Współczesna kultura audiowizualna 4018-WYK32E
NPotrzeba interpretacji świata przy pomocy wypowiedzi artystycznej – jako twórca i jako odbiorca - w sztukach pięknych, literaturze, sztuce audiowizualnej jako uniwersalna potrzeba ludzka: spojrzenie kulturoznawcze i psychologiczne. Na przykładzie roli mediów w kulturze od XIX-go w. student zapoznaje się z mechanizmami ewolucji rodzajów i gatunków medialnych oraz mediów jako takich. Początki i rozwój filmu przed i po powstaniu telewizji są omawiane na szerokim tle historycznym, społecznym i psychologicznym. Ewolucja kultury audiowizualnej wiąże się ściśle z postępem technicznym, gdyż nowe technologie pozwalają na powstawanie nowych jakości, przyczyniają się do dominacji audiowizualności, dokonują zmian w świadomości. Zestawiając schyłkowe aspekty tradycyjnych mediów współczesnych ze schyłkowymi aspektami kultury i sztuki antycznej prowadzący uwydatnia pewne analogie i różnice w przebiegu zmian sytuacji twórców i odbiorców, elementy uniwersalne stale obecne w kulturze oraz ich odmiany audiowizualne. Biorąc pod uwagę brak odpowiednich podręczników i stąd obowiązkową obecność na zajęciach (30 godzin x 2), czytanie lektur i pisanie pracy rocznej, student poświęca w sumie na osiągnięcie celów dydaktycznych zajęć około 80 godzin.
W semestrze zimowym: Przegląd teorii kulturoznawczych. Kultura audiowizualna w drugiej dekadzie XXI-go w.: rodzaje mediów; gatunki medialne; media publiczne i komercyjne; misja mediów; etyka mediów; twórcy przekazu medialnego; odbiorcy; modele finansowania. Kultura audiowizualna a tożsamość narodowa w Europie i w Ameryce północnej. Początki i rozwój mediów: prasa, radio, telewizja. Funkcjonalizm mediów. Kanały tematyczne. Gatunki radiowe informacyjne i rozrywkowe oraz ich późniejsze wersje telewizyjne. Multimedialność gatunków, konwergencja. Międzynarodowe radio i telewizja. Dokument jako gatunek telewizyjny lub film kinowy a dokumentalne formy telewizyjne. Zanikanie granicy między informacją a rozrywką i wpływ tego zjawiska na kulturę. Edukacyjna, informacyjna i rozrywkowa funkcja telewizji. Reklama. Interaktywność. Dziennikarstwo obywatelskie. Blogi.
W semestrze letnim: Rozwój filmu przed i po powstaniu telewizji. Pseudo-twórczość i pseudo-innowacja w masowej kuturze audiowizualnej: Seriale, ich geneza i wpływ na kulturę. Seriale obyczajowe, historyczne, medyczne, detektywistyczne, fantastyczno-naukowe, baśniowe i fantasy. Telewizja formatowa i jej udział w kulturze audiowizualnej. Telewizja formatowa typu reality TV. Audiowizualność poza mediami masowego przekazu: wideo i gry komputerowe. Rewolucja nowych mediów i widoki na przyszłość. Na zajęciach omawiane będą również klasyczne i współczesne teksty kulturoznawcze.
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza. Po pomyślnym zaliczeniu przedmiotu student:
• ma podstawową wiedzę o rodzajach oraz specyfice przedmiotowej i metodologicznej dyscyplin, które dotyczą studiów nad kulturą audiowizualną
• zna podstawową terminologię z zakresu antropologii kultury
• zna powiązania między dyscyplinami humanistycznymi oraz specyficzne zależności między poszczególnymi dyscyplinami, które dotyczą studiów nad kulturą
• nabył podstawy podejścia interdyscyplinarnego w studiach kulturoznawczych
• ma podstawową wiedzę o współczesnych kierunkach rozwoju badań nad kulturą audiowizualną
• ma podstawową wiedzę w zakresie najnowszych osiągnięć w zakresie wypracowania metod badań interdyscyplinarnych w kulturoznawstwie i możliwych kierunków rozwoju tych badań
• zna podstawowe metody interpretacji dzieła sztuki audiowizualnej
• zna podstawowe metody analizy właściwe antropologii kulturowej, w tym najważniejsze teorie i tradycje poszczególnych szkół powstałych w trakcie rozwoju tej dyscypliny
• ma świadomość znaczenia kompleksowej natury języka w badaniach kulturoznawczych.
K_W01 – H1A_W01
K_W04 – H1A_W02
K_W06 – H1A_W04, H1A_W05
K_W11 – H1A_W06
K_W12 – H1A_W06
K_W19 – S1A_W05
Umiejętności. Student opanował
• podstawowe umiejętności badawcze pozwalające na formułowanie i rozwiązywanie problemów badawczych w zakresie kulturoznawstwa;
• umiejętność przeprowadzania podstawowych analiz z wykorzystywaniem interdyscyplinarnych metod i narzędzi badawczych
• podstawowe ujęcia teoretyczne i paradygmaty właściwe wiedzy o kulturze audiowizualnej i potrafi je zastosować w rozwiązywaniu problemów i opracowywaniu tematów badawczych
• interdyscyplinarne i porównawcze (ze szczególnym uwzględnieniem kultury antycznej) spojrzenie na współczesną kulturę audiowizualną uwydatniające jej zasięg globalny i uniwersalne mechanizmy procesu twórczego
• umiejętność samodzielnej i krytycznej analizy i oceny – przechodząc od analizy do syntezy – dzieł kultury audiowizualnej, ich genezy i roli w rozwoju jednostki (w tym siebie samego) i w rozwoju społeczeństwa.
K_U05 – H1A_U01, H1A_U02, H1A_U05
K_U08 - H1A_U02, H1A_U06, H1A_U07, H1A_U08, H1A_U09
Kompetencje społeczne. Student:
• ma świadomość dynamicznego rozwoju kultury i pojawiania się nowych metod i paradygmatów badawczych
• ma świadomość znaczenia dziedzictwa antyku w kulturze Europy
• potrafi interpretować utwory audiowizualne nawiązujące do dziedzictwa antyku
• rozumie zasady tolerancji i różnic kulturowych
• potrafi aktywnie uczestniczyć w dyskusji szanując poglądy partnerów
• aktywnie śledzi wydarzenia w zakresie kultury audiowizualne w Polsce i na świecie
• nabiera świadomości i autonomii wyboru jako użytkownik i potencjalny twórca kultury audiowizualnej.
K_K01 – H1A_K01
K_K05 – H1A_K05
K_K06 – H1A_K04
K_K07 – H1A_K04
K_K10 – H1A_K04
K_K11 – H1A_K06
Kryteria oceniania
Prowadzący uwzględnia w ocenie ogólnej uczestnictwo studenta w dyskusji (10%). Student raz w semestrze pisze streszczenie wybranego tekstu (klasycznego i współczesnego) oraz prowadzi dyskusje na jego temat (10%). W pierwszym semestrze student wybiera temat pracy rocznej i pisze trzy eseje związane z tym tematem (30%). W drugim semestrze student przedstawia koncepcję pracy rocznej na zajęciach, a potem pisze pracę zgodnie z ustalonym harmonogramem. Pisemna praca roczna polega na analizie wybranego dzieła współczesnej kultury audiowizualnej i oceniana jest pod względem właściwego rozwoju koncepcji przedstawionej prowadzącemu i kolegom na zajęciach, odwołania się do tekstów klasycznych i współczesnych, przejrzystości rozumowania i właściwej formy (50%). Z uwagi na 10-tygodniowy cykl zajęć przeprowadzana będzie również kontrola obecności (dopuszczalne są 2 nieobecności).
Literatura
Teksty klasyczne:
Zestaw tekstów klasycznych przygotowany przez prowadzącego: R. Ingarden, S. Eisenstein, A. Malraux, M. McLuhan, A. Bazin, J. Łotman, Umberto Eco.
Teksty współczesne;
Zestaw przygotowany przez prowadzącego:
Żaglewski, Tomasz. Autor „rozproszony”? Pytanie o kategorię twórcy (Posted 2012) http://www.kulturaihistoria.umcs.lublin.pl/archives/3330
Kisielewska, Alicja. „Serial telewizyjny – współczesna Biblia pauperum?” in Nowa audiowizualność – nowy paradygmat kultury? Eugeniusz Wilk, Iwona Kolasińska-Pasterczyk (eds). Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, 417-424
Kisielewska, Alicja. „Serial Telewizyjny jako forma mitologizacji kultury” in Między powtórzeniem a innowacją. Kraków: Rabid, 2004, 205-221
Kaczmarek, Anna. “Między operą mydlaną a serią fabularną – serial transzowy,” Podteksty 1-2 (2012) http://podteksty.amu.edu.pl/content/miedzy-opera-mydlana-a-seria-fabularna-serial-transzowy.html
Bogunia-Borowska, Małgorzata. „Teleświat medyczny – Medykalizacja codzienności i diagnozowanie stanu organizmu społecznego,” in Fenomen telewizji. Interpretacje socjologiczne i kulturowe. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012, 221-249
Bielak, Tomasz. „Obraz, ciało, tożsamość. Kilka uwag o serialu Bez skazy,” in Post-soap. Nowa generacja seriali telewizyjnych a widownia polska (pod red. M. Filiciaka i B. Gizy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2011, 153-164
Godzic, Wiesław. „Jak się kończy telewizja? Początek cyfrowego życia,” in Wiesław Godzic, Telewizja jako kultura. Kraków: RABID, 2002, 199-223
Burszta, Wojciech. „O trzech pojęciach metakultury,” in Nowa audiowizualność – nowy paradygmat kultury? Eugeniusz Wilk, Iwona Kolasińska-Pasterczyk (eds). Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, 11-19.
Opracowania: Baldwin, Elaine et al. Wstęp do kulturoznawstwa, Poznań: Zysk, 2007.
Bignell, Jonathan. An Introduction to Television Studies. 3rd ed. London: Routledge, 2013.
Edensor, Tim. Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne. Seria: Cultura. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2004.
Hopfinger, Maryla. Doświadczenia audiowizualne. Warszawa: Wydawnictwo Sic!, 2003.
Storey, John. Cultural Theory & Popular Culture: An Introduction. 5th ed. Essex: Pearson Education Ltd, 2009.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: