- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne drugiego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, drugiego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, drugiego stopnia
Ekologia teatru 3700-KON302-AL-OG
Kurs poświęcony ekologii teatru w świetle dramatów i życia Eurypidesa szamana teatru , boga wyobraźni i światów przez niego przedstawianych. Na podstawie wybranych fragmentów analizujemy teatralne światy i zaświaty Eurypidesa w perspektywie: terytoria i genius loci; innowacyjność i rebelia; ludzcy bogowie i boskość ludzi; rytuał i dźwięki; gwałt, zbrodnia i seks.
Studenci komponują ewokacje ( nazwa ukuta na użytek zajęć z Ekol. Teatru) na podstawie: wybranych partii tragedii oraz epizodów z życia i legendy Eurypidesa; antycznych malowideł wazowych ;współczesnych filmów –wskazanych przez prowadzącego.… Dopuszcza się wplatanie perypetii z własnego życia i snucie analogii do wątków ze świata Eurypidesa, takich które mają charakter przenośny i symboliczny (alegoryczny) np. podróż; opis miejsc z tekstem ;opis zdarzenia lub intrygi (kłótnia, wypadek, afera…);opis typów postaci…
Ewokacje mogą mieć formę zbliżoną do eseju lub naukowej wprawki (opatrzonej przypisami i bibliografią) ale mogą też mieć charakter scenariusza ,skryptu sceniczno-filmowego bądź swobodnej opowieści z ambicjami literackimi
Konwersatoria( wzbogacone warsztatami i zajęciami terenowymi) mają za zadanie :budzenie wyobraźni artystycznej, umiejętność „ przekładania jej „na praktykę sceniczną oraz uwierzytelnianie iż może ona twórczo splatać się z metodami i narzędziami naukowymi. W finalnej fazie zajęć układamy strukturę przedstawienia teatralnego, w którym uczestniczą studenci kursu oraz zaproszeni aktorzy i muzycy. Materiałem , z którego składamy strukturę stanowią przygotowane ewokacje.
Tę teatralną formę nazywamy esejem scenicznym a proces zajęć-work in progres.
Założenia i idee Ekologii Teatru:
Zajęcia prowadzone są dwoma ścieżkami:
Ścieżka I
Naturalne siedliska teatru, genius loci teatru.
Chodzi o przestawienie wyobraźni z poziomu antropocentrycznego na ekocentryczny. Ekocentryczny wywodzony od pojęcia oikos interpretowanego jako miejsce zadomowienia (udomowienia).
Zajęcia mają służyć obudzeniu w studencie artysty, obudzeniu w nim sprawcy, żeby mógł powiedzieć za Wyspiańskim:
„Ja słucham, słucham i patrzę –
poznaję – znane mi twarze,
ich nie ma – myślę i marzę,
widzę ich w duszy teatrze!”
Genius loci jest tam gdzie siedlisko opiekuńczego ducha, strzegącego harmonii miejsca, źródeł żywej energii, uruchamiającej twórcze zdolności człowieka, pojmowanego jako homo ludens na początku gry, homo rytualis w środku tej gry i homo transcedentalis u końca gry.
W hipotezie ekologicznej teatru chodzi o przenikanie się świata Kultury ze światem Natury. Ich wzajemne dopowiadanie się w celu utrzymania homeostazy, między tym, co jest zorganizowane jako widowisko, a tym co wydaje się być chaosem, żywiołem, czyli życiem.
Teatr nie jest absolutem, nie jest wartością odrębną od życia.
Jego treści, poszczególne składowe nie są wzięte z planety Mars, nie mają innego składu chemicznego niż planeta zwana Życiem. Myślenie ekologią teatru to myślenie o miejscach
z tekstem według tego, co mówił Michaił Bachtin, rozwijając idee karnawalizacji i chronotopu: Wszystkie przedmioty – słońce, gwiazdy, ziemia… są człowiekowi dane nie jako przedmioty indywidualnej kontemplacji (…) wszystkie przedmioty wciąga ruch życia, czyniąc je żywymi uczestnikami jego zdarzeń.
Na zajęciach będziemy dyskutować o miejscach z tekstem, w których doświadczamy niezwykłości, które grają same, które mają siłę wyrazu, poruszającą ludzką wyobraźnią tak, iż zapełnia się ona postaciami, zjawami, obrazami, dźwiękami, ruchem, działaniem.
Nasza wyobraźnia poruszona geniuszem miejsca – staje się teatralną Spełnią (pojęcie Osterwy).
Będziemy typować miejsca z tekstem z odwoływaniem się do miejsc działań u Eurypidesa a także do miejsc odczyniania misteriów w starożytności oraz w ciągle dziś żywych kulturach tradycyjnych.
W tym kontekście omówimy też fenomen Pytii delfickiej, fenomen mantyki oraz fenomen Delf jako „pępka świata”; miejsca niezwykłego , działającego na wyobraźnię ludzką i mającego wpływ na losy świata przez dwa i pół tysiąca lat.
Ścieżka II
Ćwiczenie teatralnej wyobraźni na podstawie światów przedstawianych przez wielkiego Eurypidesa, filozofa sceny. Tekst służy nam tu jako pretekst do przybliżenia sposobu myślenia i przeżywania archaicznej przestrzeni performatywnej jako wartości samej w sobie.
Zajęcia mają charakter między obszarowy (choć może lepiej w tym przypadku użyć słowa -między wymiarowy), ponieważ sytuują się w wymiarze teorii i w wymiarze praktyki. Wszystko, co sobie powiemy, opowiemy, co zanalizujemy i zdiagnozujemy, na co się zgodzimy i o co będziemy się spierać ma przybierać formę teatralną (ujęte w ewokacji). Myślimy i gramy myślą, na różne sposoby myśl artykułując. Różne artykulacje myśli odsłaniają nam różne jej aspekty. Oglądamy w ten sposób myśl ze wszystkich możliwych stron.
Artykułując myśl różnorako – widzimy, słyszymy, jak zmienia się jej interpretacja. Myśl wypowiedziana w piano może być tchnieniem mądrości, a w forte – szczytem głupoty.
Staramy się używać naprzemiennie języka naukowego i języka literackiego, osobiście sublimowanego.
Studenci motywowani są tradycyjnie do posługiwania się wyrafinowanymi formułami akademickimi, do „myślenia o myśleniu”.
Na naszych zajęciach natomiast uruchamiamy procesy myślenia na temat własnej wyobraźni i artykułowania, bez zachamowań, własnej wyobraźni. Temu służy operowanie stylem artystycznym.
Zagrzewamy się do odważnego zbliżania do wyobraźni wielkich autorów takich jak Eurypides. Wyobraźnie wielkich autorów traktujemy jak wehikuł, którym może poszybować nasza wyobraźnia twórcza. Idziemy nawet dalej, mierząc się z wyobraźnią wieszczą
i magiczną. Jako przykład bierzemy Pytię delficką z tymi jej eksklamacjami, które przekazał Herodot, i które uznawane są za autentyczne.
Zajęcia mają charakter interdyscyplinarny, ponieważ podnoszone zagadnienia wymagają poruszania się po polach teatrologii, ekologii jako nauki związanej z ochroną środowiska; dramatu antycznego; malowideł ze starożytnych waz; muzyki starożytnej Grecji; mantyki w starożytności i dziś; wierzeń, misteriów, mitologii.
Ogólnie rzecz ujmując – praktyczne posługiwanie się na zajęciach wynalazkiem zwanym teatrem implikuje interdyscyplinarności bez limitów, bowiem teatr może pomieścić wszystko co wiedza i wyobraźnia podsunie.
Rodzaj przedmiotu
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, pierwszego stopnia
- Bioinformatyka i biologia systemów, stacjonarne drugiego stopnia
- Informatyka, stacjonarne, drugiego stopnia
- Matematyka, stacjonarne, drugiego stopnia
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: