Historia literatury francuskiej 4102-4M1S-HLF-2
Konwersatorium ma na celu przedstawienie obecności krótkich form narracyjnych w literaturze francuskiej, takich jak bajka, baśń, nowela i esej. Dla każdego z tych gatunków zostanie przedstawiona jego historia w obrębie literatury Francji (oraz, w ograniczonym zakresie, w innych literaturach francuskojęzycznych i europejskich) – ze wskazaniem gł. przedstawicieli oraz ich twórczości. Poza aspektem czysto historycznym, istotnym elementem konwersatorium jest podejście dydaktyczne do literatury, tak aby poprzez zdobycie umiejętności doboru tekstów literackich (oraz innych dokumentów związanych z literaturą) jako materiału nauczania włączać je w sposób efektywny do dydaktyki języka francuskiego jako obcego.
Zostają omówione specyficzne cechy bajki, baśni, noweli i eseju, umożliwiające wykorzystanie tych form w procesie glottodydaktycznym tak aby osiągnąć jak najlepsze efekty w kształceniu kompetencji kulturowych i językowych.
Kolejne etapy:
- lektura i analiza wybranych utworów wybitnych twórców tych gatunków, jak np. La Fontaine, Perrault, Maupassant, Sartre, Camus Montaigne, Voltaire, Baudelaire, Verlaine ;
- bajka : historia i charakterystyka gatunku (rodowód starożytny), postaci zwierzęce, dydaktyzm i elementy satyry, znaczenie uniwersalne bajki, status bajki w procesie nauczania języka obcego, propozycje ćwiczeń (La Fontaine, Le Loup et l’Agneau);
- baśń : historia i charakterystyka gatunku (źródła ludowe, przekazy ustne), cudowność i znaczenie uniwersalne oraz międzykulturowe baśni, stałe elementy budowy i treści (formuły rozpoczynające i kończące, próby, przedmioty magiczne), propozycje wykorzystania w nauce języka francuskiego (Perrault, Les Fées);
- nowela – realistyczna, fantastyczna i kryminalna, podstawowe cechy gatunku noweli, konstrukcja (punkt kulminacyjny), różnorodność tematyczna i formalna, pojęcie fantastyki, główne wyznaczniki literatury kryminalnej, wskazanie na przydatność wykorzystania noweli jako materiału nauczania języka obcego (min. Boulanger, Les gants; Owen, Taurobole; Boileau-Narcejac, Un homme comme les autres);
- esej - historia i charakterystyka gatunku, subiektywizm, różnorodność tematyczna, propozycje ćwiczeń (Pennac, Comme un roman, fragment).
Nakład pracy studenta:
– 30 godzin uczestnictwa w konwersatorium (tzw. kontaktowych),
– 60 godzin pracy własnej (przygotowanie pracy zaliczeniowej, przygotowanie do egzaminu, praca konieczna do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się).
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
• umieć osadzić utwór literacki (spośród krótszych form narracyjnych – bajka, baśń, nowela, esej) w rzeczywistości literacko-cywilizacyjnej Francji z uwzględnieniem elementów historycznych;
• potrafi dokonać analizy (ustnej i/lub pisemnej) wybranego utworu literackiego lub jego fragmentu posługując się określonym aparatem pojęć teoretyczno-literackich;
• umie wykorzystać tekst literacki do pracy nad rozwijaniem kompetencji językowych,
• potrafi – stosując odpowiednie kryteria doboru – zaprojektować włączanie tekstów literackich (i innych materiałów zw. z literaturą ) do procesu glottodydaktycznego, tak aby w efektywny sposób połączyć kształcenie kompetencji językowych i kulturowych.
Kierunkowe efekty kształcenia
Wiedza:
K_W01 : ma uporządkowaną podst. wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku, tj. filologia, nauczanie języka francuskiego, zorientowaną na zastosowanie praktyczne w nauczaniu języka francuskiego
K_W02 : ma uporządkowaną podst. wiedzę , obejmującą wybrane obszary z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, zorientowaną na zastosowania praktyczne w wybranej sferze działalności
K_W03 : zna podstawową terminologię z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla nauczania języków obcych (glottodydaktyki)
Umiejętności
K_U09: posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania wniosków
K_U10 : potrafi porozumiewać się, z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych, ze specjalistami w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla glottodydaktyki, w języku polskim i języku obcym
K_U11 : posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim i języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla glottodydaktyki, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podst. ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł
K_U12 : posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych, w języku polskim i języku obcym, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł
Kompetencje społeczne
K_K02 : potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
K_K03: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
K_K05 : ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy
Kryteria oceniania
1. Zaliczenie konwersatorium na podstawie obecności i aktywności na zajęciach, ocena końcowa na podstawie oceny pracy semestralnej.
Dopuszczalne są cztery nieobecności w semestrze, przekroczenie tego limitu skutkuje skreśleniem studenta z listy grupy, niemożnością podejścia do egzaminu oraz koniecznością powtarzania przedmiotu.
2. Na egzaminie wymagana jest:
– znajomość zagadnień omawianych podczas konwersatorium;
– znajomość lektur obowiązkowych;
– przygotowanie własnej wypowiedzi na temat wybranej francuskiej powieści współczesnej. Wybór powieści jest uzgadniany z wykładowcą-egzaminatorem.
Zaliczenie na ocenę – na podstawie pracy semestralnej: fiszka pedagogiczna przedstawiająca wykorzystanie tekstu literackiego (lub innego dokumentu /materiału zw. z literaturą) w nauczaniu języka francuskiego.
Po uzyskaniu zaliczenia konwersatorium, studenci podchodzą do egzaminu, którego materiał obejmuje epikę francuską: powieść (sem. zimowy II roku studiów) oraz krótkie formy narracyjne (sem. letni II roku studiów).
Praktyki zawodowe
nie ma
Literatura
Opracowania :
1.Adam J.-M. (1991), Langue et littérature, Paris, Hachette
2.Albert M.-C., Souchon M. (2000), Les textes littéraires en classe de langue, Paris, Hachette
3.Aron P., Viala A. (2005), L’enseignement littéraire, Paris, PUF
4.Benamou M. (1971), Pour une nouvelle pédagogie du texte littéraire, Paris, Hachette/Larousse
5.Cicurel F. (1991), Lectures interactives en langue étrangère, Paris, Hachette
6.Cuq J.-P., Gruca I. (2003), Cours de didactique du français langue étrangère et seconde, Grenoble, PUG
7.Duchesne A., Leguay T. (2001), Petite fabrique de littérature, Paris, Magnard
8.idem (1999), Lettres en folie. Petite fabrique de littérature 2, Paris, Magnard
9.Goldenstein J.-P. (1990), Entrées en littérature, Paris, Hachette
10.Janus-Sitarz A. (red.) (2008), Wartościowanie a edukacja polonistyczna, Kraków, Universitas
11.idem (2007), Szkolne spotkania z literaturą, Kraków, Universitas
12.idem (2004), Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury, Kraków, Universitas
13.idem (2004), Polonista w szkole. Podstawy kształcenia nauczyciela polonisty, Kraków, Universitas
14.Kozłowski A. (1991), Literatura piękna w nauczaniu języków obcych, Warszawa, WSiP
15.Naturel M. (1995), Pour la littérature. De l’extrait à l’oeuvre, Paris, CLE Int.
16.Papo E., Bourgain D. (1999), Littérature et communication en classe de langue, Paris, Didier
17.Peytard J. (dir.) (1982), Littérature et classe de langue, Paris, Hatier-Crédif
18.Poslaniec Ch. (2002), Vous avez dit “littérature”?, Paris, Hachette
19.Rodari G. (2001), Grammaire de l’imagination. Introduction à l’art d’inventer des histoires, s.l., Rue du Monde
20.Rouxel A. (1996), Enseigner la lecture littéraire, Rennes, Presses Universitaires de Rennes
21.Schmitt M.-P., Viala A. (1989), Faire lire, Paris, Didier
22.idem (1991), Savoir lire. Précis de lecture critique, Paris, Didier
23.Séoud A. (1998), Pour une didactique de la littérature, Paris, Didier
24.Vermeersch G. (2002), La petite fabrique d’écriture, Paris, Magnard
25.Vigner G. (1986), Lire: du texte au sens, Paris, CLE Int.
26.Hatier-Didier, collection „Séquences” : 14 volumes doubles (Vademecum du professeur et Anthologie de textes): la Nouvelle, le Récit de vie, la Lettre. le Récit de voyage, le Comique, la Chanson, le Texte de théâtre, le Fantastique, la Science-fiction, l’Enigme criminelle, l’Essai, la Fable, le Mythe, le Conte
27. wybrane artykuły z czasopism : Nouvelle Revue Pédagogique, Le Français dans le Monde, Etudes de Linguistique Appliquée, Les Cahiers pédagogiques, Języki Obce w Szkole
Teksty – krótkie formy narracyjne:
1.Jean de La Fontaine: 5 bajek (do wyboru)
2.Charles Perrault : 3 baśnie (do wyboru)
3.Guy de Maupassant: 5 nowel, w tym 2 fantastyczne (do wyboru)
4.3 wybrane nowele/opowiadania XX. wieku, np. Michel Tournier, Jean-Marie Gustave Le Clézio, Daniel Boulanger
5.Michel de Montaigne, Essais (fragmenty)
6.Blaise Pascal, Pensées (fragmenty)
7.Jean-Jacques Rousseau, Contrat social (fragmenty)
8.Voltaire, Traité sur la tolérance (fragmenty)
9.Charles Baudelaire, le Peintre de la modernité (fragmenty)
10.Jean-Paul Sartre, l’Existentialisme est un humanisme
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: