Patryk Vega, incele, disco polo 3002-KON2021K46
Konwersatorium poświęcone jest obrazom klas ludowych w polskiej popkulturze po 1989 roku. Wybranym przykładom filmów, seriali, programów telewizyjnych, tekstów i obrazów cyfrowych będziemy przyglądać się w kontekście przemian politycznych, obyczajowych i medialnych ostatnich trzech dekad. Będziemy badać, w jaki sposób formy i logiki narracyjne obrazów osadzone są w strukturach władzy. Analizie poddamy m.in. zagadnienie przemocy symbolicznej, strukturę sfery publicznej i miejsca wybranych reprezentacji w hierarchii przestawień oraz klasę krzyżującą się z płcią i seksualnością. Dystynkcja będzie nas interesować również jako siła kształtująca strategie odbiorcze i postawy estetyczne.
Ponadto, celem zajęć jest sproblematyzowanie różnych współczesnych podejść wobec kultury popularnej, autorstwa zarówno polskich, jak i zagranicznych badaczy i badaczek.
Wybrane zagadnienia: kultura popularna a ideologia; przemiany obrazu wsi po 1989; disco polo, klasa, gender trouble; reality tv a klasa; upłciowione stereotypy klasowe; formy męskości – kino Patryka Vegi; formy męskości – incele; wstyd i klasa – cringe; nędzne obrazy – spam i viral; retromania
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Efekty uczenia się:
K_W04, K_W05, K_W06, K_U01, K_U02, K_U03, K_K01, K_K02, K_K03.
Wiedza: absolwent/absolwentka zna i rozumie
- w stopniu pogłębionym wybrane aspekty kultury polskiej związane z samodzielnie obraną drogą badawczą
- metodologie nauk o kulturze i powiązane z nimi metody badawcze
- główne tendencje rozwojowe nauk o kulturze w Polsce i na świecie
Umiejętności: absolwent/absolwentka potrafi
- wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych oraz właściwie i twórczo prezentować ich wyniki
- interpretować zgromadzony materiał uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny
- określać znaczenie medialnego charakteru praktyk i przekazów kulturowych dla ich treści i funkcji
Kompetencje społeczne: absolwent/absolwentka jest gotowa do
- krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści
- przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów
- dostrzegania wagi refleksji kulturoznawczej dla życia społecznego i dostrzegania konieczność jej rozwoju
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia zajęć jest:
- obecność na zajęciach;
- lektura tekstów;
- aktywność na zajęciach (udział w dyskusji);
- prezentacja case study
Student/studentka może mieć dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze. Każdą kolejną nieobecność należy zaliczyć podczas dyżuru. Warunkiem zaliczenia zajęć jest frekwencja powyżej 60%. Nieobecności przekraczające 1/3 liczby zajęć są podstawą niezaliczenia.
Metody dydaktyczne: wspólna lektura i interpretacja tekstów, analiza materiałów wizualnych, moderowana dyskusja.
Literatura
Wybrana literatura:
*Pierre Bourdieu, Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia, przeł. P. Biłos, Scholar, Warszawa 2006.
*Melissa Dahl, Cringeworthy. A Theory of Awkwardness, Portfolio, New York 2018.
*Mark Fisher, Realizm kapitalistyczny. Czy nie ma alternatywy?, przeł. A. Kalarus, Instytut Wydawniczy Książka i Praca, Warszawa 2020.
*Maria Janion, Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś, Tower Press, Gdańsk 2000.
*Dorota Masłowska, Jak przejąć kontrolę nad światem nie wychodząc z domu, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2017.
*Angela Nagle, Kill All Normies. Online Culture Wars From 4chan and Tumblr to Trump and the Alt-right, Zero Books, Winchester 2017.
*Simon Reynolds, Jak popkultura żywi się własną przeszłością, przeł. Filip Łobodziński, Kosmos Kosmos, Warszawa 2018.
*Bev Skeggs, Helen Wood, Spectacular Morality. „Reality” Television, Individualisation and the Remaking of the Working Class, w: The Media and Social Theory, red. D. Hesmondhalgh, J. Toynbee, Routledge, London 2008, s. 177–193.
*Amia Srinivasan, The Right To Sex, Bloomsbury Publishing, London 2021.
*Hito Steyerl, W obronie nędznego obrazu, przeł. Ł. Zaremba, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa”, 3 (2013), s. 101-105.
*Hito Steyerl, Spam Ziemi. O wycofaniu się z reprezentacji, przeł. Ł. Zaremba, „Widok. Teorie i praktyki kultury wizualnej”, 5 (2014).
UWAGA: Szczegółowa lista lektur zostanie podana na pierwszych zajęciach.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: