Od genetycznego odcisku palca do genomiki sądowej 4027-213DGOP
Zapoznanie studenta z historią badań genetycznych w kryminalistyczne, obecnymi możliwościami oraz najnowszymi kierunkami rozwoju oraz prognozami na przyszłość.
Zajęcia prowadzi Kierownik Zakładu Biologii CLKP, mł. insp. dr n. med. Magdalena Spólnicka,
Absolwentka Wydziału Farmacji Akademii Medycznej w Bydgoszczy oraz Podyplomowego Studium Oficerskiego Ekspertów Kryminalistyki Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. W 2003 roku ukończyła studia podyplomowe z biologii molekularnej na Wydziale Biotechnologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 2006 roku uzyskała stopień naukowy doktora nauk medycznych, przedkładając pracę zatytułowaną „Polimorfizm STR niekodującego regionu genu ludzkiego hormonu wzrostu i jego wykorzystanie w identyfikacji osobniczej” na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Praca była finansowana przez KBN ze środków na naukę jako projekt badawczy – grant promotorski nr 2 P05A03129. Dzięki osiemnastoletniej pracy w Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji mł. insp. dr n. med. Magdalena Spólnicka zdobyła doświadczenie we wszystkich kluczowych aspektach pracy Zakładu Biologii, w tym w wykonywaniu ekspertyz o wysokim stopniu skomplikowania, prowadzeniu dokumentacji analitycznej i statystycznej w zakresie wykonywanych zadań, prowadzeniu prac wdrożeniowych i adaptacyjnych. Brała również udział w procesie wprowadzenia i doskonalenia Systemu Zarządzania Jakością w Wydziale Biologii CLK KGP. Ponadto, nadzorowała proces kształcenia kandydatów na ekspertów z zakresu genetyki sądowej. Jest współautorem wielu publikacji i wystąpień na krajowych i międzynarodowych konferencjach. Od 2014 roku była Zastępcą Kierownika Zakładu Biologii CLKP, a od lipca 2015 roku Głównym Specjalistą Badawczo-Technicznym Zakładu Biologii CLKP. Od 1 kwietnia 2016 pełni funkcję Kierownika Zakładu Biologii CLKP.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Student:
1. Zna fazy rozwoju badań genetycznych w kryminalistyce;
2. Zna obecne możliwości badań genetycznych;
3. Rozumie wyzwania i szanse, które będą miały wpływ na przyszłość badań DNA w kryminalistyce;
4. Potrafi ocenić możliwości badawcze w przyszłości w świetle najnowszych kierunków badawczych.
Student zna fazy rozwoju badań genetycznych w kryminalistyce, zna obecne możliwości badań genetycznych. Rozumie wyzwania i szanse, które będą miały wpływ na przyszłość badań DNA w kryminalistyce. Potrafi ocenić możliwości badawcze w przyszłości w świetle najnowszych kierunków badawczych.
K_W09 Student znaczenie człowieka jako podmiotu badań, zna fundamentalne zasady identyfikacji człowieka w kontekście zastosowania metod nauk biologicznych w kryminalistyce;
K_U01 Student umie bezpiecznie zastosować techniki ujawniania i zabezpieczania śladów adekwatnie do ich rodzaju oraz warunków otoczenia, bazując na wiedzy z zakresu kryminalistyki;
K_U02 Student odpowiednio dobierając sprzęt, materiały i metody naukowo-badawcze podjąć się przeprowadzenia badań związanych z zagadnieniami kryminalistycznymi;
K_K01 Student ma zdolność uważnego i krytycznego oceniania odbieranych informacji, oceny ich wiarygodności i przydatności z punktu widzenia kryminalistyki; rozumie jednocześnie ograniczenia we wnioskowaniu na podstawie śladów kryminalistycznych i w ich badaniu, wynikające z możliwości stosowanych współcześnie metod badawczych.
Kryteria oceniania
zaliczenie na podstawie aktywności w trakcie zajęć oraz testu jednokrotnego wyboru
Literatura
Zalecana literatura podstawowa:
1. Butler JM. 2010. Historical methods. In Fundamentals of forensic DNA typing. ch. 3 pp. 43–78. San Diego, CA: Elsevier Academic Press.
2. Butler JM. 2010. Future trends. In Fundamentals of forensic DNA typing, ch. 18 pp. 423–438. San Diego, CA: Elsevier Academic Press.
3. Kayser M, Schneider PM. 2009. DNA-based prediction of human externally visible characteristics in forensics: motivations, scientific challenges, and ethical considerations. Forensic Sci. Int. Genet. 3, 154–161. (doi:10.1016/j.fsigen.2009.01.012)
4. Kayser M, de Knijff P, 2011, Review Improving human forensics through advances in genetics, genomics and molecular biology. Nat Rev Genet.; 12(3):179-92.
3. National Commission on the Future of DNA Evidence. 2000. The future of forensic DNA testing: predictions of the Research and Development Working Group. Washington, DC: National Institute of Justice; See https://www.ncjrs.gov/pdffiles1/nij/183697.pdf.
4. Gill P. 2002. Role of short tandem repeat DNA in forensic casework in the UK—past, present, and future perspectives. BioTechniques 32, 366–385
5. 5. Roewer L. 2013. DNA fingerprinting in forensics: past, present, future. Investig. Genet. 4, 22 (doi:10.1186/2041-2223-4-22)
Zalecana literatura dodatkowa:
1. Butler JM. 2012. Advanced topics in forensic DNA typing: methodology. San Diego, CA: Elsevier Academic Press.
2. Butler JM. 2015. Advanced topics in forensic DNA typing: interpretation. San Diego, CA: Elsevier Academic Press.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: