Zaawansowana mechanika kwantowa 1100-4ZMK
- Równanie Kleina-Gordona
- Równanie Diraca
- Rozwiązania równania Diraca. Cząstka swobodna i atom wodoropodobny
- Kwantowanie kanoniczne pola skalarnego
- Kwantowanie kanoniczne pola spinorowego
- Formalizm całkowania po trajektoriach
- Macierz S i rachunek zaburzeń
- Diagramy Feynmana
- Obliczanie szerokości rozpadów i przekrojów czynnych w najniższym rzędzie rachunku zaburzeń
- Jeżeli czas pozwoli, obliczenia pętlowe
Kierunek podstawowy MISMaP
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student zna i rozumie podstawy relatywistycznej mechaniki kwantowej i podstawy kwantowej teorii pola. Student potrafi wykonywać proste obliczenia, stosując metody rozwiązywania równania Diraca. Student potrafi obliczać proste szerokości rozpadu i przekroje czynne, stosując formalizm kwantowej teorii pola w najniższym rzędzie rachunku zaburzeń. Student jest gotów do samodzielnego przyswajania wiedzy związanej z relatywistyczną mechaniką kwantową i kwantową teorią pola.
Kryteria oceniania
Uczęszczanie na wykład i ćwiczenia jest zalecane, acz nieobowiązkowe. W trakcie semestru odbędzie się jedno kolokwium, a w trakcie sesji egzaminacyjnej - egzamin pisemny i ustny. Do egzaminu pisemnego mogą przystąpić wszyscy studenci. Do egzaminu ustnego mogą przystąpić studenci spełniający co najmniej jedno z następujących kryteriów: (i) uzyskali co najmniej 50% punktów z kolokiwum, (ii) uzyskali co najmniej 50% punktów z łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania podczas kolokwium i egzaminu pisemnego. Lista zagadnień na egzamin ustny zostanie podana z około miesięcznym wyprzedzeniem w zależności od materiału zrealizowanego na zajęciach.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Mandl, Shaw, Quantum field theory
Radovanović, Kwantowa teoria pola w zadaniach
Peskin, Quantum Field Theory
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: