Teorie krytyczne: teatr i performans 3002-KON2022K9
Zrąb programu wyznaczają – dziś już klasyczne – kategorie teatralne, takie jak aktor, publiczność czy rekwizyt, które jednocześnie nazywają szczególne realia działania teatru i pozostają kategoriami opisu życia społecznego. Każda z tych kategorii będzie omawiana, definiowana czy też dekonstruowana przy użyciu różnych perspektyw badawczych i teoretycznych współczesnej humanistyki.
Podejmiemy dyskusję nad następującymi blokami:
1. przestrzeń – publiczne/prywatne
2. publiczność – partycypacje
3. akcja – polityczność
4. aktor/ka – podmiotowość/tożsamość
5. rekwizyt – żywe/martwe
6. czas – pamięć/historia
Wymienione zagadnienia będą omawiane na podstawie lektur poświęconych zarówno historycznym formacjom teatralnym, jak i zjawiskom i artystom współczesnym.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
- umiejętność czytania i budowania teorii
- orientacja w najważniejszych teoriach z pola humanistyki w odniesieniu do teatru, performansu i widowiska
- rozumienie związków między myśleniem teoretycznym a praktyką artystyczną
- umiejętność dyskutowania i ustnego prezentowania swoich pomysłów
Kryteria oceniania
Aktywność na zajęciach i praca zaliczeniowa w formie prezentacji (80%), frekwencja (20%). Przekroczenie progu 1/3 nieobecności prowadzi do skreślenia z listy.
Literatura
Wybrana literatura:
(prowadząca zapewnia dostęp do lektur)
Giorgio Agamben, Nagość, w: tegoż, Nagość, tłum. Krzysztof Żaboklicki, W.A.B., Warszawa 2010, s. 66–99.
Maaike Bleeker, Visuality in the Theatre: The Locus of Looking, Palgrave Macmillan, New York 2008.
Bill Brown, "Thing Theory", "Critical Inquiry" 2001 nr 28/1.
Susan Glenn, "Kobiecy spektakl. Teatralne korzenie nowoczesnego feminizmu", tłum. A. Łuksza, "Almanach Antropologiczny/Communicare" nr 6, 2017.
Frantz Fanon, Czarna skóra, białe maski, przeł. Lena Magnone, w: Studia postkolonialne nad kulturą i cywilizacją polską, red. Krzysztof Stępnik, Dariusz Trześniowski. UMCS, Lublin 2010.
Jack Halberstam, "Przedziwna sztuka porażki", tłum . Mikołaj Denderski, Krytyka Polityczna, Warszawa 2018.
Denis Kennedy, The Spectator and the Spectacle: Audiences in Modernity and Postmodernity, Cambridge University Press, New York 2009.
Bojana Kunst, Jak czas może wywłaszczać: o trwaniu i ruchu we współczesnym performansie, “Didaskalia” nr 115/116, czerwiec–sierpień 2013, s. 62–67.
Achille Mbembe, "Polityka wrogości. Nekropolityka", tłum. K. Bojarska, U. Kropiwiec, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2018.
Grzegorz Niziołek, Resentyment jako eksperyment, „Didaskalia” nr 112, 2012, s. 45–53.
Jennifer Parker-Starbuck, Animal Ontologies and Media Representations: Robotics, Puppets, and the real War House, "Theatre Journal" 65.3, 2013.
Jacques Ranciere, Widz wyemancypowany, tłum. Adam Ostolski, “Krytyka Polityczna” nr 13, 2007, s. 310–319.
Joseph Roach, "Cities of the Dead: Circum-Atlantic Performance", Columbia University Press, New York 1996.
Polly Savage, "Gry dla publiczności. Maski w galeriach i muzeach", tłum. A. Łuksza, w: "Paradoksy maski. Antologia", red. W. Dudzik, PWN, Warszawa 2018.
Rebecca Schneider, "Pamiętając feministyczną re-mimesis", tłum. D. Sosnowska, "Almanach Antropologiczny/Communicare" nr 6, 2017.
Diana Taylor, "Performans", tłum. M. Borowski, M. Sugiera, Univeristas, Kraków 2018.
David Wiles, Krótka historia przestrzeni teatralnych, tłum. Łukasz Zaremba, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: