MS3 - Moduł specjalnościowy 3, Warsztat pracy animatora-doradcy 2300-MS3-AKD
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
Efekty kształcenia
Wiedza:
Student
- zna główne koncepcje teoretyczne dotyczące modelu kultury popularnej,
- orientuje się w mechanizmach mediatyzacji kultury i zna podstawowe modele aktu komunikacyjnego
- zna style negocjacji i strategie, oraz rodzaje mediacji
- powtórzy i zaktualizuje wiedzę z zakresu dydaktyki ogólnej
- zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu technik i systemów wizualnych w stopniu pozwalającym na praktyczne stosowanie ze zrozumieniem wybranych narzędzi technicznych i komputerowych służących do wizualnego opisu i poznania rzeczywistości społecznej,
- zna wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące podstawową wiedzę ogólną z zakresu rozwoju zawodowego tworzących podstawy teoretyczne oraz wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej, właściwe dla rozwoju zawodowego i doradztwa zawodowego,
Umiejętności:
- ma umiejętność analizowania, diagnozowania i prognozowania prawidłowości przebiegu procesu komunikacji medialnej;
- umie rozpoznać relację pomiędzy specyfiką danego środka przekazu a specyfiką kultury w jakiej funkcjonuje;
- potrafi przeanalizować aspekty ikoniczne i audiosferyczne kultury popularnej;
- potrafi porównać i wskazać zależności pomiędzy poszczególnymi segmentami kultury współczesnej (np. kulturą młodzieżową a tzw. kulturą kanoniczną, subkulturą, kulturą alternatywną a kulturą dominującą;
- ma umiejętność analizowania, diagnozowania i prognozowania prawidłowości przebiegu procesu komunikacji interpersonalnej, negocjacji i mediacji,
-analizuje i projektuje własne działania w przebiegu procesu negocjacji i mediacji,
- przygotuje program edukacyjny – ogólny opis programu i zapisy szczegółowych scenariuszy zajęć,
- przeprowadzi fragment zajęć według przygotowanego scenariusza
Kompetencje społeczne
- potrafi rzeczowo argumentować i jest otwarty na dialog,
- zna społeczną specyfikę mediów,
- dokonuje oceny własnych kompetencji z perspektywy podejmowania działań pedagogicznych.
Kryteria oceniania
Każdy element składowy Modułu kończy się zaliczeniem na ocenę. Jeżeli wszystkie oceny składowe są pozytywne, średnia z nich jest oceną z egzaminu modułowego. Ocena niedostateczna z elementu składowego modułu oznacza konieczność jej poprawy w sesji poprawkowej.
Literatura
Agryle M.: Psychologia stosunków międzyludzkich, PWN;
Bańka, A. (2002). Rozwój zawodowy i doradztwo zawodowe. w: Psychologia. Podręcznik akademicki. Psychologia ogólna. Tom 3. J. Strelau (red.) Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Ministerstwo Psychologiczne
Bobrowicz M.: Mediacja. Jestem za, Oficyna Wolters Kluwer.
Brzezińska, A. (2003). Pojęcie zmiany rozwojowej. w: Psychologia. Podręcznik akademicki.
Cialdini R.B.: Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP.
Psychologia ogólna. Tom 1. J. Strelau (red.) Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
Day C. Rozwój zawodowy nauczyciela. Uczenie się przez całe życie, tłum . J Michalak, GWP, Gdańsk 2004.
Fiske, R., Zrozumieć kulturę popularną, Kraków 2010;
Fisher R., Ury W.: Dochodząc do tak. Negocjowanie bez poddawania się, PWE.
Hamer H.: Rozwój umiejętności społecznych, Wydawnictwo Veda. Guichard, J., Huteau, M. (2005). Psychologia orientacji i poradnictwa zawodowego. Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls
Komorowska, H, O programach prawie wszystko; Biblioteka nauczyciela WSiP W-wa1999
Kłoskowska, A., Społeczne ramy kultury, Warszawa 1972
Krajewski, M., Kultury kultury popularnej, Poznań 2003;
Leary M., Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, Gdańsk, GWP.
Lewenstein B., Schindler J., Skrzypiec R.: Partycypacja społeczna i aktywizacja w rozwiązywaniu problemów społeczności lokalnych, Warszawa 2010
McLuhan, M., Galaktyka Gutenberga, Warszawa 2017;
Miłosz, Cz., [red.] Kultura masowa, Kraków 2002;
Moore Ch.: Mediacje. Praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Wolters Kluwer 2009
Nowak, J., Polityki sieciowej popkultury, Lublin 2017;
Olechnicki, K., Szlendak, T. Nowe praktyki kulturowe Polaków. Megaceremoniały i subświaty, Warszawa 2017;
Pęczak, M., Od odświętności do codzienności – muzyka jako audiosfera współczesnego świata, „Kultura współczesna. Teoria – interpretacja – praktyka” 2017, nr 3;
Porębski, M., Ikonosfera, Warszawa 1972;
Postman, N., Zabawić się na śmierć, Warszawa 2002
Sztuka nauczania t. 1 Czynności nauczyciela (red: Krzysztof z Kruszewski) PWN Warszawa 2002
Pedagogika w pokoju nauczycielskim (red.: Krzysztof Kruszewski) WSiP Warszawa 2000
Townend A., Jak doskonalić asertywność, Zysk i S-ka.
Wills-Brandon C., Jak mówić NIE i budować dobre związki, Wydawnictwo ATEXT.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: