„Płodna zdrada”, czyli rola wykonawcy w interpretacji utworu muzycznego 3106-PZ-KON
Kanadyjski pianista Glenn Gould uważał, że interpretacja dzieła muzycznego jest „płodną zdradą”. Wykonawca powinien w procesie interpretacji „zdradzić” partyturę, zinterpretować ją na swój sposób, aby w pełni wydobyć potencjał danego dzieła. Każdy utwór muzyczny skrywa w sobie ogromny potencjał interpretacyjny. Pomimo wystandaryzowanego sposobu zapisu jedno dzieło może zabrzmieć w zupełnie odmienny sposób w zależności od tego, jaki wykonawca po nie sięgnie. Nawet starając się pozostać jak najbardziej wiernym partyturze każdy interpretator podejmuje tysiące decyzji, które sprawiają, że wykonanie staje się indywidualne i przechodzi niejako na własność wykonawcy. Celem kursu jest pokazanie wybranych utworów symfonicznych poprzez pryzmat oszałamiająco odmiennych od siebie wykonań utrzymanych w różnych stylistykach. Zaprezentowane zostaną zarówno dzieła bardzo znane i powszechnie zaliczane do kanonu, jak też utwory mniej popularne. W programie kursu przewidziane są umówienia wykonań dzieł następujących kompozytorów:
o Kurta Atterberga (VI Symfonia),
o Havergala Briana (Symfonia gotycka),
o Ludwiga van Beethovena (V Symfonia),
o Piotra Czajkowskiego (IV Symfonia),
o AntonínaDvořáka (IX Symfonia Z Nowego Świata),
o Wojciecha Kilara (Krzesany),
o Witolda Lutosławskiego (I Symfonia),
o Gustava Mahlera (V Symfonia)
o Claude’a Debussy’ego (Morze)
o Nikołaja Rimskiego-Korsakowa (Szeherezada),
o Jeana Sibeliusa (I Symfonia),
o Dmitrija Szostakowicza (VI Symfonia),
o Ralpha Vaughana Williamsa (Fantazja na temat Thomasa Tallisa),
o Antonio Vivaldiego (Cztery pory roku).
Zaprezentowane zostaną zarówno interpretacje wierne partyturze, jak też autorskie i kontrowersyjne kreacje, a będą to zarówno najstarsze nagrania, pochodzące z początku XX wieku, jak też rejestracje najnowsze.
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Kursant dysponuje poszerzoną wiedzą na temat możliwości interpretacyjnych kryjących się w utworach symfonicznych omawianych podczas zajęć. Potrafi wskazać ich najważniejsze nagrania z uwzględnieniem nazwiska dyrygenta, orkiestry i daty powstania. Jest w stanie podać cechy, które wyróżniają je spośród innych rejestracji. Wykazuje się umiejętnością pogłębionej analizy słuchowej i potrafi omówić wykonania pod kątem podstawowych parametrów, takich jak tempo, kolorystyka czy adekwatność stylistyczna.
Kryteria oceniania
Test słuchowy obejmujący utwory omawiane podczas zajęć.
Literatura
Stefan Rieger, Glenn Gould czyli sztuka fugi
Krzysztof Meyer, Dymitr Szostakowicz i jego czasy
Simon Mundy, Czajkowski
Danuta Gwizdalanka, Krzysztof Meyer, Lutosławski. Droga do dojrzałości
Bohdan Pociej, Szkice z późnego romantyzmu
Leszek Polony, Kilar. Żywioł i modlitwa
Poświęcone poszczególnym kompozytorom hasła w Encyklopedii PWM
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: