Pragmalingwistyczne aspekty rosyjskich tekstów medialnych II 3202-S1SLTM32z
Zagadnienia poruszane w ramach przedmiotu, koncentrują się na specyfice języka (jego odmianach) i współczesnym dyskursie obecnym w środkach masowego przekazu. Analizowane będą m.in.: językowe sposoby oddziaływania na świadomość czytelnika (leksykalne i gramatyczne), użycie metafor oraz wyrażeń sztampowych, a także sposoby werbalnej agresji, która rozpatrywana jest przez większość lingwistów rosyjskich, jako specyficzna forma zachowania lub działalności, której głównym narzędziem jest język. Przedstawione zostaną rozmaite interpretacje agresji językowej opisywanej na łamach literatury naukowej. Agresja językowa wiąże się z pojęciem wrogości, konfliktu, negatywnej oceny oraz manipulacją, co zostanie wskazane na przykładzie konkretnych tekstów. Zjawisko agresji językowej w środkach masowego przekazu przybiera rozmaite formy w zależności od konkretnego medium, co zostanie przedstawione na przykładach (wywołanie negatywnych skojarzeń, akcentowanie nieprzyjemnych i przykrych szczegółów itd.)
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
– student zna specyfikę języka i dyskursu obecnego w środkach masowego przekazu,
– student zna językowe mechanizmy oddziaływania na świadomość czytelnika;
– student zna mechanizmy agresji językowej, perswazji i manipulacji;
– student zna formy agresji językowej stosowane w mediach.
Umiejętności:
– student rozpoznaje różnorodne funkcje komunikatów językowych w przekazach medialnych,
– student potrafi określić mechanizmy oddziaływania na świadomość czytelnika,
– student dostrzega i opisuje przejawy agresji językowej,
– student potrafi wyróżnić podstawowe mechanizmy manipulacji i perswazji językowej stosowane w przekazach medialnych.
Kompetencje społeczne:
– student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy w zakresie dyskursu polityczno-społecznego w mediach oraz potrafi ją uzupełniać,
– student potrafi pracować w grupie,
– student umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania swoich zdolności.
Kryteria oceniania
1. Ocena ciągła to bieżące przygotowanie do zajęć, na które składa się:
1) sukcesywne gromadzenie i analiza materiału leksykalnego – 20%;
2) gromadzenie literatury przedmiotu – 10%;
3) redakcja naukowa przygotowanego tekstu – 20%;
2. Przygotowanie w całości rozdziału drugiego pracy licencjackiej (rozdział teoretyczny) oraz trzeciego o charakterze praktycznym, którego podstawę stanowi samodzielnie przeprowadzona analiza materiału leksykalnego – 40%;
3. Przygotowanie finalnego spisu treści pracy licencjackiej oraz streszczeń (w języku polskim i rosyjskim) – 10%;
Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca. Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu. Warunki zaliczenia przedmiotu w terminie poprawkowym są takie same jak w terminie I.
W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość, najprawdopodobniej Google Classroom oraz innych zalecanych przez UW.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
1. Bralczyk J., Język na sprzedaż, Warszawa 1996.
2. Duszak A., Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Warszawa 1998;
3. Duszak A., Fairclough N., Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej. Kraków: Universitas, 2008.
4. Goban-Klas Tomasz, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2008.
5. Język w mediach elektronicznych, pod red. J. Podrackiego i E. Wolańskiej, Warszawa 2008.
6. Język w mediach masowych, pod red. J. Bralczyka i K. Musiołek- Kłosińskiej, Warszawa 2000.
7. Kultura i język mediów, pod red. M. Tanasia, Kraków 2007.
8. Tekst w mediach, pod red. K. Michalewskiego, Łódź 2002.
9. van Dijk T. A., Dyskurs jako struktura i proces, Warszawa 2001.
10. Wojtak M., Gatunki prasowe, Lublin 2004 [Perspektywa badawcza i teoretyczne zaplecze analiz, s. 11; Informacja, publicystyka i formy pośrednie, s 29; Wzmianka. Minimalna informacja prasowa, s. 39; Notatka prasowa. Informacja poszerzona, s. 56; Wiadomość prasowa. Informacja pełna, s. 78; Felieton. Informacja zakamuflowana, s. 202; Wywiad prasowy. Informacja rozpisana na głosy, s. 238]
11. Григорьева В. С., Дискурс как элемент коммуникативного процесса: прагмалингвистический и когнитивный аспекты, Тамбов, 2007.
12. Данилова А. А., Манипулирование словом в средствах массовой информации, Москва 2011.
13. Ильясова С. В., Амири Л. П., Языковая игра в коммуникативном пространстве СМИ и рекламы, Москва 2012.
14. Кардумян М. С., Дискурс масс-медиа: основные признаки, характеристики и функции / Язык. Текст. Дискурс, вып. 8, Ставрополь, 2010.
15. Петрова Н. Е., Рацибурская Л. В., Язык современных СМИ. Средства речевой агрессии, Москва 2013.
16. Рогова К. А., Синтаксические особенности публицистической речи, Санкт-Петербург 1975.
17. Язык и дискурс средств массовой информации в XXI веке, под ред. М. Н. Володиной, Москва 2011.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: