Klasyfikacja zaburzeń mowy 3007-L1B1KZ
Student zyskuje informacje na temat polskich i międzynarodowych klasyfikacji zaburzeń mowy. Zyskuje informacje na temat przyczyn zróżnicowania terminologicznego w logopedii, różnic w sposobie klasyfikacji zaburzeń, przydatności różnych sposobów klasyfikacji zaburzeń mowy. Rozpatrywane są przyczyny różnego podejścia do klasyfikacji opisywanych zaburzeń.
W cyklu 2023Z:
Przedmiot służy przekazaniu studentom informacji na temat klasyfikacji zaburzeń mowy. Student zapoznaje się z funkcjonującymi w literaturze fachowej zasadami klasyfikacji zaburzeń mowy i uczy się porównywać istniejące klasyfikacje. |
W cyklu 2024Z:
Przedmiot służy przekazaniu studentom informacji na temat klasyfikacji zaburzeń mowy. Student zapoznaje się z funkcjonującymi w literaturze fachowej zasadami klasyfikacji zaburzeń mowy i uczy się porównywać istniejące klasyfikacje. |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
WIEDZA
- student zna różne ujęcia terminu dyslalia, rozumie różnice w podejściach objawowym
- zna i rozumie klasyfikację przyczynową I. Styczek,
- zna i rozumie klasyfikację objawową L. Kaczmarka;
- zna i rozumie klasyfikację językoznawczą J. T. Kani
- zna i rozumie klasyfikację logopedyczną S. Grabiasa;
- zna i rozumie klasyfikację etiologiczną H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya
- zna i rozumie klasyfikacje międzynarodowe (ICD, DSM)
UMIEJĘTNOŚCI
Student potrafi scharakteryzować i porównać różne klasyfikacje zaburzeń mowy
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student rozumie konieczność poszerzania wiedzy dotyczącej funkcjonujących klasyfikacji zaburzeń mowy i jej znaczenie dla tworzenia zespołów diagnostyczno-terapeutycznych złożonych z absolwentów różnych ośrodków kształcenia specjalistów-logopedów.
Kryteria oceniania
Obecność na wykładzie (dopuszczalna 1 nieobecność).
Zaliczenie pisemne.
2,0 (ndst) więcej niż 1 dopuszczalna nieobecność, odpowiedzi zawierające średnio poniżej 50% wymaganych treści
3,0 (dost) Nie więcej niż 1 dopuszczalna nieobecność, odpowiedzi zawierające od 51 do 60% wymaganych treści
3,5 (ddb) Nie więcej niż 1 dopuszczalna nieobecność, odpowiedzi zawierające od 61 do 70% wymaganych treści
4,0 (db) Nie więcej niż 1 dopuszczalna nieobecność, odpowiedzi zawierające od 71% do 80% wymaganych treści
4,5 (pdb) Nie więcej niż 1 dopuszczalna nieobecność, odpowiedzi zawierające od 81% do 90% wymaganych treści
5,0 (bdb) Nie więcej niż 1 dopuszczalna nieobecność, odpowiedzi zawierające od 91% do 100% wymaganych treści
Literatura
Czaplewska E., 2012, Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji, [w:] Czaplewska E., Milewski S. (red.), Diagnoza logopedyczna Podręcznik akademicki, wyd. GWP, Gdańsk.
Emiluta-Rozya D., 2008, Modyfikacja Zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] Porayski-Pomsta J. (red.), Diagnoza i terapia w logopedii, wyd. Dom Wydawniczy „Elipsa”, Warszawa.
Grabias S., 1994, Logopedyczna klasyfikacja zaburzeń mowy, „Audiofonologia”, t. VI., s. 7-22.
Grabias S., 1996, Typologie zaburzeń mowy. Narastanie refleksji logopedycznej, „Logopedia”, nr 23, s. 79-90.
Kaczmarek L., 1975, Korelacyjna klasyfikacja zaburzeń słownego i pisemnego porozumiewania się, „Logopedia”, nr 12.
Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Podręcznik akademicki, Grabias S., Kurkowski Z., UMCS, Lublin 2012.
Logopedyczne i psychologiczne aspekty diagnozowania zaburzeń mowy , Jauer-Niworowska O., Emiluta-Rozya D. (red.), wyd. APS, Warszawa 2021.
Kania J.T., 1982, Podstawy językoznawczej klasyfikacji zaburzeń mowy, [w:] Kania J. T., Szkice logopedyczne, Warszawa, s. 9-25.
Mierzejewska H., Przybysz-Piwko M., 1997, Rozważania na temat terminologii logopedycznej, [w:] Mierzejewska H., Przybysz-Piwko M., Rozwój poznawczy i rozwój językowy dzieci z trudnościami w komunikacji werbalnej”, wyd. DIG, Warszawa.
Mierzejewska H., Przybysz-Piwko M., 1997, Terminologia w opisie i interpretacji zaburzeń mowy, [w:] Mierzejewska H., Przybysz-Piwko M, Mózgowe porażenie dziecięce Problemy mowy, wyd. DIG, Warszawa.
Ostapiuk B., 1997, Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego-propozycja terminów i klasyfikacji, „Audiofonologia”, t. X, s.118-136.
Styczek I., 1981, Logopedia (wyd. 3.), wyd. PWN, Warszawa.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: