Kształcenie profesjonalnych umiejętności komunikacyjnych (spec. IP) 2102-M-Z4KPUK-IP
W wyniku kształcenia student poznaje podstawowe pojęcia lingwistyki i socjolingwistyki, składniki kompetencji językowej według Noama Chomsky’ego (kreatywność, gramatyczność, akceptabilność), różnicę między kompetencją językową a kompetencją komunikacyjną, komponenty kompetencji językowej (gramatyczny, socjolingwistyczny, strategiczny, dyskursywny). W trakcie kształcenia przedstawione zostają zasady konstruowania wystąpień publicznych i wypowiedzi pisemnych. Student poznaje podstawowe typy i zasady konstrukcji wypowiedzi pisemnych/wystąpień publicznych (perswazyjne, negocjacyjne, konsultacyjne). Studenci przyswajają zasady formułowania przemówień informacyjnych (przemówienia opisowego ścisłego, przemówienia definiującego, przemówienia ścisłego dowodowego, przemówienia metodologiczno-instruktażowego). Kształcenie obejmuje również wiedzę z zakresu najnowszych tendencji w nauce o komunikowaniu i manipulacji językowej– Neurolingwistycznego Programowania NLP i metaprogramów.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po zakończonych zajęciach student:
K_W01 - zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu lingwistyki i socjolingwistyki.
K_W06 - zna i rozumie zasady mechanizmów społeczno-politycznych związanych z komunikowaniem.
K_W09 - zna i rozumie mechanizmy komunikowania politycznego i ich znaczenie dla kompetencji komunikacyjnych.
K_U04 - potrafi posługiwać się regułami dotyczącymi komunikowania oraz wskazać ich przydatność w typowych i nietypowych sytuacjach profesjonalnych. Potrafi redagować przekazy informacyjne adekwatne do potrzeb nauki, edukacji, biznesu, administracji oraz życia codziennego.
K_K02 - jest gotów do wyznaczania priorytetów służących realizacji określonego przez siebie samodzielnego zadania - projektu.
K_K03 - jest gotów do reprezentowania zróżnicowanych interesów grup społecznych, poprzez prawidłowe konstruowanie wystąpień publicznych i wypowiedzi pisemnych
K_K05 - jest gotów do prawidłowego identyfikowania, rozstrzygania dylematów (w tym etycznych) dotyczących komunikowania się.
Efekty uczenia zdefiniowane dla specjalności
Po zakończonych zajęciach student:
S4_W01 - zna i rozumie znaczenie teorii informacji dla procesu komunikowania się.
S4_W02 - zna i rozumie reguły dotyczące komunikowania, jak również podmioty komunikowania politycznego i relacje między nimi. Potrafi odróżnić kompetencję językową od kompetencji komunikacyjnej.
S4_W04 - zna i rozumie w pogłębionym stopniu mechanizmy działania politycznego, ze szczególnym uwzględnieniem teorii i praktyki komunikowania. Ma wiedzę o zasadach przygotowywania wystąpień publicznych i wypowiedzi pisemnych różnego typu.
S4_K01 - jest gotów do kompleksowego, efektywnego, kreatywnego i rzetelnego realizowania zadań w obszarze komunikowania politycznego, z wykorzystaniem nowych technologii. Potrafi wskazać nowe tendencje w zakresie nauki o komunikowaniu.
S4_K02 - jest gotów do bycia świadomym wpływu działań komunikacyjnych, dzięki pogłębionym kompetencjom komunikacyjnym.
S4_U04 - potrafi przetworzyć uzyskaną ze źródeł tradycyjnych i nowoczesnych informację na formę przekazu zgodnego z potrzebami instytucji zamawiającej informację.
Kryteria oceniania
Podstawą do wystawienia oceny jest przygotowanie projektu (zadania przeznaczonych do samodzielnego wykonania poza salą dydaktyczną). Ocena za uczestnictwo w konwersatorium jest również wynikiem uzyskanych przez studenta punktów łącznie z obecności, aktywności.
Skala ocen:
Poniżej 50% - ocena ndst.
Między 51 a 60% - ocena dst
Między 61 a 70% - ocena dst +
Między 71 a 80% - ocena db
Między 81 a 90% - ocena db +
Między 91 a 100% - ocena bdb
Literatura
Obowiązkowa
Cisek S., Januszko-Szakiel A., Zawód infobroker. Polski rynek informacji, Warszawa 2015.
Dobek-Ostrowska B., Wiszniowski R., Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wprowadzenie, Wrocław 2007.
Fiske, J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 1999.
Głodowski, Komunikowanie interpersonalne, Warszawa 2001.
Hogan K., Psychologia perswazji. Strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi, Warszawa 2005.
Iłowiecki M., Krzywe zwierciadło. O manipulacji w mediach, Lublin 2003.
Kula H.M., Propaganda współczesna. Istota – właściwości, 2005.
Młyniec E., Opinia publiczna. Wstęp do teorii, Poznań – Wrocław 2002.
Pratkanis A., Aronson E. – Wiek propagandy. Używanie i nadużywanie perswazji na co dzień, Warszawa 2003.
Wiszniewski A., Sztuka mówienia, Katowice 2003.
Uzupełniająca
Aronson E., Człowiek istota społeczna, Warszawa 1995.
Chambers J. K., Sociolinguistic Theory: Linguistic Variation and Its Social Significance. Malden 2009.
Dyoniziak R., Sondaże a manipulowanie społeczeństwem, Toruń 2004.
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2006.
Ociepka B., Opinia publiczna, [w:] B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka – Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997.
Wybrane numery rocznika „Socjolingwistyka”.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: