Seismology and active seismic 1100-SaAS
Pełny opis: 1. Własności sprężyste skał
Parametry sprężyste; gęstość i porowatość skał; anizotropia prędkości sejsmicznych; własności sprężyste skał w wysokich ciśnieniach i temperaturach.
2. Fale sejsmiczne
Podstawy teoretyczne; równanie ośrodka sprężystego; fale objętościowe P i S; fale powierzchniowe; metoda promieniowa w ośrodkach wielowarstwowych; hodografy teoretyczne, amplitudy i sejsmogramy syntetyczne.
3. Teoria promieniowa i inwersja czasów przebiegu
Równanie parametryczne hodografu fal; hodograf Jeffreysa-Bullena; prawo Sneliusa, Zasada Huygensa; metoda śledzenia promieni; linearyzacja i regularyzacja inwersji, niedokładność rozwiązania
4. Sejsmologia strukturalna
Struktura skorupy i górnego płaszcza Ziemi; metoda refrakcyjna; głębokie sondowania sejsmiczne; sejsmologia eksplozyjna; tomografia sejsmiczna.
5. Sejsmika
Założenia sejsmiki refleksyjnej, badania przemysłowe, badania przypowierzchniowe, analiza fal powierzchniowych
6. Sejsmologia środowiskowa
Techniki pomiarów poklatkowych, przykłady badań wieloletniej zmarzliny w Arktyce, badań osuwisk w Polsce spowodowanych zmianami klimatu
Szacunkowa, całkowita liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się (biorąc pod uwagę godziny zorganizowane, sposób zaliczenia, pracę samodzielną studenta) – adekwatna do zdolności, chęci i zaangażowania studenta lub studentki.
Zalecane wcześniejsze zaliczenie przedmiotu z elementami mechaniki ośrodka ciągłego.
Przed rozpoczęciem nauki przedmiotu student powinien posiadać podstawy mechaniki ośrodka ciągłego, fizyki fal oraz podstawową umiejętność programowania.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Zakładanym efektem uczenia się jest uzyskanie wiedzy o sejsmologii – w aspekcie wykorzystaniu fal sejsmicznych do badania struktury Ziemi. Po ukończeniu wykładu student analizuje, rozpoznaje i wyjaśnia zjawiska z punktu widzenia fizycznego.
Kryteria oceniania
Weryfikacja i ocena osiągniętych przez studenta efektów uczenia się określonych dla przedmiotu jako całości następuje w wyniku procesu egzaminacyjnego dotyczącego każdego studenta lub studentki uczestniczących w powyższym przedmiocie dydaktycznym.
Zaliczenie na ocenę następuje poprzez zaliczenie zadań na ćwiczeniach oraz w postaci egzaminu ustnego.
Literatura
W wykładzie przedstawiane są najnowsze osiągnięcia nauk o Ziemi, w tym niedostępne w podręcznikach akademickich. Dlatego szczególnie zalecane jest świadome uczestnictwo w wykładach. Literatura wymagana lub zalecana do ostatecznego zaliczenia przedmiotu dotyczy zagadnień "klasycznych" i może pomóc w powtórzeniu materiału wykładu. Ponieważ przedmiot kończy się egzaminem, jest to również zalecana literatura do egzaminu.
• K. Aki & P.G. Richards (2005), Quantitative Seismology: Theory and Methods
• P. Shearer (2009), Introduction to seismology
• O. Yilmaz (2001), Seismic data analysis: Processing, Inversion and interpretation of seismic data
• Majdański M, Grad M, Guterch A, SUDETES 2003 Working Group 2006 2-D seismic tomographic and ray tracing modelling of the crustal structure across the Sudetes Mountains basing on SUDETES 2003 experiment data. Tectonophysics 413:249-269
• Majdański M, Trzeciak M, Gaczyński E, Maksym A (2016) Seismic velocity estimation from postcritical wide-angle refelctions in layered structures. Stud. Geophys. Geod., 60:565-582.
• Lowrie, W. (1997). Fundamentals of Geophysics. Cambridge: Cambridge University Press.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: