Animacja kultury 3222-32AK5W-N
W trakcie zajęć omawiane będą najważniejsze zagadnienia związane z animacją kultury. Zajmiemy się zarówno stroną teoretyczną – refleksją nad samym pojęciem, refleksjami które ono wywołuje, określeniem pola działań animacji, jak i stroną praktyczną – przyjrzymy się działaniom animującym ukraińską kulturę I nauczymy mechanizmów potrzebnych do samodzielnego zaprojektowania działania animacyjnego.
Nakład pracy studenta:
godziny kontaktowe (w sali) 30 godzin – 1 ECTS
przygotowanie do zajęć 15 godzin – 0,5 ECTS
przygotowanie do zaliczenia 15 godzin – 0,5 ECTS
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu studentka/student:
- zna i rozumie w zaawansowanym stopniu powiązania historii literatury z historią Ukrainy i historią kultury oraz powiązanie tych nauk z innymi naukami, w tym z historią filozofii (S1_W03)
- zna i rozumie zasady funkcjonowania ukraińskich instytucji z dziedziny kultury, polityki, gospodarki oraz życia społecznego (S1_W06)
- potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące ukraińskiej kultury od czasów najdawniejszych do współczesności z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów (S1_U01)
- potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie literaturoznawstwa i kulturoznawstwa ukraińskiego (S1_U06)
- potrafi planować i organizować pracę indywidualną oraz w zespole (S1_U10)
- potrafi samodzielnie planować i realizować własne uczenie się przez całe życie (S1_U11)
- jest gotów do uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych (S1_K02)
Kryteria oceniania
metody weryfikacji efektów kształcenia:
projekt indywidualny 40%
projekt grupowy 40%
kontrola bieżącego przygotowania 20%
Zaliczenie przedmiotu w formie projektu animacyjnego. Kryteria oceny przedstawione są w formie progów procentowych:
60% - 68% - 3 (ocena dostateczna)
69% - 77% - 3+ (ocena dostateczna plus)
78% - 86% - 4 (ocena dobra)
87% - 95% - 4+ (ocena dobra plus)
96% - 98 % - 5 (ocena bardzo dobra)
99% -100% - 5 !(ocena bardzo dobra z wykrzyknikiem)
Przy zaliczeniach stosuje się następujące kryteria:
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty – 5,0 (ocena bardzo dobra)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z niewielką liczbą błędów lub nieścisłości – 4,5 (ocena dobra plus)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych (mniej istotnych) aspektów – 4,0 (ocena dobra)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów oraz z istotnymi nieścisłościami – 3,5 (ocena dostateczna plus)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem istotnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami – 3,0 (ocena dostateczna plus)
- brak osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia – 2,0 (ocena niedostateczna)
Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu/dopuszczenia do egzaminu jest obecność na zajęciach (zgodnie z Regulaminem Studiów na UW).
Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca.
Forma zaliczenia zajęć, na których student był nieobecny jest wyznaczana przez wykładowcę.
Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu.
Literatura
Godlewski G., Kurz I., Mencwel A., Wójtowski M., Animacja kultury. Doświadzenie I przyszłość, Warszawa 2002.
Gwóźdź A., Nieracka-Ćwikiel A., Media, ciało, pamięć. O współczesnych tożsamościach kulturowych, Warszawa 2006.
K. Sekutowicz, Monitorowanie i ewaluacja, w: praca zbiorowa, Wiedza i doświadczenie, Zarządzanie, planowanie i ocenia własnych działań, moduł 1, ss. 57-82, Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce, Warszawa, 2006
B. Idzikowski, Wyznaczniki ról zawodowych animatorów kultury, [w:] J. Żebrowski (red.), Animacja kulturalna i społeczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2003
K. Burakowska, O animacji kulturalnej i animatorach. Refleksje praktyka (głos w dyskusji), [w:] J. Żebrowski (red.), Animacja kulturalna i społeczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2003
M. Grabowska, T. Szawiel, Budowanie demokracji, rozdział 3: Społeczeństwo obywatelskie, punkt Społeczeństwo obywatelskie a kapitał społeczny, s. 131-134.
D. Głażewska, T. Schimanek, B. Tokarz (red.), Fundraising to sztuka, której można się nauczyć, Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce, Warszawa 2005.
Projekty kulturalne - krok po kroku, Urząd Komitetu Integracji Europejskiej i Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2004
Łuszczek M., Ptasińska U., Jak przetworzyć miejsce. Podręcznik kreowania przestrzeni publicznych, Warszawa 2009.
Pacholak K., Podaj dalej. 100 pomysłów Młodych Menedżerów Kultury, Warszawa 2010
Białek-Graczyk M., Inspiracja – aktywacja, Warszawa 2004.
Latoch-Zielińska, Animacja działan kulturalnych. Wyzwania współczesności, Warszawa 2010.
Jedlewska B., Skrzypczak B., Dom kultury XXI wieku – wizje niepokoje, rozwiązania, Warszawa 2009.
D. Lalak, Badania aktywizujące; S. Kawula, Diagnoza społeczna, (w:) D. Lalak, T. Pilch, Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, Żak, Warszawa 1999.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: