Logika i semiotyka 3224-Z5LOGSEM
Po ukończeniu kursu, uczestnicy zajęć: 1) znają symbolikę logiczną; 2) znają pojęcie wnioskowania i wiedzą, na czym polega logiczny schemat wnioskowania; 3) znają kryteria odróżniania języka logiki od języka naturalnego; 4) posiadają podstawowe wiadomości z zakresu semantyki językoznawczej; 5) wiedzą, w jaki sposób należy poprawnie definiować jednostki języka naturalnego; 6) wiedzą, czym jest semiotyka i jakie są jej rodzaje; 7) znają różne sposoby rozumienia znaku; 8) wiedzą, jaka jest relacja między znakiem, znaczeniem a systemem; 9) dysponują podstawową wiedzą z zakresu semiotyki kultury; 10) umieją rozróżniać spójniki zdaniowe i inne symbole logiczne; 11) potrafią zapisać relacje między zdaniami w Klasycznym Rachunku Zdań; 12) umieją przeformułować proste zdania zapisane w języku naturalnym na zdania
z symbolizacją logiczną, i odwrotnie; 13) umieją rozpoznać i zapisać relacje jednostek języka naturalnego z zakresu semantyki językoznawczej 14) potrafią sformułować poprawny sylogizm oraz 15) potrafią rozpoznać błędy formalne w zapisie nieprawidłowego wnioskowania; 16) potrafią podać różne sposoby rozumienia znaku.
LOGIKA:
1. Wnioskowanie: a) pojęcie wnioskowania; b) logiczne schematy wnioskowania.
2. Spójniki zdaniowe: a) negacja; b) koniunkcja; c) alternatywa; d) równoważność; e) implikacja.
3. Logika vs. język naturalny.
4. Logiczne modele wypowiedzi; symbolizacja zdań języka naturalnego.
5. Relacje jednostek języka naturalnego – semantyka językoznawcza.
6. Modele definiowania jednostek językowych.
SEMIOTYKA:
1. Ogólna teoria znaku.
2. Znak w propozycji Ch. S. Peirce’a, Ch. W. Morrisa, F. de Saussure’a, L. Hjelmslev’a.
3. Znaczenie i system.
4. Rodzaje semiotyk:
a) semiotyka teoretyczna; b) semiotyka jako metoda; c) semiotyka stosowana.
5. Semiotyka kultury; o znaczeniach nieartystycznych tekstów kultury.
6. Człowiek w uniwersum znaków.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu, uczestnicy zajęć: 1) znają symbolikę logiczną; 2) znają pojęcie wnioskowania i wiedzą, na czym polega logiczny schemat wnioskowania; 3) znają kryteria odróżniania języka logiki od języka naturalnego; 4) posiadają podstawowe wiadomości z zakresu semantyki językoznawczej; 5) wiedzą, w jaki sposób należy poprawnie definiować jednostki języka naturalnego; 6) wiedzą, czym jest semiotyka i jakie są jej rodzaje; 7) znają różne sposoby rozumienia znaku; 8) wiedzą, jaka jest relacja między znakiem, znaczeniem a systemem; 9) dysponują podstawową wiedzą z zakresu semiotyki kultury; 10) umieją rozróżniać spójniki zdaniowe i inne symbole logiczne; 11) potrafią zapisać relacje między zdaniami w Klasycznym Rachunku Zdań; 12) umieją przeformułować proste zdania zapisane w języku naturalnym na zdania
z symbolizacją logiczną, i odwrotnie; 13) umieją rozpoznać i zapisać relacje jednostek języka naturalnego z zakresu semantyki językoznawczej 14) potrafią sformułować poprawny sylogizm oraz 15) potrafią rozpoznać błędy formalne w zapisie nieprawidłowego wnioskowania; 16) potrafią podać różne sposoby rozumienia znaku.
Kryteria oceniania
Sprawdzenie umiejętności rozwiązywania zadań z zakresu logiki i semantyki językoznawczej oraz wiedzy przekazanej na wykładach;
sprawdzian śródsemestralny pisemny: relacje między zdaniami (klasyczny rachunek zdań) i semantyka językoznawcza
egzamin końcowy ustny: materiał przekazany na zajęciach, z wyłączeniem semantyki językoznawczej
Literatura
Logika
Marciszewski, W.: Mała encyklopedia logiki. Wrocław 1988.
Stanosz, S.: Wprowadzenie do logiki formalnej. Podręcznik dla humanistów. Warszawa 2006.
Hołówka,T.: Kultura logiczna w przykładach. Warszawa 2006.
Kotarbiński, T.: Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk. Warszawa 1986
Ajdukiewicz, K.: Język i poznanie. T. I, II. Warszawa 1985.
Pierce, Ch. S .: Utrwalanie przekonań. W: H. Buczyńska. Pierce. Warszawa 1965, s. 107−127.
Gumański, L.: Wprowadzenie w logikę współczesną. Warszawa 1990.
Semiotyka
Barthes, R.: Mit i znak. Eseje. Wybór i słowo wstępne J. Błoński. Warszawa 1970.
Marchewka, F. S.: Semiotyka. Zarys teorii i jej rozwoju. Kalwaria Zebrzygowska 1996.
Semiotyka kultury. Wybór i opracowanie E. Janus. M. R. Mayenowa. Przedmowa S. Żółkiewski. Warszawa 1977.
Umberto, E.: Nieobecna struktura. Przeł. A. Weinsberg. P. Bravo. Warszawa 1996.
Wysłouch, S.: Literatura i semiotyka. Warszawa 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: