki jądrowej.
Wykład = 30 godzin
Samodzielne przygotowanie do każdego wykładu (1/2 godziny tygodniowo) = 7,5 godziny
Przygotowanie do egzaminu = 20 godzin
Razem ok. 58 godzin
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazywać się znajomością podstawowych właściwości promieniowania jądrowego i jego oddziaływania z materią. Powinien potrafić opisać użyteczność metod stosujących izotopy i wykazać się umiejętnością oceniania zagrożenia związanego ze stosowaniem promieniowania jonizującego i radionuklidów. Zna podstawy energetyki jądrowej- umie ocenić znaczenie i zagrożenia i dla społeczeństwa
Kryteria oceniania
Egzamin końcowy w formie pisemnej - 12 pytań. Czas pisania 90 minut
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
1. J. Sobkowski, M. Jelińska-Kazimierczuk: Chemia Jądrowa wyd. ADAMANTAN 2006
2. A. Czerwiński: Energia jądrowa i promieniotwórczość wyd. Oficyna Wydawnicza Krzysztof Pazdro 1998
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: