Semantyka eksperymentalna - moduł teoretyczny 3501-KOG-SE-MT
OD 2020/2021
Blok specjalizacyjny poświęcony semantyce eksperymentalnej ma umożliwić naukę szerokiego wachlarza nowoczesnych empirycznych narzędzi i technik wykorzystywanych w testowaniu hipotez semantycznych. Część teoretyczna bloku poświęcona zostanie omówieniu wybranych zagadnień ilustrujących wkład metod eksperymentalnych w rozwój badań semantycznych oraz różnych wyzwań, z jakimi musi się mierzyć semantyka eksperymentalna (np. trudność oddzielenia znaczenia dosłownego od wnioskowań pragmatycznych i niekonwencjonalnych aspektów znaczenia). Skupimy się na wykorzystywanych w badaniach metodach kwestionariuszowych i psycholingwistycznych.
Program zajęć rozpoczyna się od ogólnego wprowadzenia do semantyki eksperymentalnej (jej zagadnienia, metody, wyzwania). Następnie przechodzimy do analizy wybranych przypadków zastosowania metody eksperymentalnej w ramach badań nad konkretnymi zagadnieniami współczesnej semantyki. Omówimy, przykładowo, nazwy własne, problem odniesienia przedmiotowego, deskrypcje, znaczenie kwantyfikacji w języku, zjawisko presupozycji, semantykę okresów warunkowych. Szczególny nacisk położony zostanie na zagadnienia semantyczne istotne z punktu widzenia filozofii języka.
DO 2019/2020
Blok specjalizacyjny poświęcony semantyce eksperymentalnej ma umożliwić naukę szerokiego wachlarza nowoczesnych empirycznych narzędzi i technik wykorzystywanych w testowaniu hipotez semantycznych. Część teoretyczna bloku poświęcona zostanie omówieniu wybranych zagadnień ilustrujących wkład metod eksperymentalnych w rozwój badań semantycznych oraz szczególny rodzaj wyzwań, z jakimi musi się mierzyć semantyka eksperymentalna (np. trudność oddzielenia znaczenia dosłownego od wnioskowań pragmatycznych i niekonwencjonalnych aspektów znaczenia). Skupimy się na wykorzystywanych w badaniach metodach kwestionariuszowych i psycholingwistycznych.
Blok teoretyczny składać się będzie z ogólnego wprowadzenia do semantyki eksperymentalnej (jej zagadnienia, metody, wyzwania) oraz analizy wybranych przypadków zastosowania metody eksperymentalnej w ramach badań konkretnych zagadnień współczesnej semantyki. Do tych zagadnień należą między innymi: problem odniesienia przedmiotowego i nazwy własne, stopniowalność predykatów i nieostrość, liczebniki, kwantyfikacja, presupozycje, zdania warunkowe. Szczególny nacisk położony zostanie na zagadnienia semantyczne istotne z punktu widzenia filozofii języka.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Nabyta wiedza:
Student
- rozumie miejsce semantyki jako dziedziny badań szeroko rozumianego językoznawstwa, filozofii języka i psycholingwistyki
- zna i rozumie bieżący stan badań w zakresie wybranej problematyki semantyki eksperymentalnej
- zna i rozumie wyzwania i ograniczenia badań z zakresu semantyki eksperymentalnej
Nabyte umiejętności:
Student
- potrafi zaplanować i przeprowadzić badania z zakresu semantyki eksperymentalnej, współpracując z innymi uczestnikami grupy badawczej
- umie posługiwać się wybranymi metodami eksperymentalnymi służącymi do testowania hipotez semantycznych
- potrafi przygotować raport z przeprowadzonych badań eksperymentalnych
Nabyte kompetencje społeczne:
Student
- umie planować zarówno pracę zespołu, jak i własną jako osoby wykonującej konkretne zadania zespołowe
- rozumie swoją rolę w zespole, umie komunikować się z innymi, czyli precyzyjnie opisywać własne stanowisko, i stara się rozumieć stanowiska innych
- umie ocenić pracę własną oraz innych, umie przekazywać informacje zwrotne
Kryteria oceniania
OD 2020/2021
Studenci są zobligowani do regularnego uczestnictwa w zajęciach i czytania tekstów z listy lektur. Kluczowymi elementami zaliczenia są: (1) przedstawienie referatu opisującego dany eksperyment oraz jego tło teoretyczne na podstawie wskazanego(ych) tekstu(ów), (2) stworzenie projektu własnego badania eksperymentalnego (w formie pisemnej) indywidualnie lub w mini-grupach. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny za referat i projekt. Ocena końcowa jest wyliczania na podstawie tych dwóch ocen w proporcji: 40% referat, 60% projekt.
Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: 2
DO 2019/2020
Warunkiem zaliczenia zajęć jest pomyślne przedstawienie referatu omawiającego wybrane zagadnienie związane z tematyką kursu (temat uzgodniony wcześniej z prowadzącym)
Literatura
OD 2020/2021
(Poniższa lista lektur może ulec nieznacznej modyfikacji)
Krifka, M. (2011). “Varieties of semantic evidence”. In Claudia Maienborn, Klaus von Heusinger & Paul Portner (eds.), An International Handbook of Natural Language and Meaning, 242–268. Berlin: Mouton de Gruyter.
Machery, E., Mallon, R., Nichols, S., and Stich, S. P. (2004). “Semantics, cross-cultural style.” Cognition 92: B1–12.
Machery, E., Sytsma, J., & Deutsch, M. (2015). “Speaker’s reference and cross-cultural semantics”. In A. Bianchi (ed.), On Reference, 62–76. Oxford, UK: Oxford University Press.
Devitt, M., Porot, N. (2018). “The reference of proper names: testing usage and intuitions”. Cognitive Science 42, 1552–1585.
Abrusán, M., & Szendrői, K. (2013). “Experimenting with the king of France — topics, verifiability and definite descriptions”. Semantics and Pragmatics 6(10), 1–43.
Schwarz, F. (2016). “False but slow: Rejecting statements with non-referring definites”. Journal of Semantics 33(1), 177-214.
Gordon, P. C., Grosz, B. J., Gilliom, L.A., (1993), “Pronouns, names, and the centering of attention in discourse”, Cognitive Science 17, 311-347.
Rostworowski, W., Pietrulewicz, N., (2019) “Are descriptions really descriptive? An experimental study on misdescription and reference ”, Review of Philosophy and Psychology, 10 (3), 609-630.
Krzyżanowska, K., Collins, P., U. Hahn (2017). “Between a conditional’s antecedent and its consequent: discourse coherence vs. probabilistic relevance”. Cognition 164, 199–205.
Bott, O., & Radó, J. (2007). “Quantifying quantifier scope: a cross-methodological comparison”. In S. Featherston, W. Sternefeld (eds.), Roots — Linguistics in Search of Its Evidential Base, 53–74.
Chemla, E. & Bott, L. (2013). “Processing presuppositions: dynamic semantics vs pragmatic enrichment”. Language and Cognitive Processes 38(3): 241–260.
DO 2019/2020
Abrusán, M., & Szendroi, K. (2013). Experimenting with the King of France--Topics, verifiability and definite descriptions. Semantics and Pragmatics, 6(10), 1-43.
Bott, O., & Radó, J. (2007). Quantifying quantifier scope: a cross-methodological comparison. Roots — Linguistics in Search of Its Evidential Base, 96, 53-74.
Hackl, M. (2009). On the grammar and processing of proportional quantifiers: most versus more than half. Natural Language Semantics, 17(1), 63-98.
Kennedy, C., & McNally, L. (2005). Scale structure, degree modification, and the semantics of gradable predicates. Language, 345-381.
Krifka, M. (2011). Varieties of semantic evidence. In Claudia Maienborn, Klaus von Heusinger & Paul Portner (eds.), An International Handbook of Natural Language and Meaning, 242–268. Berlin: Mouton de Gruyter.
Krzyżanowska, K., Collins, P., U. Hahn (2017). Between a Conditional’s Antecedent and its
Consequent: Discourse Coherence vs. Probabilistic Relevance. Cognition 164, 199-205.
Rostworowski, W., Pietrulewicz, N., (2018). Are Descriptions Really Descriptive? An Experimental Study on Misdescription and Reference. To appear in Review of Philosophy and Psychology.
Schwarz, F. (2014). Introduction: Aspects of Meaning in Context – Theoretical Issues and Experimental Perspectives. In Florian Schwarz (ed.), Experimental Perspectives on Presuppositions, Studies in Theoretical Psycholinguistics. Berlin: Springer.
Schwarz, F. (2013). False but slow: Rejecting statements with non-referring definites. Manuscript, University of Pennsylvania.
Frazier, L., Clifton, C., & Stolterfoht, B. (2008). Scale structure: Processing minimum standard and maximum standard scalar adjectives. Cognition, 106(1), 299-324.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: