Diachronia języków iberoromańskich 3305-DJI-U
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z pochodzeniem języków iberoromańskich. W tym celu konieczne jest zapoznanie ich z podstawowymi pojęciami językoznawstwa diachronicznego a w szczególności takimi jak: klasyfikacja genetyczna języków, rodzina językowa, teoria monogenezy i poligenezy języków, liga językowa, substrat i superstrat, zmiana językowa. Dalej przedstawione są podstawowe dane nt. języka praindoeuropejskiego i jego rozpadu na grupy języków. Przedstawiona jest geneza języków iberoromańskich w następujących fazach: praindoeuropejski → języki italskie → łacina archaiczna → łacina klasyczna → łacina ludowa → średniowieczne języki iberoromańskie → współczesne języki iberoromańskie. Omówione są najważniejsze podobieństwa i różnice między językami iberyjskimi (łącznie z nieindoeuropejskim baskijskim), które tworzą tzw. iberyjską ligę językową. Przedstawione są zasady rekonstrukcji prajęzyka i używana do tego metodologia, tj. metoda historyczno-porównawcza, rekonstrukcji wewnętrznej i geograficzna. Kolejnym problemem jest ewolucja języka we wszystkich jego podsystemach, tj. fonologicznym, morfologicznym, syntaktycznym i semantycznym. Przedstawione są cechy języków iberyjskich pochodzące z substratu iberyjskiego. Omówiona zostaje zasada konieczności ewolucji oraz praw głosowych. Wreszcie podane zostają najważniejsze prawa głosowe w hiszpańskim i innych językach iberoromańskich, które doprowadzają do powstania ich współczesnych form. Na końcu omówiona jest ewolucja niektórych innych podsystemów, w szczególności gramatykalizacja, powstanie nowych kategorii gramatycznych a także kwestia zapożyczeń.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Absolwentma wiedzę na temat pochodzenia języka hiszpańskiego i innych języków Półwyspu Iberyjskiego.
Kryteria oceniania
Aktywna obecność na zajęciach.
Praktyki zawodowe
-
Literatura
Badia i Margarit, A., Gramática histórica catalana, Barcelona 1951
Coşeriu, E. Sincronía, diacronía e historia, Montevideo 1958
García de Diego, V., Elementos de gramática histórica gallega, 2015
Lapesa, R. Historia de la lengua española, Madrid 1984
Menéndez Pidal, R., Manual de gramática histórica española, Madrid 1985
Perlin, J. Metodologia językoznawstwa diachronicznego, Warszawa 2004
Rodríguez Arados, F. R., Lingüística indoeuropea, Madrid 1975
Said Ali, M., Gramática histórica da língua portuguesa, Rio de Janeiro 2017
Zamora Vicente, A. Dialectología española, 2 ed., Madrid l979
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: