Procesy decyzyjne i lobbing w UE 4003-202PDIL
Celem wykładu jest przekazanie jego uczestnikom wiedzy nt. procesów decyzyjnych i funkcjonowania systemu instytucjonalnego Unii Europejskiej. Część zajęć zostanie poświęcona wyjaśnieniu zjawiska lobbingu w UE oraz mechanizmów wpływania grup nacisku na poszczególne instytucje oraz na cały proces decyzyjny UE.
I. Wprowadzenie
1. Kompromis jako podstawowy mechanizm podejmowania decyzji w UE
2. Rola państw członkowskich i instytucji UE w kształtowaniu poszczególnych polityk
II. Instytucje Unii Europejskiej kształtujące proces decyzyjny UE:
1. Rada Europejska jako najważniejsza instytucja strategiczno-decyzyjna
Charakter, skład oraz miejsce w systemie instytucjonalnym UE
2. Rada (Rada Unii Europejskiej)
Istota, charakter, skład, kompetencje
Sposoby podejmowania decyzji w RUE
3. Komisja Europejska
Istota, charakter, skład, kompetencje
Proces podejmowania decyzji i metody pracy KE
4. Parlament Europejski
Istota, charakter, skład, kompetencje
Metody pracy oraz proces decyzyjny na forum PE
5. Organy pomocnicze Unii Europejskiej:
a) Komitet Regionów
Istota, charakter, skład, kompetencje, proces decyzyjny
Lobbing regionów w procesie decyzyjnym UE
b) Komitet Ekonomiczny-Społeczny
Istota, charakter, skład, kompetencje, proces decyzyjny
Lobbing grup społecznych w procesie decyzyjnym UE
III. Lobbing – ujęcie teoretyczne i praktyczne w UE
1. Definicje lobbingu
2. Rodzaje grup nacisku
- Grupy interesu ekonomicznego
COPA - COGECA (1958 - Committee of Agricutural Organisations in the EC)
ERT (1983 - The European Round Table of Industrialists)
UNICE/BusinessEurope - (1958 - The Union of Industrial and Employers’ Confederation of Europe)
ETUC (The European Trade Union Confederation)
Eurochambers (Association of Professional Chambers of Commerse and Industry),
- Narodowe organizacje lobbingowe,
np. Federalny Związek Przemysłu Niemieckiego (BDI);
AMACHAM – EU (EU Committee of the American Chamber of Commerce) Komitet Amerykańskich Izb Handlowych przy UE
- Grupy interesu publicznego
BEUC (1962 - The European Office of Consumer Unions),
COFACE (1979 – The Confederation of Family Organisations),
- Stowarzyszenia i organizacje reprezentujące interesy wspólnot terytorialnych/regionalnych
- Konfederacje małych i średnich przedsiębiorstw
IV. Najważniejsze procesy decyzyjne w systemie instytucjonalnym
1. Zwykła procedura legislacyjna: przebieg procedury oraz zakres stosowania
2. Specjalne procedury legislacyjne: przebieg procedur oraz zakres stosowania
3. Procedura budżetowa
4. Proces odejmowania decyzji w ramach Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa
5. Metoda Komitetowa – komitologia
6. Otwarta Metoda Koordynacji
Nakład pracy studenta:
wykład - 30 h
przygotowanie do wykładu - 45 h
przygotowanie do zaliczenia - 45 h
razem - 120 h
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu, student zna wszystkie procesy decyzyjne zachodzące w Unii Europejskiej. Jest w stanie zdefiniować poszczególne elementy oraz zaprezentować wszystkie podmioty zaangażowane w proces przygotowywania decyzji. Student rozumie zasady rządzące lobbingiem w UE.
Po zakończeniu procesu uczenia student powinien:
w zakresie WIEDZY:
• posiadać wiedzę dotyczącą struktury instytucjonalnej UE
• zna rolę poszczególnych instytucji w procesie decyzyjnym UE
• znać poszczególne procesy decyzyjne w instytucjach UE oraz ich etapy
• znać zasady lobbingu w instytucjach UE
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI:
• umieć wyjaśnić metody podejmowania decyzji w poszczególnych instytucjach UE i całości struktury
• umieć zidentyfikować problemy kompetencyjne instytucji UE,
w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:
• być samodzielnym w formułowaniu własnych opinii na temat funkcjonowania instytucji UE
• być krytycznym w ocenie różnorodnych przekazów dotyczących problemów instytucji UE,
• rozumie potrzebę aktualizowania wiedzy o instytucjach europejskich
Kryteria oceniania
Praca pisemna na ocenę
Literatura
Literatura do wykładu:
A. Adamczyk, Mechanizmy współpracy w Unii Europejskiej, “Studia Europejskie” nr 3/2008
A.A. Ambroziak (red.), Proces decyzyjny w Unii Europejskiej. Przewodnik dla urzędnika administracji publicznej, MSZ, Warszawa 2010 r.
J. Barcz, Unia Europejska na rozstajach: Traktat z Lizbony: dynamika i główne kierunki reformy ustrojowej, EuroPrawo, 2010
C.F. Borgostroem, Comitology, Delegation of Powers in the European Union and the Committee System, Oxford 2005
S. Bieleń, Negocjacje w stosunkach międzynarodowych, Aspra – JR, Warszawa 2014
Bryła J., Negocjacje międzynarodowe, WSZiB, Poznań 1997.
Ciechański J., Otwarta metoda koordynacji w Unii Europejskiej, Warszawa 2003.
D. Cohen, J. J. Richardson, Lobbying the European Union: institutions, actors
and issues, Oxford University Press, 2009.
D. Cohen, EU lobbying: empirical and theoretical studies, Routledge, 2008.
J. Maliszewska-Nienartowicz, System instytucjonalny i prawny Unii Europejskiej, TNOiK, Toruń 2010
M. Karasińska-Fendler (red.), Komitety i komitologia, Łódź 2005
T. Łoś-Nowak, Grupy nacisku w stosunkach międzynarodowych, „Stosunki międzynarodowe” 2003, nr 1–2.
R. van Schendelen, Machiavelli in Brussels: The Art of Lobbying the EU, Amsterdam University Press, 2002
T. Takacs, Participation in EU Decision Making, T.M.C. Asser Press, 2009.
H. Wallace, M.A. Pollack & A.R. Young, (eds.), Policy-Making in the European Union (6th edition), New York, Oxford University Press, 2010
B. Woszczyk, Zjawisko lobbingu w Unii Europejskiej, Duet, 2004
Z. Czachór, Kryzys i zaburzona dynamika Unii Europejskiej, Warszawa 2013.
Z. Czachór, Zmiany i rozwój w systemie Unii Europejskiej po Traktacie z Maastricht, Wrocław 2004.
Z. Czachór i M.J. Tomaszyk (red.), Przewodnictwo państwa w Radzie Unii Europejskiej – doświadczenia partnerów, propozycje dla Polski, Poznań 2009.
Z. Czachór, T.Szymczyński (red.), Priorytety prezydencji Polski w Radzie Unii Europejskiej, red. z, Warszawa 2011.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: