Mechanika kwantowa 1100-2AF23
Celem wykładu jest wprowadzenie słuchaczy w świat obiektów opisywanych teoretycznie za pomocą pojęć nierelatywistycznej mechaniki kwantowej. Zajęcia pomogą uczestnikom kształtować sobie ,,intuicję kwantową'' poprzez stosowanie teorii do opisu przykładów zjawisk w świecie atomów, cząsteczek i jąder atomowych.
Program:
1. Funkcja falowa i równanie Schrödingera. Zasada superpozycji stanów kwantowych. Liniowość równania Schrödingera i jej konsekwencje.
2. Postulaty mechaniki kwantowej. Obserwable. Zasada nieoznaczoności.
3. Klasyfikacja rozwiązań równania Schrödingera: stany cząstki swobodnej, stany cząstki związanej w studni potencjału, stany rozproszeniowe, pasma energetyczne w układach periodycznych.
4. Oscylator harmoniczny. Operatory kreacji i anihilacji.
5. Kwantowa teoria momentu pędu. Orbitalny moment pędu. Spin. Całkowity moment pędu. Składanie momentów pędu.
6. Cząstka w polu sił centralnych.
7. Ruch cząstki naładowanej w polu elektromagnetycznym.
8. Atomu wodoru.
9. Metody przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera: stacjonarny rachunek zaburzeń, metoda wariacyjna, przybliżenie WKB.
10. Rachunek zaburzeń z zależnością od czasu. Jonizacja atomu wodoru. Złota reguła Fermiego.
11. Kwantowa teoria rozpraszania: przybliżenie Borna i metoda fal parcjalnych.
12. Opis układu w stanie mieszanym. Operator gęstości.
13. Elementy relatywistycznej mechaniki kwantowej: równania Kleina-Gordona i Diraca.
Zajęcia, których zaliczenie jest wymagane przed wykładem:
Analiza, Algebra lub Matematyka, Fizyka IV, Mechanika klasyczna
Forma zaliczenia:
Zaliczenie ćwiczeń i egzamin - szczegółowe reguły zaliczenia zostaną podane na pierwszych zajęciach
Oszacowanie nakładu czasu:
Wykład = 60 godzin
Ćwiczenia = 60 godzin
Zadania domowe = 15 tyg. razy 6 godz. = 90 godzin
Przygotowanie do testów = 30 godzin
Przygotowanie do egzaminów = 30 godzin
W sumie około 270 godzin
Opis sporządził Stanisław Głazek, listopad 2014.
Kierunek podstawowy MISMaP
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
- znajomość zjawisk fizycznych pokazujących nieprzystawalność fizyki klasycznej do mikroświata
- opanowanie podstawowych pojęć i formalizmu matematycznego mechaniki kwantowej
- zrozumienie kwantowego obrazu wielkości fizycznych, takich jak energia lub moment pędu
Umiejętności:
- rozwiązywanie standardowych zagadnień nierelatywistycznej mechaniki kwantowej
- opis zjawisk kwantowych za pomocą prostych modeli matematycznych
- wyjaśnianie efektów wynikających z dualizmu korpuskularno-falowego i interferencji kwantowej
Kryteria oceniania
Ćwiczenia:
Na ocenę z ćwiczeń będą składały się:
- kolokwia
- aktywność na ćwiczeniach
Ocena końcowa:
Na ocenę końcową złożą się:
- ocena z ćwiczeń
- ocena z egzaminu pisemnego
- ocena z egzaminu ustnego
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
1. L. Schiff, Mechanika kwantowa.
2. D.J. Griffiths, Wstęp do mechaniki kwantowej.
3. K. Konishi, G. Paffuti, Quantum mechanics
4. R. Shankar, Mechanika kwantowa
5. I. Białynicki-Birula, M. Cieplak i J. Kamiński, Teoria kwantów.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: