- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne drugiego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, drugiego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, drugiego stopnia
Jacques Tati albo nowoczesna komedia 3700-AL-JTNK-OG
Filmy Tatiego to wielka satyra na nowoczesność we wszystkich jej aspektach – nowoczesnego miasta, nowoczesnych form zachowań, nowoczesnych form komunikacji, nowoczesnych urządzeń i technologii, nowoczesnych wakacji, nowoczesnej rodziny. U Tatiego modernizacja zostaje wprowadzona w kryzys, w drżenie i w samo-ośmieszenie. Do tego ośmieszenia i auto-denuncjacji doprowadza ulubiony bohater filmów Tatiego pan Hulot, który porusza się po świecie rozklekotanym autem lub rowerem. Bill Murray, inspektor Clouseau, a nawet Jaś Fasola i postacie z filmów Vesa Andersona są już tylko powtórzeniami tego „obiektu komicznego” jakim jest pan Hulot (we wszystkich odsłonach). Choć z drugiej strony należałoby zapytać, na ile sam pan Hulot sam jest „powtórzeniem” gestykulacji (działających i gadających gagów) Charlie Chaplina? Chciałbym się zastanowić przez (najbliższe pół roku) nad sensem i bezsensem tej nowoczesnej komedii. Czym jest „obiekt komiczny”? Czym jest komiczna nowoczesność?
1-2. Dzień świąteczny albo geniusz prowincjonalnego listonosza
3-4. Wakacje pana Hulot albo dźwięki, które przypominają ponawianą czkawkę
5-6. Mój wujaszek albo Anty-Edyp z plastiku szukający zatrudnienia
7-8. Playtime albo drzwi, które zatrzaskują się w „złotej ciszy” w restauracji The Royal Garden
9-10. Pan Hulot wśród samochodów albo technologia demoniczna, szalona i tylko zwyczajna. Jednym słowem trafic
11-12. Parada albo społeczeństwo spektaklu w społeczeństwie kaźni
13-14. Let’s Go Crazy: Charlie Chaplin (Dzień wypłaty), Bill Murray (Dzień świstaka), Peter Sellers (A Day at the Beach), czyli po prostu „dzień na ziemi”
15-16. Stanley Kubrick na dobranoc: Doktor Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę. Apokalipsa oswojona śmiechem
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
K_W01 ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę o miejscu i roli nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w kulturze
K_W03 zna i rozumie zależności pomiędzy dyscyplinami nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych
K_W04 zna i stosuje metody analizy i interpretacji tekstów naukowych
K_W06 zna i stosuje różne metody analizy i interpretacji dzieł artystycznych
K_W08 zna współcześnie stosowane metody interpretacji tekstów kultury
K_U01 potrafi samodzielnie selekcjonować informacje pochodzące z różnych źródeł naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych i innych oraz dokonać ich krytycznej oceny
K_U02 potrafi samodzielnie dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia badawcze do analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów wizualnych
KU_05 wykorzystuje interdyscyplinarne metody i narzędzia badawczych do analizy zjawisk kultury
KU_08 potrafi samodzielnie zanalizować tekst naukowy z dziedziny nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w języku polskim oraz w wybranym języku obcym
KK_01 jest gotów do kształcenia ustawicznego (lifelong learning)
KK_02 jest gotów do dynamicznego rozwoju naukowego w obrębie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze
KK_05 szanuje zasady tolerancji i wykazuje wrażliwość wobec różnic kulturowych
KK_07 ma poszanowanie dla różnorodności kulturowej i przyrodniczej
Kryteria oceniania
Przygotowanie do zajęć / aktywność na zajęciach (ocena ciągła)
Prace cząstkowe
Literatura
Malcolm Turvey, Jacques Tati and comedic modernism, New York: Columbia University Press 2019. Michel Chion, Audio-wizja. Dźwięk i obraz w kinie, przeł. K. Szydłowski, Kraków: Wydawnictwo: Ha!art 2012. Henri Bergson, Wykład o wychowaniu, przeł. P. Kostyło, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN 2004, Gilles Deleuze, Kino. 1. Obraz-ruch, Kino. 2. Obraz-czas, przeł. J. Margański, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2008. Philip Watts, Roland Barthes’ Cinema, Oxford University Press, 2016. Guy Debord, Społeczeństwo spektaklu oraz Rozważania o społeczeństwie spektaklu, tłum. M. Kwaterko, PIW, Warszawa 2006, Guy Debord, Dzieła filmowe, przeł. Mateusz Kwaterko, Kraków 2007. Alenka Zupancic, The Odd One In: On Comedy, The MIT Press 2008.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne drugiego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, drugiego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, drugiego stopnia
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: